Adoptieshow/ Natasja Froger

Lesley

19-09-2014 09:17

Tja, waarom willen mensen dat hun bevalling gefilmd wordt van A tot Z? AANDACHT!
Ik moet er niet aan denken, persoonlijk. Toen wij onze sibling gingen halen ruim 3 jaar geleden zou ik het vreselijk hebben gevonden als er “vreemde ogen” bij waren geweest. Het was bij tijd en wijle niet makkelijk, het was lastig, het was emotioneel, het was leuk, het was liefdevol, het was zwaar.
Onzekerheid slaat toe, en als iedereen dan mee kijkt / kan kijken, zijn de oordelen lijkt mij niet niks. Die oordelen zijn er toch wel, alleen kan je ze niet gebruiken in je hechtingsperiode.
Ik vraag me sowieso af, of de vergunninghouders dit allemaal oke vinden. Volgens mij was het in onze tijd heel duidelijk (Hongarije in ons geval) de eerste 4 weken GEEN familiebezoek. Daarna kan, maar dan niet in dezelfde woning. Ik weet ook dat er toen al ouders waren die dat aan hun laars lapten.
Zoals ik dit jaar alleen al steeds meer adoptiefouders zie die heel veel VIA adviezen aan hun laars lappen.
Adoptie lijkt wel iets commercieels te zijn geworden; iets makkelijks bijna, hop prakkie geld en hop je hebt een kindje. Ik heb zelfs wel eens iemand horen zeggen (nog niet zo lang geleden) dat als ze had geweten hoe makkelijk de adoptie zou gaan van haar sibling, ze helemaal nooit IVF had geprobeerd….
Maar goed, een gezonde dosis nieuwsgierigheid maakt wel dat ik misschien een aflevering ga kijken. Of een stukje. Want eerlijk gezegd ben ik bijna misselijk van de vercommercialisering van adoptie.
Benthe10

19-09-2014 22:53

Nou Lesley, ik denk dat je een beetje doorslaat nu.
Ik geloof toch echt dat de algemene mening over adoptie is dat het tegenwoordig lastig is om een kindje te adopteren. De tijd en energie die wij in beide procedures hebben gestopt……in die tijd hadden er misschien wel honderden IVF-behandelingen plaats kunnen vinden (ik heb er geen ervaring mee).
En over dat familiebezoek, het is al eerder gezegd, dat hangt natuurlijk heel erg van je kindje en de leeftijd van het kindje af. Het is ook een kunst om daar flexibel mee om te gaan.
En waar leid jij uit af dat adoptie commercieel aan het worden is? Door dit ene programma?
Mij trekt dit soort televisie niet, doe mij maar een goede documentaire maar die zijn zeldzaam helaas.
A1975

20-09-2014 07:30

Onze eerste adoptie (procedure) is anders verlopen dan ons was voorgesteld/uitgelegd. Dit maakte dat wij maanden in het geboorteland van onze dochter hebben gewoond. Naast alle stress wat dit met zich meebracht ook een hele mooie ervaring. In die tijd zijn wij een aantal keer benaderd door journalisten/tv programma om ons verhaal te doen. (Niet alleen uit NL). Wij hoefde er niet eens over na te denken en wilde vanwege privacy van onze dochter en onszelf, de band die we aan het opbouwen waren, niet delen met de rest van de wereld.
Een stel wat wij kennen heeft meegedaan aan een programma en zij gaven toen aan (als ik het me goed herinner) dat ze meegedaan hebben omdat ze het een vastlegging van een bijzonder moment vonden voor hunzelf, maar ook voor toekomstig adoptieouders. Meen dat grenzeloos verlangen een van de eerste programma's over adoptie was in 2008.
Elfje

20-09-2014 08:02

Wat de vergunninghouders hiervan vinden? De NAS en A New Way zijn in ieder geval erg positief. Ze zeggen intensief met Natasja te hebben samen.gewerkt. Volgens hen heeft ze met veel liefde het programma gemaakt. En gezien en gevoeld hoe grillig en emotioneel intensief adoptieprocedures zijn, en dat dat veel vraagt van iedereen die erbij betrokken is. Ze beschrijven het als een mooi , liefdevol, positief en integer programma.
Ik zou hier zelf ook niet voor kiezen. Maar dat geldt ook voor programma's als Babyboom. Ik ga sowieso kijken op 29 oktober.
t@sje

21-09-2014 07:56

Ik zou er zelf niet voor kiezen, denk ik. Maar kan me voorstellen dat je er wel voor kiest met het idee dat het een mooi document is voor je kind, later. Zeker als de opnames niet 24/7 gemaakt worden en er is afgesproken dat de cameraploeg op de achtergrond blijft (als het ware meeloopt met de dingen die je doet zonder de aandacht op zich te vestigen).
Kortom, ik stel mijn oordeel nog even uit totdat ik een aflevering heb gezien en kan inschatten of dit programma met respect voor adoptiekind en -ouders is gemaakt of met name bedoeld is als ‘kijkcijfertelevisie’. Dat Natasje Froger al 1,5 jaar bezig is met het maken van dit programma, impliceert trouwens dat het hele proces van adoptie zorgvuldig in beeld wordt tebracht. Ik ben erg benieuwd en ga zeker kijken!
amberr

21-09-2014 15:55

Wat een overdreven reacties zitten hierbij…
Zelf zou ik er niet aan moeten denken om op tv te komen. Maar ik kan mij voorstellen dat er genoeg gezinnen zijn die daar wel voor kiezen. En tegenwoordig komen mensen met de meeste uiteenlopende (en vreemde) zaken op tv (denk aan scheidingen, operaties, bevallingen etc).
Ik denk dat er tegenwoordig heel veel onbekend is over adopties en dat er daardoor veel misverstanden bestaan. Hoeveel mensen hier krijgen geen rare reacties uit hun omgeving? Veel mensen hebben geen idee hoe tijdrovend, ingewikkeld en kostbaar een procedure is. Ze denken dat je een kindje kunt uitzoeken en even op gaat halen. Vragen aan de adoptieouder waarom ze “een zieke, donkere, ouder” kind hebben gekozen etc. Ik denk dat het goed is dat een programma laat zien wat er werkelijk bij komt kijken. Grenzeloos Verlangen is ook op een nette manier gemaakt. Dat gaf ook een goed beeld hoewel ik het jammer vond dat het proces voorafgaand aan het afreizen werd overgeslagen. Hopelijk komt dat nu wel goed naar voren.
En of het schadelijk is vraag ik mij af. Zeker een jong kind zal echt niet door hebben dat er een camera in de buurt is (je maakt toch zelf ook veel opnames, en hoeveel mensen laten de momenten niet filmen door iemand die mee gaat reizen). Voor het kind zelf is het wellicht een waardevol document voor later. Als de programma makers op de achtergrond blijven en alles op een nette manier in beeld brengen hoeft dat niet verkeerd te zijn.
pepe

21-09-2014 18:44

Ik sluit me wel aan bij wat jij zegt hoor Amberr…..
in alle hectiek van de reis in land van herkomst, had volgens mij een camera meer of minder ook niet uitgemaakt.
Wij hadden misschien wel ja gezegd als het destijds aan ons was gevraagd (was niet van toepassing, dus niet over na hoeven denken),
juist vanuit de gedachte dat je nooit meer terughaalt hoe het was.
Wij hebben een website bijgehouden en toen ik het laatst teruglas moest ik eerlijk gezegd concluderen dat er toch al veel verloren was gegaan in mijn herinneringen… of in ieder geval gekleurd. Voor mijn kids vind ik het supermooi dat we later zo'n site hebben waarop ze terug kunnen lezen hoe wij er in stonden; en ja, ook de minder mooie momenten mogen ze best weten (al is alles natuurlijk wel gekuist omdat er veel mensen meelazen)
Als het met oog voor de belangen van de adoptie-ouders, het kindje en de belanghebbende is gefilmd…. dan is het toch de keuze voor/van de ouders?
En ja, die maken ze ook voor hun kind, maar dat doen we allemaal, op diverse momenten, voor diverse zaken. Ik ga er vanuit dat ze daar over na hebben gedacht.
De 3 gezinnen die ik ken die mee hebben gedaan aan een vorm van adoptie-televisie, zijn er alledrie blij mee… zegt ook wat, lijkt me zo
mimi1981

21-09-2014 20:26

ik zou het ook zien als een mooi naslagwerk voor mijn adoptiekindjes..,..en juist ook andere mensen (bijv naasten) te laten zien hoe het was…want dat is gewoon met geen pen te beschrijven…..van Grenzeloos verlangen vond ik het ook jammer dat van het hele voortraject niks in beeld gebracht werd. Ik zou het wel fijn vinden als mensen van ‘begin tot eind’ gevolgd zouden worden…zodat je ook inzicht krijgt in
keuze van het land
keuze SN
keuze leeftijd
het ongeduld…
het voorstel..
de reis en ontmoeting
en bij wijze van spreke ook een terugblik na een jaar ofzo…als het allemaal wat gezakt is…
maar dat zal wel te dure tv worden….
Zoé

22-09-2014 06:33

Hoi, ik vind geen enkele reactie overdreven. Ik denk dat het gewoon heel gevoelig ligt (bij mij wel in ieder geval). Misschien ook wel heel afhankelijk hoe de overdracht/ eerste ontmoeting met je kind (kindjes) was…..En ieder zijn mening he. Niemand ‘slaat hier door’.
Maar wat anders: er komt vanavond op NPO2 een documentaire op ; ook gerelateerd aan adoptie.
2Doc: Twin sisters 22 sept 20.25:
Als Mia en Alexandra in 2003 gevonden worden, komen ze terecht in een kindertehuis. Daarna wordt het ene zusje geadopteerd door een gezin uit Sacramento in de Verenigde Staten. Het andere meisje verhuist naar een gezin uit een klein dorpje in Noorwegen. Toch komen de zusjes elkaar weer tegen.
Nannie

22-09-2014 18:39

Het is denk ik maar hoe je het bekijkt.
Een beeld (letterlijk) van hoe het was is mooi en bijzonder.
Aan de andere kant is er de privacy, hechting en dat dingen in het begin best heftig / lastig kunnen zijn.
Voor mij wegen die laatste punten persoonlijk zwaarder.

Adoptieshow/ Natasja Froger

Lesley

Benthe10

A1975

Elfje

t@sje

amberr

pepe

mimi1981

Zoé

Nannie