Is 'genoeg' wel genoeg bij adoptie ?

  • BG

    Het klopt dat inderdaad helaas niet iedereen de mogelijkheid krijgt om een kindje met een sn te adoptereen. Veel geschikte ouders vallen af door de soms ronduit idiote eisen uit de landen van herkomst. Ik vind dat verdrietig voor de ouders en heel jammer voor de kinderen. Maar laten we elkaar niet voor de gek houden ook heel veel ouders die klagen over de lange wachttijden staan alleen voor een gezond jong kindje open. Ik vind dat die ouders niet moeten zeuren als andere ouders meerdere kinderen adopteren terwijl zij wel open staan voor een kindje met een sn. In de grote gezinnen met adoptiekinderen zijn vaak kinderen met een sn geadopteerd. Wat ik aan wilde geven met dat wij maar een paar maanden hoefden te wachten is dat er op de betreffende wachtlijst hoogst waarschijnlijk geen andere ouders open stonden voor een kindje in de leeftijd van ons kindje met de betreffende sn. Wij hebben geen voorrang of zo gekregen. En zo geldt dat voor meer ouders die heel snel een kindje krijgen voor gesteld. Als je voldoet aan de eisen voor China, kun je meer dan 3 jaar wachten of een prachtig kindje adopteren dat je misschien al binnen een half jaar in je gezin mag opnemen. En ik vind het (om weer terug te komen op het onderwerp) helemaal prima als mensen dan 4,5,6,7 kinderen adopteren. Lijkt me super gezellig ook voor het kind om in zo'n groot gezin op te groeien. Kom zelf uit een groot, hecht gezin en vindt nog steeds dat ik daar erg mee heb geboft.Daan schreef:

    >

    > Inderdaad BG, dit zegt genoeg….. dit zegt in ieder geval

    > dat het systeem niet klopt! Het kan toch niet zo zijn dat de

    > een jaren moet wachten en een ander maar enkele maanden.

    > Ik heb in eerdere topics begrepen dat dit mede volgens jou

    > ligt aan het feit dat jullie voor meer openstaan (eerste

    > adoptie of tweede,ouder kindje, sn etc) maar ik kan je zeggen

    > dat dit niet altijd het geval is.

    >

    > Groetjes

    >

    > BG schreef:

    > >

    > > Tja wij hebben maar 2 maanden op de wachtlijst hoeven te

    > > staan voor ons derde kindje (ouder dan 36 maanden met een

    > > sn). Zo wil ik ook nog wel een derde en een vierde kindje

    > > (doen we niet hoor). En daar zou ik me helemaal niet

    > > vervelend onder voelen, in tegendeel. Dat wij maar 2 maanden

    > > hoefden te wachten zegt volgens mij genoeg

  • Anne

    Er zijn maar 2 verschillende wachtlijsten.

    1 voor een eerste kind en een lijst voor een volgend kind.

    dat betekent dat alle ouders die een 2e, 3e of volgend kind krijgen allemaal op 1 wachtlijst staan.

    Betekenis: in verhouding is de rij voor een eerste kind al “sneller”. dit lijkt niet zo omdat er veel meer aanvragen voor een eerste kind zijn dan voor een volgend kind.

    Charles, misschien wil je een systeem van een wachtlijst waarop iedereen die aan de beurt is voor een voorstel, ook gelijk het eerst volgende voorstel krijgt en waarbij niet wordt gekeken naar de wensen van de as. adoptieouders.

    Dus niet kiezen tussen gezond, jong handicap herkomst land of wat dan ook.

    Dan komt iedereen eerlijk aan zijn beurt.

    Het lijkt mij dat dat niet gezond zal zijn. Onze tweede zoon, al voorgesteld na slechts 4 maanden op de wachtlijst, was al aangeboden aan een ander echtpaar. Die het voorstel hebben afgewezen. hij was pas 5 maanden oud bij voorstel.

  • Jo

    Je zegt:“maar dan wel de kindjes die echt wachten” Zo ik het begrijp versta jij daar de sn-kindjes onder.

    Denk je dat de niet sn-kindjes niet echt wachten? Ik denk dat je niet weet waar je het over hebt. In Ethiopië liggen honderden kinderen in tehuizen… Daar zijn ook vaak niet sn-kinderen bij. Ze hebben dan wel een enige vorm van ondervoeding maar het wordt niet gezien als sn.

    Het kwetst mij dat je zegt dat die kinderen niet echt wachten en de sn kinderen wel. Onze zoon wachte met recht ook op ouders.

    Met vr gr Jo

  • Monique*

    Inderdaad iedereen die het aankan mag zoveel kindjes als ze willen adopteren, en weet je de raad heeft de “macht” om ongewenste situaties (te veel kinderen) tegen te gaan.

    En 1 ding, alle kinderen die legaal worden geadopteerd wachten op ouders, en dus niet alleen de kinderen die aan jouw eisen voldoen.

  • A

    Alsof die paar honderd aanvragen per jaar vanuit Nederland de wachtlijsten in het buitenland zo vol maken….

    Als we het hebben over China, waar ons dossier ligt, wordt daar de wachtlijst vooral bevolkt door Amerikanen, Canadezen en Spanjaarden met wat Australiërs, Britten Ieren en Scandinaviërs. Voeg daar nog een paar Belgen en Fransen aan toe en dat handjevol dossiers van de Nederlanders valt echt totaal in het niet bij die enorme stapel.

    Wat maakt dan dat ene plekje van mensen die graag een 5e kindje willen dan nog uit?

    Los van het feit dat ik persoonlijk het totaal geen punt vind dat anderen al 3 kinderen hebben en ik al 7 jaar op mijn 1e wacht. Maar ik ben dan ook niet jaloers aangelegd vrees ik…..

  • chris

    Wel heel erg toevallig dat ik dit bericht bijna letterlijk in een gesloten forum tegenkom op dezelfde dag dat jij dit op dit openbaar forum zet. En inderdaad ik klonk niet aardig en dat was ook de bedoeling want ik vind dat dit niet kan. Er is helemaal niets hypotetisch aan jouw verhaal, behalve je eigen “naam”

  • anycowcow

    Is het in adoptieland niet zo dat ze ouders zoeken voor kinderen en niet kinderen voor ouders? Daarmee is deze discussie toch klaar!

    Charles van Ufford schreef:

    >

    > Beste allemaal,

    >

    > Om te beginnen: ik ben een stille meelezer die niet echt de

    > behoefte heeft zich in discussies te mengen. Het is daarom

    > ook bijzonder dat ik nu toch wat schrijf. Het gaat mij om een

    > verhaaltje dat ik recentelijk ergens las over een stel dat

    > zelf vier kinderen heeft en dit een tijdje lang wel voldoende

    > vond.

    >

    > Nu het zelfdoen verhaal in de USA weer een wending heeft

    > genomen, kwam dit stel tot de conclusie dat het wel weer

    > kriebelde en dat ze het toch eigenlijk wel leuk vonden om nog

    > een kindje te adopteren. Ze vroegen een BKA nummer aan en

    > omdat ze de VIA en de RvdKB gesprekken uiteraard eerder

    > hadden doorlopen, kwamen ze al snel in aanmerking voor een

    > aanvullend gesprekje met de Raad. Dit zal allicht zonder al

    > te veel problemen verlopen en daarmee ontstaat een situatie

    > waar ik persoonlijk moeite mee heb. Ik ben erg benieuwd naar

    > jullie mening hierover.

    >

    > De situatie heeft aantal kanten:

    >

    > ** door de snelheid van deze procedure haalt het stel in een

    > paar weken tijd zo'n beetje iedereen in die in de afgelopen

    > twee jaren een BKA nummer heeft aangevraagd, heeft zitten

    > wachten op de VIA, heeft zitten wachten op de medische

    > keuring, heeft zitten wachten op de Raadsgesprekken en

    > uiteindelijk op de felbegeerde BT.

    >

    > ** dit stel moet ook weten dat er een tendens is dat er

    > minder kinderen naar NL komen terwijl het aantal

    > adoptieouders niet of nauwelijks afneemt. Er is al een tekort

    > aan adoptiekinderen en dit tekort wordt alleen nog maar

    > groter onder de huidige omstandigheden

    >

    > Mijn conclusie is dus dat dit stel voor een marginaal eigen

    > voordeel (wat is je winst als je van vier naar vijf kinderen

    > in een gezin gaat ?) een hele serie toekomstige adoptieouders

    > in de wielen rijdt. Niet alle ouders met een BT zullen

    > uiteindelijk een kindje mogen adopteren om zo een gezinnetje

    > te gaan vormen, want voor een relatief groot deel van deze

    > groep speelt de leeftijdsgrens een grote rol. We mogen dus

    > aannemen dat een geslaagde adoptie van een vijfde kindje

    > nagenoeg zeker leidt tot een definitief kinderloos stel

    > ergens anders.

    >

    > Dit probleem heeft niet veel te maken met 'het belang van het

    > kind' maar alles met de juiste spelregels in de wereld van

    > adoptie. Is het nodig om grenzen te stellen aan dit soort

    > adoptie-verslaafde ouders of hebben alle (toekomstige) ouders

    > evenveel recht op geluk. Aangezien er geen regels bestaan

    > voor dit soort voorrangs- of toewijzingsproblemen, geldt er

    > hooguit een ethisch besef. Vandaar mijn vraag aan jullie

    > allemaal: wat is jullie mening ?

    >

    > Groet,

    > Charles

  • Anja

    Ha,

    En eindelijk, na het doorlezen van een hele serie berichten lees ik dan de reactie die mij uit het hart gegrepen is… Er worden ouders gezocht voor kinderen en niet andersom. Daarnaast is er sprake van een wirwar aan regelgeving, zowel in Nederland zelf als in de zendende landen, en kan het soms lijken dat er sprake is van willekeur, terwijl dat dan meestal niet zo is.

    Het kan best zuur voelen als je lang moet wachten en het idee hebt dat het bij anderen sneller gaat, maar dat heeft niet zoveel te maken met voortrekken, als wel met het toepassen van de bestaande regelgeving.

    Ik lees over ‘'mijn belang’' en dat wordt geschreven door volwassenen die een kind willen adopteren… Het gaat over het belang van het kind, en ik krijg het gevoel dat dat hier wat uit het oog verdwijnt….

    Groetjes,

    Anja

  • wereldmix

    Hallo Charles,

    Tja, een moeilijke vraag. Als wachtende adoptieouder zou je misschien zeggen dat het niet eerlijk voelt. Uit eigen ervaring kan ik dat gevoel beamen, maar ook dat het gevoel om een 2e kindje te adopteren net zo sterk was als bij de eerste.

    Wat is in het belang van het kind? Ook dat kun je ter discussie stellen.Is het in het belang van een kind in een groot gezin terecht te komen waar de aandacht misschien meer gedeeld moet worden? Of in een gezin waar een van de aanwezige kinderen een sn heeft waardoor er toch meer tijd en aandacht naar dit kind gaat hoe ouders ook hun best doen om het eerlijk te verdelen? Of andersom, dus een 2e ( of meerdere ) sn kindje in het gezin opnemen waardoor de aanwezige kinderen de aandacht flink moeten delen? Of een kind in een gezin plaatsen wat in een dorpje woont waar bijna geen buitenlandse mensen aanwezig zijn en het kind dus nogal opvalt?Het lijkt het in het belang van het kind als het uit de eigen omgeving wordt gehaald omdat het daar geen kans van ( over ) leven heeft maar er zijn geadopteerden die dat niet zo voelen

    .Allemaal ethisch besef waar dus ook geen regels voor zijn.Kortom, er is niet zo makkelijk antwoord op te geven. Adoptie zit vol met ethische vragen waar ( nog ) antwoord op is.

    Ps. Voordat er mensen zich aangevallen voelen: ik bedoel dus perse niet dat mensen in de bovengenoemde situaties niet zouden mogen of mochten adopteren. Ik ben nl van mening dat ieder dat voor zichzelf kan en mag uitmaken zolang het binnen de regels van de Nederlandse adoptie valt.

    Athena

  • kasteel

    Simone Schreef:

    > Een kind heeft recht op een veilige liefdevolle

    > omgeving, een gezin, een volwassene heeft geen

    > recht op een kind….als dat wel zo is laten we

    > dan eerst alle biologische kinderen in Nederland

    > evenredig verdelen over alle wens-ouders en dan

    > pas aan adoptie denken.

    Ik kom dit zojuist tegen in een heel oud topic. Simone bedankt! Je hebt me laten glimlachen door mijn wacht-tranen heen!