Adoptiekindje

Meta Meulenbelt

04-10-2003 14:01

Hallo Astrid,
In mijn eerdere reactie heb ik je verwezen naar een website, waarop precies vermeld wordt wat de procedure is, hoe het gaat, en waar je een pakketje kunt bestellen met schriftelijke informatie en een aanmeldformulier.
Globaal gezien is de procedure momenteel:
Aanmelden bij het Ministerie van Justitie
Voorlichtingscursus volgen (na ca. 1,5 - 2 jaar)
Gezinsonderzoek door de Raad van de Kinderbescherming
Gezinsrapport wordt met advies naar het Min. v. Jus. gestuurd
Ministerie van Justitie verstrekt de beginseltoestemming.
Al met al duurt deze eerste periode ca. 2 - 3 jaar.
Daarna kun je je aanmelden bij een Vergunninghouder. Deze bemiddelt voor je adoptie. Je kunt ook een adoptie zelf doen, dan heb je zelf een contact in een buitenland. De proceduretijd is helemaal afhankelijk van het betreffende land.
Veel informatie kun je halen van http://adoptie.startpagina.nl .
Er zijn niet veel landen waar vandaan je “echt” blanke kinderen kunt adopteren. Momenteel is dat volgens mij alleen vanuit Polen. Je moet dan wel rekening houden met het feit dat het vaak kinderen betreft die al een rugzakje hebben. Op de site van Kind & Toekomst staat hierover het volgende:
Echtparen die een Pools kind willen adopteren, dienen open te staan voor een kind met een lichte (operabele) handicap. De meeste Poolse kinderen blijken een ontwikkelingsachterstand te hebben, welke nooit geheel zal verdwijnen. De meeste kinderen komen veelal uit “achterstandsgezinnen”, waar drankmisbruik vaak een grote rol speelt.
Sowieso hebben kinderen die voor adoptie beschikbaar zijn een bepaalde hoeveelheid bagage bij zich waar je als ouders voor open moet staan. Dit verschilt van kind tot kind, maar in ieder geval hebben kinderen als ze bij je komen al minimaal twee keer een definitief afscheid achter de rug (van de bio-moeder en van het kindertehuis of de verzorgster/pleegouders). Je schreef zelf over pleegkinderen dat die een verleden hebben, maar adoptiekinderen hebben dat dus ook. Als je je aanmeldt voor adoptie en dan de verplichte voorlichtingscursus volgt, dan hoor je daar ook veel over en wordt je heel goed geÃƒÂ¯nformeerd.
Je zou ook gewoon contact kunnen opnemen met Stichting Pleegzorg Nederland voor een informatief gesprek om goed te bezien of dit toch niet iets voor jullie is. Hun website is http://www.pleegzorg.nl/.
Hartelijke groet,
Meta Meulenbelt
Annalies

04-10-2003 15:32

Even een kleine aanvulling over de poolse kinderen.
Het gezin waar ik het al eerder over had heeft dus 3 kindjes geadopteerd.
(inmiddels al volwassen) maar het viel het echtpaar op dat de kinderen die voor adoptie naar het buitenland gaan vaak kinderen van een poolse minderheids groep zijn die in eigen land worden gediscrimineerd. nl de donker getinte zigeuners.
Alcohol misbruik is een van de redenen waardoor de ouders uit de gerechtelijke macht worden gezet. Voor die kinderen is er geen thuis te vinden in Polen zelf
Succes met jullie eventuele verdere procedure.
daniella

05-10-2003 12:09

hoi astrid
moeilijk hoor je verhaal. ik werd er in eerste instantie ook een beetje boos om
het leek of je net wilde gaan doen of het een biologisch kind van je is en niets tegen iemand wilde vertellen dat het geadopteerd is. ten eerst vind ik dit slecht en is ook onmogelijk. hoeverklaar je tenslotten dat je “ineens” een kindje van b.v 1 jaar hebt. en het belangrijste een kind heeft recht om te weten waar het vandaan komt.
wat ik niet goed begrijp is dat je denkt dat je familie er minder moeite mee zullen hebben met een blank kindje. waar is dit op gebasseerd? angst voor donkere mensen? rassisme? en ik vraag me af is dit alleen je familie die er zo over denkt of denkt je er zelf ook echt zo over? het lijkt me goed dat je familie betrekt in je zoektocht en procedure. zo kunnen ze er ook langzaam aan wennen.
toch blijf ik erbij dat je eigen geluk voorop staat. en er zullen toch ook wel mensen in de familie zijn die er wel begrip voor op kunnen brengen. er zal over gesproken worden en wie weet kunnen hun de ogen van de andere familie leden openen.
daarnaast wil ik je wel vertellen dat je niet “zomaar effe” een kindje adopteerd. je moet er voor de volle 100% voor gaan allebei. ik vind het een soort oer gevoel wat in je zit en al moet ik er voor door het vuur gaan. Een reactie als “dat zo een kindje zo leuk op de boerderij kan spelen” lijkt me dan ook niet voldoende.
hopelijk zit het wel wat dieper bij jullie maar dat zal wel.
zelf zitten wij nog niet zo ver in de procedure. in november kunnen we aan de via voorlichting gaan beginnen. het zal dus nog wel een tijdje duren voor we echt een kindje in huis hebben. maar we hebben het er voor over. praten er veel over met elkaar met vrienden en familie. daar hebben wij veel steun aan. wij willen bewust gaan voor een donker getint kindje. het zijn zulke prachtige mensen. zo mooi zouden we ze zelf nooit kunnen maken!!!
ik wens jullie veel succes in het maken van je keuze en eventuele verder procedure.
Jeanne

05-10-2003 13:54

Hoi Astrid,
Wat een moeilijk probleem voor jullie ?
Wij hebben een biologisch geh kind, een ned. adoptie kind en een koreaans adoptie kind.
Ze zijn ons alle drie even lief en ja we merken wel verschil in reacties bij familieleden ten opzichte van de kinderen. Tja, wij zitten hier niet zo mee en zorgen er voor dat ze niet uitgespeeld worden tegen elkaar.
Voor dat je denkt o.ja, een ned kind kan ook wil ik wel opmerken dat ook deze kinderen getind kunnen zijn, meer of minder.
Stel dat je een biologisch zeer ernstig verstandelijk geh. kind had gekregen en de familie had dat niet geaccepteerd wat dan ?
Natuurlijk nu kun je kiezen dat klopt en dan niet, maar nu kiezen jullie niet met z'n tweeen maar met een hele familie.
Veel succes er mee en gelukkig hebben wij nooit zelf voor zo'n moeilijke beslissing gestaan.
Wel heb ik ooit een moeder van een chinees kind horen zeggen voordat ze gingen adopteren: wij hoeven alleen maar een blank kind als we al gaan adopteren nu adorenen ze hun kind uit china bijna.
Nogmaals veel succes. Misschien zou je eens met mensen kunnen gaan praten die een adoptiekind hebben.
Jeanne
Caroline

07-10-2003 19:04

ik had een vraagje waarom wil je perse een blank kindje????
Astrid schreef:
>
> Hoi,
>
> mijn man en ik kunnen samen geen kinderen krijgen. Dat weten
> we al lang, zelfs al voor ons trouwen. Graag zouden we daarom
> een kindje adopteren. Echter we weten niet hoe dat in zijn
> werk gaat. Wat is bijvoorbeeld het traject dat we kunnen
> doorlopen.
>
> Wij zouden graag een kindje willen adopteren waaraan je niet
> kunt zien dat het geadopteerd is. Ik bedoel hiermee dus een
> blank kindje. Het maakt verder niet uit uit welk land het
> komt. Dit willen wij niet omdat wij niet blanke kindjes niet
> mooi vinden of hun dat niet gunnen. Maar in de familiale
> omstandigheden zal adoptie moeilijk worden geaccepteerd en
> een donker kindje zal al helemaal moelijk worden
> geaccepteerd. Een bijkomend probleem is dat wij een agrarisch
> bedrijf hebben en niet zomaal heel erg lang van huis kunnen.
>
> Wie kan ons helpen en wat kunnen wij het beste doen?
>
> Alvast hartelijk dank voor je tips en/of adviezen.
>
> Met vriendelijke groetjes Astrid.
anoniempje

08-10-2003 15:50

Caroline,
Het antwoord staat al in je eigen mailtje bij tekst vorig mailtje van Astrid.
Even opnieuw doorlezen dus. Voordat je voortaan naar de bekende weg vraagt.
Mariet

08-10-2003 17:09

Ik denk dat we allemaal voorkeuren hebben hoor een bepaald land/ werelddeel!
Werd dat niet ook zeer benadrukt tijdens de VIA, om dit goed tot je door te laten dringen? Moest je je niet door een stapel foto's worstelen en eruit halen welke kinderen je aanspraken en welke minder?
Dat jij voor een chinees kindje gaat, betekent dat dan dat je geen afrikaans kindje wil omdat ie donkerder is?????
Nee toch, nou dat is precies hetzelfde, je maakt een keuze, en we hebben allemaal een reden waarom je voor een bepaald land gaat.
Mariet

08-10-2003 17:26

Hallo allemaal,
ik lees af en toe terug “hoe belangrijk je familie ook is, kies voor je eigen geluk”.
Ik vind toch dat de mening en de gevoelens van een familie er veel toe doen.
Dit werd ook uitvoerig bij de RvK besproken, bij jullie niet dan?
Hoe de familie reageerde enzo?
Een geadopteerd kindje moet zich toch ook welkom voelen in de familie? Ook tov van evt. andere nichtjes en neefjes?
Moet toch ook weten en voelen dat het gewenst is?
Ik weet niet of ik voor een adoptie zou gaan als ik zou weten dat mijn familie er “tegen” is, er zoveel moeite mee heeft.
In Nederland leven we al zo op kleine eilandjes, maar eigenlijk is je familie toch heel belangrijk, en dus ook voor je adoptiekind?
Ik zeg niet dat je je leven door een familie moet laten bepalen.
Maar ik vind het wel iets wat ik zeker mee zou nemen in mijn beslissing.
Tenzij je zo'n vervelende relatie hebt met je familie en het je verder toch niet interesseert wat zij ervan vinden.
Astrid, ik zou als tip mee willen geven dat jullie je alvast in gaan schrijven!
Dan heb je alvast een nummer toegewezen gekregen en heb je nog jaren de tijd om te bedenken wat en hoe je iets wilt.
De wachttijd is zoveel jaar dat alvast inschrijven altijd handig is (je betaalt geen cent hoor het eerste jaar en alles afkappen kan altijd nog dan).
Ik ken ook veel mensen die bv eerst de VIA cursus deden en toen pas voor zichzelf konden uitmaken of ze nou wel of niet doorgingen.
Inschrijven, en dan het komende jaar hoor je toch nog niets en gebeurd er niets. Goeie tijd om je familie eens bij te gaan praten misschien.
Succes!
Mariet.
Mei

10-10-2003 17:47

De redenen om voor een bepaald land te kiezen zijn ook vaak practisch: wel of geen escort, hoe lang moet je reizen, moet je beiden reizen, hoe oud moet je zijn als ouders etc.
Dus los van wat voor kleur je kind heeft.
anoniem

10-10-2003 22:01

hoi astrid,
even een berichtje van een adoptiekind zelf.
Ik vind het een beetje kortzichtig van jullie familie dat zij het jullie aanrekenen dat jullie geen kinderen kunnen krijgen. Alsof jullie daar iets aan kunnen doen.
Toch vind ik het ook wel weer verstandig dat jullie over de acceptatie nadenken, het is toch belangrijk. Ik denk dat het belangrijkste is dat als jullie ervoor kiezen dat jullie trots op jullie kindje zijn wat anderen er ook over denken. Als jullie er zelf trots op zijn zal het kindje dat ook merken anders kan het gaan denken dat het niet goed genoeg is. En dat jullie als ouders belangrijk zijn is toch het belangrijkst.
Als jullie familie ondankst jullie trots toch kortzichtig blijft is het wel een gemis maar ik moet zelf zeggen eigen familie mis je toch. Misschien kunnen jullie het naast jullie eigen liefde opvangen door lieve vrienden, buren en andere nassten die het kindje wel liefde willen geven. Sommige vrienden van mijn ouders stann dichter bij mij dan sommige ooms of tantes.
Ik hoop dat je hier misschien iets aan hebt. Veel succes met jullie keuze.

Adoptiekindje

Meta Meulenbelt

Annalies

daniella

Jeanne

Caroline

anoniempje

Mariet

Mariet

Mei

anoniem