Beste emily
Ik denk dat de meeste mensen met nadruk op meeste zich hier heel goed van bewust zijn en ik ben blij dat ze er zijn want anders zouden er heel veel kinderen minder goed van af komen en zelfs sterven adoptie ouders krijgen hier alle informatie over en cursusen zodat ze daar op voorbereid zijn de keus om een kindje te adopteren neem je ook niet van de een op de andere dag…
sorry ik vind dat je heel negatief over komt over ouders die een kindje willen adopteren
Gr Tries
Pffffffffffffff. Jeetje Tries, lezen is blijkbaar niet voor iedereen weggelegd. LEZEN!!!! Ik zou eigenlijk niet eens moeten reageren op zo een stukje tekst die alleen maar getuigd van onbegrip en een mindere mate van ontwikkeldheid en alles behalve het hele beeld reflecteerd. Pfffffffffffffffff
Als je alles gelezen zou hebben en niet alleen bepaalde teksten zou je weten dat ik hier al eerder een duidelijke menig over gegeven had. (hiermee doel ik op het negatief overkomen) Zie de vierde reaktie hierboven?
Over jouw ontwikkeldheid weet ik niets. Alleen zie ik dat jij alleen datgene leest en niet alles wat er geschreven is waardoor je een mening vormt die niet geheel correct is. Ik ga niet in de herhaling vallen. Heb al meerdere keren aangeven dat er ook positieve dingen uit mijn teksten te verkrijgen zijn. Maar goed, ik hou hier over op. Praten tegen dovemansoren is niet mijn favoriete bezigheid.
Beste Paul
Ik ben een vrouw van nu bijna 30. En ik ben geadopteerd toen ik ongeveer een half jaar was. Ik ben in Nederland geboren, maar half moluks, half…Dat weet ik dus verder niet. Ik ben heel blij dat ik geadopteerd ben! Mijn adoptie ouders zijn voor mij mijn echte ouders. Zelf ben ik ondertussen ook moeder geworden van twee dochters en ik kan mij ook geen beter opa en oma voorstellen.
Waar je met adopteren wel altijd rekening mee moet houden, is dat de kinderen op een gegeven ogenblik toch willen weten wie hun biologische ouders zijn.
Mijn biologische moeder ging zelf op zoek naar mij. Ik heb haar een paar keer gezien, maar er was tussen ons totaal geen band en ik zie haar dus ook niet meer.
Maar ik ben nu wel op zoek naar mijn biologische vader. Gewoon puur uit nieuwsgierigheid.
Tijdens mijn puberteit heb ik er wel moeite mee gehad. Ik zat echt in een identiteitscrisis en dat is met veel adoptiekinderen wel het geval. Het scheelde voor mij heel veel dat mijn adoptieouders altijd open en eerlijk over alles zijn geweest. Zij hebben mij ook altijd gestimuleerd om mijn biologische ouders te zoeken.
Zelf heb ik dan ook zoiets van, het geeft niet uit welke buik je komt, maar het gaat om de liefde en aandacht die je krijgt en dat zal een kind meer onthouden dan het hele biologische gebeuren.Als ik niet ter adoptie was afgestaan, had ik lang niet alle kansen gekregen die ik nu in mijn leven heb gehad en dat is het enige waar ik mijn biologische moeder dankbaar voor ben.
Het is ook niet dat ik alleen over mijzelf praat, maar ik heb ook nog een zusje, een nichtje en een neefje die allemaal zijn geadopteerd. Biologisch hebben we niets met elkaar gemeen, maar we voelen ons wel echt familie!
Nou, ik wens jullie heel veel sterkte met het verdere verloop van de adoptie. Het zal niet altijd makkelijk zijn. Toevallig hebben vrienden van ons ook onlangs de papieren voor een adoptieaanvraag opgestuurd. Dus ik weet een beetje hoe onzeker je hier misschien nog over bent.
Maar als jullie zelf weten dat jullie goede ouders zullen zijn, komt het vanzelf allemaal goed.
Heel veel geluk!!!
Ik ben zelf ook geadopteerd uit Zuid Korea.ik ben zo en zo tegen adoptie uit het buitenland.en om de volgende reden.
Als je wilt weten over je afkomst.klopt er veel dingen niet met je adoptie aanvraag.ga je terug naar land van herkomst.dan blijkt dat je nog familie hebt.je bent altijd afhankelijk van iemand anders.en het duurt zo lang om antwoord te krijgen over je roots.en ik kan je verzekeren dat je behoorlijk teleurgesteld zal worden.met het feit dat je krijgt te horen van je geboorteland.dat ze al na de Koreaanse oorlog alle inc kinderen uit hun land wilde hebben.zodat hij das in stand wordt gehouden.dus na 78 jaar adoptie hebben ze flink aan verdient aan de mix kinderen.Ik ben zelf een adoptiekind en opgevoed in een christelijk gezin.waar alles binnen de muren eerst gehouden en waar hoognodig een flinke tik werdt uitgedeeld.en voor de buitenwereld mooi weer spelen.ik kan u vertellen dat ik er nu nog last van heb.onzeker, identiteit,waar hoor ik bij, alleen en zeker onbegrepen.en ik heb er niet in gevraagd om geadopteerd te worden en ik vind dat de overheid flink te kort is gekomen in mijn jeugd.en ik via DNA achter ben gekomen.wat ik ben en dat ik overal familie gevonden hebt.en als je mij vraagt ik vind dat het kinderhandel is en niet naar de rechten van het kind is nageleefd.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's