Onze zoon was 3,5 toen hij thuis kwam.
Hij kwam in de maand juni.
In december werd hij 4.
Toch hebben wij ervoor gekozen hem pas naar school te doen in augustus, ruim een jaar na aankomst.
O ja. Hij had best eerder gekund.
Zo'n makkelijk mannetje.
TE makkelijk naar mijn idee.
Lekker eerst een jaar kind zijn.
Lekker een jaar alleen de aandacht als grote zus en broer naar school waren.
Mag je na 3,5 jaar in een tehuis ook een jaar aandacht van een mama hebben?
Zoals elke baby dat heeft van zijn 0e tot zijn 4e?
We hebben samen genoten van dat jaar.
Het gaat prima met hem school.
Omdat december kinderen tegenwoordig al door moeten stromen naar groep 3, moest hij dat dus eigenlijk ook.
Want in december wordt hij 6.
In overleg met school hebben we dat niet gedaan.
Hij geniet nog zo in de kleuterklas en leert er nog genoeg.
Geef een kind de mogelijkheid om ook KIND te zijn.
In een tehuis, al heb je het er goed gehad, was je niet echt kind.
Hij vertelt nu vaak dingen over zijn leven in het tehuis.
Prima had hij het er, hij leerde er veel, het was een goed tehuis.
Dat kunnen we ook zien aan het hele fotoalbum wat we mee hebben gekregen.
Maar wat er niet was: de gewone simpele dingen, een kusje voor het slapen, een verhaaltje, 1:1 aandacht, knuffels en liefde.
Leren kan je nog je hele leven.
Maar die eerste jaren thuis,met een mama die er voor jou is, dat kan je nooit meer over doen.
Natuurlijk kreeg ik een hoop commentaar want ach, toen hij 4 werd was hij er immers al een half jaar, hij kon toch best naar school?
Ik heb ook SAV gebeld en mijn standpunt aan hen voorgelegd.
Ze zeiden daar: waren alle ouders maar zo.
Want inderdaad, het wordt erg vaak overschat!!!
Geef een kind de tijd die eerste kinderjaren in te halen!
Het is niet voor niets dat er een jaar uitstel van de leerplicht mogelijk is voor kinderen die reeds leerplichtig zijn.