Afgekeurd en Adoptie

  • MarinaP

    Hallo allemaal,

    Ik heb een vraag.

    Als je een adoptieprocedure wil starten of al midden in de procedure zit en jij of je partner wordt door het UWV volledig afgekeurd, is dat dan een belemmering voor de procedure?

    Heeft iemand hier ervaring mee?

    Ik vraag dit niet omdat het nu al aan de orde is, maar de kans zit er mogelijk wel in. Aangezien het een kostbare procedure is en ik ons voor een teleurstelling wil behoeden en daarnaast niet echt een duidelijk antwoord krijg van de Stichting adoptie voorzieningen en/of een bemiddelaar, stel ik de vraag hier.

    Groet Marina

  • Hema2013

    Hoi Marina,

    Lastig hè zulke vragen, maar wel goed dat je je vooraf verdiept in mogelijke scenario's.

    Ik heb er geen ervaring mee, zal ik direct maar zeggen.

    Wel denk ik dat het voor de St. Adoptie voorzieningen wat lastiger te zeggen is, want zij gaan niet direct over de bemiddelingen. Wel kan je op hun site de namen en adressen van vergunninghouders vinden. Daarbij heeft elk land heeft zijn eigen voorwaarden.

    Globaal staan deze op de site van de vergunninghouder, maar je kan ook zelf even met ze bellen..

    Vaak hebben ze wel een spreekuur of een mailadres waarop je je vraag kan stellen.

    Ik weet toevallig van China dat dat wel een land is, die volgens mij (ook van horen zeggen hoor), wel streng is qua gezondheid, maar met andere landen kan dat wel veel meer genuanceerder zijn.

    Een belrondje kan meer duidelijkheid geven, ook in wat niet kan en dan weet je al iets meer je potentiële mogelijkheden en onmogelijkheden mocht het zover komen.

    Heel veel succes, beterschap en wijsheid gewenst!

    Hartelijke groet!

  • Hannah

    Tsja, lastig om hier iets op te zeggen…… Waarom zal je worden afgekeurd bijv.? Is dit iets lichamelijks of v.w. psychische redenen. Hoe zal dit worden beschreven in het rapport van de RvK en hoe staat het evt. land t.o. dit soort zaken? Heb je nog steeds genoeg vermogen/inkomsten om een procedure te bekostigen? etc. etc.

    Mss. alle vergunninghouders hier eens over benaderen om te kijken wat je (on-)mogelijkheden zijn? Dit omdat elk land weer andere eisen stelt.

    Succes!

  • rcn@quicknet.nl

    Je kan zeker adopteren als je een wao hebt , het ligt der alleen aan waarvoor je bent afgekeurd.

    Zijn het bv psychische klachten word het al moeilijk , heb je een levensbedreigende ziekte bv kanker is het ook moeilijk , maar is het een ziekte waar je 100 mee kan worden bv rugklachten dan is der zeker een mogelijkheid.

    Wij halen 30 augustus onze Liam op en ik ben al 10 jaar afgekeurd.

    Mocht je vragen hebben mag je me prive bereiken.

    Groetjes

  • BG

    Beroepsmatig weet ik dat er veel aan de hand moet zijn wil je een 80-100 WGA (max 5 jaar) of IVA krijgen van het UWV. Het betekent dat er vwb de gezondheid veel aan de hand moet zijn. Vraag zal al snel zijn wat maakt dat je wel voor een kindje kunt zorgen maar totaal niet inzetbaar bent voor welke arbeid dan ook. Zeker nu er vooral sprake is van adoptiekinderen met een stevige sn. Sommige landen zijn hier heel streng in. Ook vergunninghouders zijn hierin best kritisch. Ik denk dat het lastig word maar ook dat het veel uitmaakt wat de gezondheidsklachten zijn en in hoeverre partner en sociaal netwerk beschikbaar zijn. En er zal voldoende inkomen uit arbeid moeten zijn (bij de partner).

  • Lesley

    Ik denk dat je je moet afvragen of je, als je zoals BG zegt, 100% ongeschikt bent om welke arbeid dan ook te verrichten, wel geschikt bent om voor SN kind(eren) te zorgen.

    Het is zwaar, belast je continue 24 uur per dag 7 dagen per week en de zorg, het regelen van zorg, school, opvang, zwemles, sportles, gaat altijd door.

    Ik ben geen zwartkijker maar wel een realist. 2,5 jaar na het afronden van onze adoptieprocedure waarbij wij de ouders zijn geworden van twee prachtige SN kindjes, bleek dat ik een MPN ziekte heb, te weten ET, dit is een afwijking aan het beenmerg. Het is niet te genezen. Nu is het niet zo dat ik er dood aan ga maar wel dood mee ga. Ik heb veel last van de gevolgen van deze ziekte zoals chronisch moe, botpijn, voet- en handpijn en veel hoofdpijn.

    In alle eerlijkheid denk ik wel eens, als ik dit had gehad ten tijde van de adoptie, of ten tijde van de VIA, ik/wij er waarschijnlijk niet mee door waren gegaan. Maar goed, gelukkig doen mijn hersens het nog prima en verder functioneert mijn man ook goed, maar zwaar is het zeker.

    Ik wens je wijsheid en succes.

  • rcn@quicknet.nl

    Je hebt een PBtje

  • Zoé

    Het gaat er uiteindelijk om hoe je psychisch bent opgewassen een kind te adopteren, die wellicht altijd getekend zal blijven. Ik ken jullie problematiek niet, weet ook niet wanneer je echt voor 100% wordt afgekeurd. Probeer ondanks je sterke wens realistisch te zijn. Maar als je denkt dat het kan, doen! Het is dan zo fantastisch. Mijn ervaring tenminste.

  • amberr

    Ik vrees dat dit heel erg lastig zal worden, zo niet onmogelijk.

    In deze tijd wordt je niet zomaar meer volledig afgekeurd. Dan moet er lichamelijk en/of psychisch heel veel aan de hand zijn. De Raad, vergunninghouders, maar met name de adoptielanden zijn zeer kritisch over adoptieouders. Omdat er veel ouders beschikbaar zijn voor weinig kinderen willen ze de beste ouders. Een volledige afkeuring past niet in dat plaatje. Daarbij zal men zich afvragen waarom je niet (deels) kunt werken maar wel geschikt bent om een SN kindje te verzorgen.

    Een ander probleem kan jullie inkomen worden. Veel landen hebben als regel dat een inkomen uit een uitkering niet meegenomen mag worden omdat het geen “zelfstandig verworven inkomsten” zijn. Dit is natuurlijk per land verschillend.

    Ik zou aanraden om voor je verder gaat (en veel hoge kosten maakt en verwachtingen hebt) eerst bij de vergunninghouder(s) van jullie keuze gaan informeren. Die kunnen jullie informatie geven die betrekking heeft over jullie situatie. Hou er wel rekening mee dat eisen van adoptielanden (waar de vergunninghouder geen invloed op heeft) ieder moment kunnen veranderen. Het advies geeft alleen een inschatting. Er zijn helaas heel veel verhalen van stellen die ver waren in de procedure en vervolgens toch niet verder konden met de procedure. Ook de raad zal zeer kritisch staan tegenover gezondheidsproblemen. Bedenk ook dat (positieve) verklaringen van behandelend artsen vaak niet worden meegenomen in de beoordeling (omdat ze niet als objectief worden gezien). En veel landen willen ook geen ziekten die in het verleden hebben gespeeld (zoals kanker) vanwege het risico. Mocht het gaan om een psychische aandoening dan acht ik jullie situatie echt zo goed als kansloos.

    Hou in je achterhoofd dat medische problemen een zeer groot probleem zijn in adoptieprocedures.