Hallo allemaal,
Ik mag mijn beginseltoestemming verlengen. Ik moet gezien mijn leeftijd en de voorwaarden in de beschikking gaan van een kindje van 2-3 jaar naar een kindje van 4-6 jaar. Zijn er hier mensen die al een ouder kindje hebben geadopteerd? Mijn adoptieland is Bulgarije. Elke tip, oplossing, idee of attentiepunt, of ervaring is welkom!
Ik hoor graag. Mijn email: indewest47@gmail.com
Alvast heel erg bedankt allemaal
Hallo amarilla,
Op verlengingsgesprek bij de raad werd aangegeven dat zij nog altijd de 40 jaar verschil norm aanhouden. Juridisch is het volgens mijn adoptiebureau wel ingeregend dan ik in aanmerking kan komen voor een kindje van 2 jaar of ouder. Maar voor het rapport van de raad wordt eerst uitgegaan van 4-6 jaar. En het is nu aan mij om aan te geven tegen welkeproblemen ik denk aan te lopen en hoe ik die verwacht op te lossen…. Bv taal en school…
Dan heeft de raad het mooi mis.
In het rapport moet staan : kindje ouder dan 2 jaar.
Als er namelijk in staat 4-6 jaar en er is een voorstel van een kindje van 3 dan moet het rapport eerst weer aangepast.
De Raad denkt altijd de wijsheid in pacht te hebben is mijn ervaring maar dat is echt niet zo.
Het is fantastisch om een ouder kindje te adopteren maar je moet wel uit het juiste hout gesneden zijn. Ons zoontje (4 ten tijde adoptie) had al een heel leventje achter zich wat zijn sporen (pos en neg) heeft achtergelaten. Zijn verleden leeft erg bij hem en is een dagelijks thema van gesprek. Hij heeft flinke taal en leermoeilijkheden die mss bij adoptie op eerdere leeftijd minder zouden zijn geweest. Overigens hoeft lang niet altijd het geval te zijn natuurlijk. Je moet heel goed in staat zijn (maar is eigenlijk altijd zo) om je kind te respecteren en accepteren zoals het is en met de geschiedenis die het kind heeft. Wij vinden het heel fijn en bijzonder een ouder kindje maar het vergt wij vinden het echt ook heel anders dan de adoptie van jongere kinderen (2 van onze kinderen op jongere leeftijd geadopteerd). Niet iedere ouder acht ik hiervoor geschikt.
Eens met BG. Bezint eer ge begint zou ik bijna zeggen. Sta sterk in je schoenen, verwacht achterstanden die niet weg te werken zijn. En verwacht een klein kind met een hele grote persoonlijkheid, een heel eigen reeds gevormd karakter en een hele grote rugzak met emoties en belevenissen. Die altijd een rol zullen blijven spelen.
Ons kind was net 4 bij aankomst in nederland en dus ook niet echt klein meer. Op zich pittig, maar wij hebben het niet perse zwaarder of moeilijker ervaren dan de adoptie van onze eerste (2,5 jaar oud). Als een kindje wat ouder is, heeft het (ws) nog herinneringen aan de periode voor de adoptie en aan het tehuis/pleeggezin waar het gewoond heeft. Dit kan fijn zijn, maar ook moeilijk omdat je kind het er bv niet zo goed gehad heeft. Ons kind heeft (al vantevoren) goed begrepen dat hij een papa en mama zou gaan krijgen en wilde dat ook graag. Ik denk dat het wennen en ingroeien in ons gezin daardoor makkelijker is gegaan.
Qua taal zou ik me niet te veel zorgen maken, tuurlijk is dat lastig en moeilijk, maar met picto's kom je in de eerste periode ook een heel eind (juist als ze wat ouder zijn begrijpen ze dat vaak heel rap) en verder went je kind er snel aan om iets te laten zien of aan te wijzen ipv het te kunnen vertellen. Ik denk wel dat onze zoon na zijn adoptie een flink eind is teruggezakt in zijn functioneren, zowel door de taalbarriere als ook door alle veranderingen en de angst en stress die daarbij horen. Houd er rekening mee dat je kind, zeker in de eerste maanden, op een veeeeel lager nivo zal functioneren dan je op grond van leeftijd zou verwachten. Ons kind heeft dat na een half jaar ofzo heel snel ingehaald maar toch zijn er nog steeds stukje is zijn ontwikkeling waarin hij trager of anders is dan leeftijdsgenoten. Prima wat ons betreft, en de omgeving snapt ook prima dat een ouder adoptiekind al een heel leven achter de rug heeft en daarom niet gemeten kan worden met de meetlat die ook voor NL kinderen gebruikt wordt.
Bij ons is het eerste half jaar heel zwaar geweest (deels omdat ons kind het zwaar had, maar ook doordat zijn broer het erg moeilijk vond om ineens niet meer de enige te zijn) en daarna werd het snel makkelijker. En nu is het volop genieten :-). Succes!
Dag Huismusje
Ik neem aan dat jullie het goed overdacht hebben, want het is een verlenging vd toestemming. Ik weet niet of het veel verschil uitmaakt dat het kindje nu wat ouder moet / mag (al lees ik hier dat dat misschien niet hoeft ?) zijn. Wij stonden open voor een kindje tot 6 jaar. Onze zoon was bijna 2, vrij jong dus. Als hij vier was geweest, vraag ik me af of hij zijn weeshuis überhaupt had overleefd. Dus ook wij kennen alle bovenstaande problemen. Nogmaals succes met de resterende tijd van jullie procedure.
ik weet niet hoe lang geleden dat jullie allemaal hebben geadopteerd, inmiddels ben je niet meer goed matchbaar volgens de bemiddelaars als je leeftijd jonger als 3 aangeeft. Omdat steeds meer kinderen in eigen land worden geadopteerd is het “aanbod” van jonge kindjes steeds minder. wij wilden eerst kindjes uit Colombia en waren we zelf verplicht om tot 6 of 7 in dossier te zetten omdat we daar ander niet meer matchbaar zouden zijn.
En dat het zwaarder of licher is? dat is vraag, want jonge kindjes zijn tegenwoordig vaak de zwaardere special need kindjes die “overblijven” omdat ze in eigen land ook niet gewenst zijn. Dus het is maar hoe je het bekijkt.
hallo Allemaal,
– even een kleine verduidelijking –
Vanaf het begin van mijn adoptieproces is het eigenlijk altijd al geweest dat mijn voorkeur uitgegaan is naar een ouder kindje. Alleen bij het verlenen van de beginseltoestemming (bijna 4 jaar geleden) hebben wij destijds met de raad de leeftijdscategorie 2/3 jaar benoemd. Omdat bulgarije op dat moment nog een adoptieland in opkomst was leek dat de juiste keuze. Ook omdat op dat moment in prive die leeftijd (gezien het nog niet naar school gaan enz enz) op een voorzichtige en goede manier was in te passen.
De dame van de raad nu heeft idd de gedachte dat zij gezien mijn leeftijd nu in het rapport moet zetten dat het een kindje tot 6 jaar zou moeten zijn. Dit omdat ik voor jonger niet in aanmerking zou komen. Inmiddels beschik ik, mede dankzij deze groep en via mijn vergunningverlener over de info dat dat niet hoeft en dat ik omdat ik boven de 42 ben een kindje van 2 jaar of ouder gematched kan krijgen. Maar mijn voorkeur was altijd al duidelijk voor mij…. Een ouder kindje, geen baby..De prive omstandigheden zijn nu ook anders. Ik ga volledig voor een kindje tot 6 jaar. De kindjes die vanuit bulgarije worden geplaatst zijn over het algemeen ook tussen de 3 en de 6 jaar, dus dat is ook realistischer.
(ik las mijn eigen post terug… en het kwam over alsof ik een soort van noodsprong maak… maar dat is dus niet zo… het is een bewuste keuze…)
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's