Adoptie in Polen

  • dirk deurkruk

    Beste geïnteresseerden,

    Vanmorgen sprak ik met St. Kind en Toekomst. Alle kindjes die uit Polen komen hebben FAS, dit merk je niet meteen, maar wel als ze wat ouder worden.. (4 a 6 jaar ongeveer)

    Met een hele doos liefde alleen kom je er niet..dus ik heb me er al wat in verdiept. Graag wil ik mijn info/kennis etc.. met jullie delen, mocht je in de onderzoeksfase zitten qua land en SN. Blijf vooral dicht bij je gevoel, maar laat je ook niet meteen afschrikken…je hebt vaak meer veerkracht dan je denkt :-)

    Een procedure opstarten voor Polen gaat snel. Vrijwel meteen kan je op intake en ook een voorstel laat niet lang op zich wachten (afhankelijk van je SN keuzes en FAS toestemming van de Raad) ca. 1-3 maanden.

    Hierbij wat stof tot nadenken ;-)

    Een aflevering uit 2010 van hart van Nederland over een gezin die 2 meisjes uit Polen hebben geadopteerd en nu zelf een zorgboerderij hebben voor kinderen met FAS en andere problematiek zoals autisme, asperger: http://www.vlinderboom.com/?p=Nieuws&id=5

    Over de vlinderboom zelf: http://www.vlinderboom.com/index.php

    Over FAS: http://www.fasstichting.nl/FASD/o_wat.php

    En een aflevering over een pleegmoeder over FAS (goede indruk!): http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1118693

    Heel veel succes!! :-)

  • Melle

    Hallo maja,

    Natuurlijk is FAS iets om over na te denken. Je hebt het in verschillende gradaties. Ik vind het zo ontzettend jammer dat er zo'n stempel gedrukt wordt op het FAS. Wij zijn ook ouders van een FAS kind. Een bewuste keuze. Gelukkig kregen wij toestemming voor het opnemen van een kindje met FAS. Wij zijn heel erg blij dat we de keuze hebben genomen. Ondanks dat FAS een syndroom is die nooit over zal gaan heeft ons kindje al heel wat bereikt in zijn/haar leven.

    Waarom zou je geen kindje in je gezin opnemen en wel een kindje uit bv China met schisis, klompvoeten, vromeloortje, of wat dan ook. Is dat een special need waar wel wat aan te doen is en het kind op een normale manier mee kan komen op school en zijn of haar hersenen niet beschadig zijn door de alcohol die de moeder gedronken heeft?

    Natuurlijk is het stof om over na te denken. Maar elk kind heeft recht op liefde en een fijn gezin. En waarom nu geen FAS? Het zijn toch de mooiste en eerlijkste kinderen van de hele wereld.

    Melle

  • Simone30

    Ik lees juist enig enthousiasme in de zin “Graag wil ik mijn info/kennis etc.. met jullie delen, mocht je in de onderzoeksfase zitten qua land en SN. Blijf vooral dicht bij je gevoel, maar laat je ook niet meteen afschrikken…je hebt vaak meer veerkracht dan je denkt :-)”.

    En voor mensen die nog oriënteren op adoptie mogelijkheden worden er leuke links genoemd.

  • dirk deurkruk

    Hoi Melle en Simone,

    Wat een leuke reacties!

    @ Melle: heel fijn dat je reageert. Het is inderdaad vaker zo dat slechte ervaringen worden gedeeld in plaats van positieve. Nu heb ik onlangs een moeder gesproken over haar zoon met FASD, die sprak er heel positief over. En daarnaast heb ik contact met een vrouw die een zorgboerderij runt met haar man die ook openstaat voor kinderen met FASD. Ze heeft zelf ook 2 kinderen uit Polen, maar wist vooraf niet dat ze FASD hadden, daar kwam ze later pas achter. Dat vond ze eerst wel vervelend, maar nu juist heel leuk! Immers ze hebben naar aanleiding daarvan juist die boerderij ervoor opgezet. Kortom, steeds meer positieve verhalen. Leuk dat je je ervaring deelt.

    Melle kan jij me ook je emailadres geven voor als ik nog wat vragen heb?

    @ Simone: leuk dat je zo positief reageert. Hopelijk heb je er zelf ook wat aan of zit je nu niet in het adoptieproces? :-)

    Groetjes

  • Simone30

    Hoi Maja,

    Sinds drie jaar hebben ook wij een zoon uit Polen, met FAS. Makkelijk? Nee, maar we willen hem voor geen goud meer kwijt ;-)

  • Lesley

    Wij hebben sinds 2,5 jaar een zoon met FAS en een dochter met FASD. Makkelijk? NEE.

    Over nadenken? JA. Bewust voor kiezen? NEE.

    Het is nooit helemaal uit te sluiten, vooral uit de “bekende” FAS landen. In ons geval stond het NIET in de dossiers, maar aangezien wij in het begin van ons adoptie avontuur voor Polen wilden gaan, hadden we ons goed ingelezen over FAS. Het was daarom ook vrij snel goed herkenbaar.

    Voor ons houdt het, voor onze oudste, in, dat hij naast FAS ADHD heeft en een hechtingsstoornis. Hij weet vandaag alle dagen van de week en morgen niet. Hij kan details onthouden over kadootjes van vorig jaar maar kan niet onthouden dat hij EERST moet kauwen VOORDAT hij gaat doorslikken. Hij moet ELKE dag verteld worden: eerst je lijf wassen, met je handen door je haren met de shampoo, ook bovenop je hoofd wassen.

    Hij kan zelfstandig best veel maar alleen niks. Het verschil zit hem erin, dat hij zich best KAN aankleden maar het vergeet als hij bij zijn kleding staat. Idem dito met schoenen, taakjes, school, buiten spelen etc.\

    Zo kan ik nog wel even doorgaan, doe ik niet.

  • Simone30

    Gister een heel bijzondere dag gehad van het FAS-project. Fijn om kinderen met FAS te horen maar ook zeker fijn om (pleeg)ouders van de kinderen te spreken. Ervaringen uitwisselen, tips en trucs uitwisselen, kinderen die binnen komen banjeren zonder dat iemand daar van op kijkt. Je moet elkaar opzoeken, alle steun en ideeën heb je nodig. En ja, onze picto's gaan we wéér uitbreiden, de weekenden meer structureren, evenals de vakanties… maar dat zijn maar een paar van de zaken die wij doen om ons gezin draaiende te houden.

    Lesley, het meest herkenbare voor ons uit jouw stukje: “hij kan zelfstandig veel maar alleen niks”. En dan heeft onze zoon “alleen maar” FAS (gerelateerd problematiek).

  • amberr

    Wij hebben ons ook in dit land verdiept en gesproken met de K&T. Besloten om hier niet voor te gaan omdat je bijna 100% zeker een kindje krijgt met Fas.

    Een special need is voor ons geen probleem. Maar dit gaat om kinderen die een verstandelijke beperking hebben en blijvende geestelijke schade.

    Dat is niet iets waar wij voor willen kiezen. Het betekent een totale ontwrichting van je (gezins)leven. Een kind dat altijd begeleiding nodig zal hebben en in heel veel gevallen nooit zelfstandig kan leven. Ouders die hun baan moeten opzeggen en zelfs kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. K&T gaf ook aan dat door alle problemen die ouders van deze kinderen ondervinden er steeds minder adoptieouders zijn die voor dit land kiezen. Ze hebben ook geen wachtlijsten meer.

    Ik vind de special needs die lichamelijk zijn of operabel (zoals bij China) van een heel andere orde dan dit. Het lijkt mij niet dat je dit soort risico's wilt nemen na jaren van zeer lange intensieve en kostbare adoptieprocedures.

  • Zoé

    Hoi Amberr, ik begrijp het goed dat je niet kiest voor een FAS kindje. Maar de onderbouwing vind ik wel wat ‘hard’. Voor mensen die bewust kiezen voor een kindje met FAS ( of een andere zware SN) betekent het waarschijnlijk geen totale ontwrichting van het leven. Voor jullie wel. En dan is het inderdaad beter om niet te doen. Wij vonden enkele SN s ook te zwaar voor ons.

  • mimi1981

    Een kind zal sowieso je leven op zijn kop zetten..en ik geloof zeker dat er mensen zijn die een kindje met FAS een fantastisch liefdevol leven kunnen schenken…Voor ons is FAS ook problematiek waar wij te weinig mee kunnen…(wij hebben al een bio zoon waar we rekening mee moeten houden) en voor ons zou het ons leven net iets téveel overhoop halen…wij kiezen daarom ook heel bewust niet voor Polen…

    Maar ook deze kindjes verdienen een liefdevol huis…meer dan dat wij bijv zouden kunnen bieden.

    Als wij onze bio zoon niet hadden gehad, hadden wij wellicht hier wel voor opengestaan. ..maar ook ik vind je redenatie terecht maar hard geformuleerd…iedereen maakt andere keuzes…en ik kan me best voorsstellen dat je juist voor deze kindjes kiest, die het zo hard nodig hebben.