Wij zouden graag kiezen voor een sibbling…omdat wij al een biologische zoon hebben, lijkt het ons fijn een sibbling te hebben zodat zij elkaar hebben binnen het gezin en natuurlijk om in 1 keer klaar te zijn met onze adoptiewens (even heel kort gezegd)
Ik weet dat niet iedereen een sibbling mag adopteren, dat dat door de Raad wordt besloten.
Op basis van welke ervaring mochten jullie een sibbling adopteren of juist niet?
Beste Mimi , het is echt koffiedik kijken , het is ook gewoon mazzel hebben met de raadsmedewerker die je treft , denken ze mee of helemaal niet.
Wij hebben net de onderzoeken afgerond , en wat ons opviel is dat ze gek zijn als je ervaring hebt met kinderen ervaring ervaring ervaring.
Dit hebben wij niet alleen met nichtjes een neefjes maar dat was niet voeldoende en dit liet zo ook duiderlijk merken.
Ik denk dat je nog zo veel ervaring kan hebben maar een kindje adopteren is gewoon heel andere koek maar goed hier heeft iedereen een andere mening over.
Blijf positief, probeer van de voren te bedenken of je extra ervaring hebt , dus met werk of met schoolkamp , is belangrijk dat je het goed onderbouwt.
Wij wilde trouwens gaan voor 1 kindje maar toestemming voor 2 hadden we niet gehad, hier is was ze gelijk heel duiderlijk.
Heel veel succes , en probeer je een beetje voor te bereiden door veel te lezen op internet dat heeft ons goed gedaan.
Wij hadden toestemming voor een sibling met zware special need;
op basis waarvan?
Vindt ik moeilijk….
Ik heb in het eerste gesprek aangegeven dat wij het totaal doorspreken van allerlei kindzaken een beetje overdreven vonden, dat ik nog nooit had gehoord van een kind dat met een garantiecertificaat kwam, ook biologisch eigen kinderen niet. En dat je als ouders er het beste van probeert te maken en al gaande weg leert.
Wij konden wel goed aangeven wat we al geleerd hadden (2 biologisch eigen kindjes waarvan 1 met medisch dossier…), hoe ons netwerk was, hoe we onze weg vonden in het hulpverleningscircuit. Daarnaast zijn mijn man en ik beide werkzaam in het onderwijs, met allebei aanvullende papieren en ervaring met kinderen met een zorgvraag, was het hier thuis altijd een zoete inval met logeetjes en spelende vriendjes. We hadden ook goed nagedacht over het verschil biologisch/adoptie, vooral vanuit eht oogpunt van het kind als ze eenmaal vragen gaan krijgen.
Voor ons was de wens om twee kids tegelijk te adopteren omdat het dan voor ons gevoel in evenwicht was (2bio, 2ado), omdat we dachten dat ze zich aan elkaar konden optrekken en omdat we vanwege de eerste reden sowieso 2 kindjes wilden adopteren, on 1 en anders in 2 procedures.
Vanwege onze eerste reden zou ik niet meteen kiezen voor een sibling bij één biologisch eigen kind. Daar zal de raadsmedewerkster ook vast naar doorvragen; immers; voor de adoptiekindjes wel fijn, maar je loopt het risico (en dat risico is vrij groot) dat de sibling heel erg aan elkaar blijft hangen en dat daardoor je oudste in de verdrukking komt.
Ik zou altijd eerst één procedure doorlopen en daarna eventueel nog een keer…. tenzij het om zodanig jonge kindjes gaat dat ze nog geen echte macht kunnen uitoefenen samen…. maar dan moeten ze wel heel jong zijn…
Zo maar mijn 50 cent hoor!
Poeh… wij mochten geen sibling adopteren ondanks dat zowel manlief als ik ervaring hebben in de hulpverlening en ik aanvullend specifiek best wat ervaring met kinderen (oa jaar au-pair geweest, veel opgepast enz).
Volgens mij moet je het gewoon treffen met je raadsmedewerker.
Verder: ik zou persoonlijk niet gaan voor een sibling als je 1 bio eigen kindje hebt.
Het lijkt me voor het bio kindje zo'n enorme omschakeling, gelijk 2 van die kids erbij.
Zie het dichtbij met een gezin wat als nakomertje(s) een tweeling kreeg.
Dat was voor de andere twee kinderen best even slikken. Twee kinderen vragen toch meer aandacht dan 1.
Bij ons was het een makkie om toestemming te krijgen. Deels geluk en goede klik. Geen enkele ervaring met kinderen, maar een ‘ik laat me niet zo snel gek maken’ houding wat de medewerker blijkbaar aansprak. Hoe langer het traject duurde, hoe meer ik begon te twijfelen. Wat ik zo mooi vond was dat je twee biologisch verwante kinderen kon adopteren. Maar bij ons paste het toch niet. Succes!
Goh lees net wat reacties. Het is toch ook wel vreemd. Je kan blijkbaar niet voorspellen of je toestemming krijgt n.a.v. Ervaring of iets dergelijks ( ook dat vind ik een beetje apart hoor, dat je op basis van je werk geschikter zou zijn) . Een goede opvoeder is helaas niet altijd een goede ouder, maar dat staat eigenlijk een beetje los van twee kinderen. Dat is met eentje ook zo.
Tja… De raad zal toch op een of andere manier onderscheid maken. Dat type mensen kunnen twee kinderen wel aan en dat type mensen niet?? Ik weet het ook niet hoor.
Oja ik herinner me wel dat onze raadsmedewerker er nogal op aandrong om weekendopvang te doen om alvast te oefenen. Wij hebben enthousiast gereageerd, maar eerlijk gezegd nooit wat mee gedaan. Tot nu. Nu we ouders zijn, lijkt het ons wel wat. Nou goed, gewoon afwachten en tijdens de zes bijeenkomsten kun je ook advies vragen.
Wow wat een boel reacties…leuk bedankt allemaal! 
Poeh, ik lees hier best wel wat willekeur…maar ja…ik denk ook niet dat het makkelijk te verwoorden is…de raadsmedewerkers zullen wel hun gevoel volgen kennelijk…vreemd…hoe je keuzes zo in hun handen ligt…
Ik lees veel op internet (voornamelijk blogs van andere adoptieouders (in wording) maar de ervaringen lijken overal zo anders te zijn…hoe de cursus ervaren wordt bijv. de wachttijden (lees veel over snelle procedures uit China)
Of het wijsheid is om voor een sibling te gaan, zal blijken uit de cursus…en de gesprekken die erop volgen…
eigenlijk zou je ook moeten nagaan wanneer mensen wel toestemming kregen;
eerste procedure was een stuk makkelijker als de tweede;
toen (2011) was er ineens een protocol, met een heleboel standaard vragen, een heleboel mogelijkheden om extra info op te vragen, een heleboel meer af te checken dan de eerste keer. Geen idee hoe oud je kindje is… daar hebbenze bij ons de eerste keer alleen even mee gebabbeld terwijl ze bij ons zaten, de tweed ekeer hebben ze ruim een uur met de kids alleen gesproken….
maarre'zaken die van invloed zijn;
hoe stevig kom je over
durf je feilbaar te zijn
heb je je voorbereid/ingelezen
heb je ervaring
heb je een netwerk
ben je thuis in de hulpverleningsmogelijkheden
heb je over voor en nadelen nagedacht
heb je goed nagedacht wat het betekent voor het al aanwezige kindje
eea is natuurlijk afhankelijk van je wensen en grenzen maar ik kan me tegenwoordig voorstellen dat 2 procedures voor bijv China niet meer tijd inneemt dat een sibling-adoptie uit een ander land
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's