Toestemming raad kinderbescherming maar oneens met inhoud verslag (help!)

  • amberr

    Wat een vervelende situatie. Wat je in deze situatie zou kunnen doen is contact opnemen met de raadsmedewerker. Zowel telefonisch als per brief om te kijken of er nog mogelijheden zijn tot verandering. Vraag in je rapport om een nadere beoordeling door de leidinggevende. Als dat niet mogelijk blijkt kan je bezwaar aantekenen maar het is de vraag of je daar iets mee opschiet. Daarnaast zal het zeker zorgen voor (behoorlijke) vertraging. Neem ook contact op met jullie vergunninghouder. Bespreek het rapport en vraag wat jullie opties zijn (misschien valt het wel mee).

    Bedenk dat de raad steeds kritischer is geworden. Dat komt omdat bij hun natuurlijk ook bekend is dat er tegenwoordig steeds meer SN adoties zijn (waar er vroeger meer NSN waren). Dat is voor de Raad een risicofactor omdat adoptie van een SN kindje meer van ouders vraagt. Daarbij komt dat veel mensen (ik zeg niet dat dat op jullie van toepassing is) nu maar voor SN gaan omdat andere opties bijna onmogelijk zijn. Ook komen raadsmedewerkers zeer regelmatig de gevolgen tegen van adopties die verkeerd zijn gegaan. Als ze dat vaak genoeg of recent hebben meegemaakt kan dat hun oordeel beeinvloeden.

  • amberr

    Ik lees dat jullie voor het 1e gesprek niet goed waren voorbereid. Bedenk wel dat een 1e indruk heel bepalend kan zijn. Zeker als je voor een ouder kindje of SN wilt gaan (dus dingen die niet standaard zijn) is een goede voorbereiding van beide ouders echt heel belangrijk. Als jullie je pas na een gesprek zijn gaan verdiepen in iets waar je zelf voor gekozen hebt kan dit verkeerd overkomen (ook als dat niet terecht is). Een raadsmedewerker zal verwachten dat ouders die bepaalde wensen hebben deze voorkeuren ook goed kunnen onderbouwen met voldoende informatie.

    Raadsmedewerkers staan toch kritisch tegenover risicofactoren (en dat zijn oudere kinderen en SN). Ik heb gemerkt dat je dan van goede huize moet komen om ze te overtuigen van je goede bedoelingen. Zo ken ik een stel waarbij een van de ouders zich heel erg goed had verdiept en dit aan de ander had verteld. De raadsmedewerker heeft toen in het rapport gezet dat “meneer niet goed op de hoogte was en bevestiging zocht van mevrouw”.

    Als ik jou reactie zo lees denk ik dat de raadsmedewerker een toch wat negatieve eerste indruk heeft gekregen. Die indruk is blijven hangen en daar heeft ze (niet passende) argumenten aangehaald. Nogmaals geen verwijt maar wel hoe het vaak gaat.

  • Nannie

    Hallo Amber,

    Wij hebben de opmerkingen uit het eerste gesprek juist zeer ter harte genomen.

    En misschien is het stom dat we de eerste keer niet goed genoeg voorbereid waren, maar wij zijn ook maar mensen.

    En ik vind dat als dan blijkt dat je je vervolgens wél verdiept in de materie en je een goed, weloverwogen beeld en mening vormt dat je dan die eerste indruk niet in een verslag hoeft te zetten. We kregen ( mondeling ) een compliment hoe goed we ons uiteindelijk voorbereid hebben en hoe goed we onze grenzen uiteindelijk gesteld hebben mbt special need en er zijn geen risicofactoren.

    Daarnaast: wij zijn geen mensen die elk woord op een gouden schaaltje wegen. Onze spontaniteit en openheid is juist ook onze kracht ( LOL en onze valkuil in dit soort gesprekken kennelijk :-) ) Dat moet je dan niet enerzijds als kwaliteit benoemen en tegelijkertijd afstraffen.

    Groetjes, Nannie

  • *Marjo*

    dag Nannie

    als je het oneens met met wat er qua inhoud in het verslag komt te staan, zou ik toch terug weer in gesprek gaan met de raadsmedewerker

    en ook diens leidinggevende benaderen. Houdt het op inhoudelijke argumenten. Het is inderdaad te lang. Je hebt een kort en krachtig rapport nodig met een goede conclusie.

    Niet een volledig uitgeschreven onderzoek.

    Ik heb ooit ook iets dergelijks gehad.

    Bij ons wilde men het verslag eerst niet aanpassen, maar hebben we een ander objectiever onderzoek gehad, verzorgd door een extern bureau.

    Dat is toen helemaal goed gekomen en die conclusie is overgenomen.

    Wel bleef het een te lang rapport en is in die tijd door de vergunninghouder ingekort, omdat dat hele boekwerk niet opgestuurd kon worden.

    Het was onze eerste procedure. Alle procedures daarna hebben we die ellende nooit meer gehad.

    Als je overtuigd bent dat het niet OK is, moet je je er nu niet bij neerleggen

    Succes

  • Marièlle67

    Ik vind ook dat je je er niet bij neer moet leggen als je je niet in het rapport en/of de gang van zaken kan vinden. Zeker gezien het feit dat de dingen die jij aangeeft nou niet echt onredelijke argumenten lijken te zijn om het er niet mee eens te zijn.

    Wat mij ook verbaast is dat dingen in jullie rapport kennelijk als onzekerheid worden weergegeven. Als ik het leg na hoe het bij ons is gegaan realiseer ik me dat de raadsgesprekken bij ons vooral ook een aftasten van dingen waren door de medewerksters. Er werden onderwerpen en stellingen neergelegd waar we over konden praten en waarvan we ook rustig aan konden geven dat we dingen moeilijk vonden of daar dan eens goed over na zouden moeten denken. Maar dat werd helemaal niet gezien als onzeker of onvoorbereid, in tegendeel, zij prezen het juist dat we niet gelijk een pasklaar antwoord hadden maar nadachten over antwoorden, verder dachten over gevolgen en ook aan durfden te geven dat we sommige dingen gewoon echt niet wisten. En het gaat er uiteindelijk ook niet om dat je op elke vraag een antwoord hebt, niemand heeft die denk ik. Waar het om gaat is dat je beseft dat dingen kunnen gebeuren in een leven en dat je daar niet op voorhand de zenuwen van krijgt maar een raadsmedewerker kan overtuigen dat je die hobbel dan gaat nemen, het op gaat lossen, desnoods hulp van derden inschakelt enz. enz.

    Kortom, gezien de boosheid en onmacht die uit je berichten te lezen valt zou ik toch kijken of je stappen kunt ondernemen om de zaak opnieuw te bespreken. Je kan beter nu iets vertraging hebben maar dan wel een rapport hebben waar je iets mee kan dan straks spijt hebben.

    Heel veel succes in elk geval!

  • Nannie

    Dank jullie wel voor jullie reacties.

    Zowel ik als manlief hebben hier heel veel steun uitgeput en we hebben besloten om actie te ondernemen.

    De raadsmedewerker was niet bereikbaar, maar we hebben in ieder geval doorgegeven dat het rapport nog niet doorgestuurd mag worden naar het MvJ omdat er dingen instaan waar we het niet mee eens zijn. Ik heb gisteravond alle knelpunten in briefvorm op papier gezet. Hier kijken we vandaag nog eens rustig naar, laten het misschien nog even lezen door iemand anders en dan gaan we dat morgen / uiterlijk overmorgen opsturen naar de teamleider.

    Pfffff trouwens. Maar we houden moed, zoeken afleiding en kunnen er gelukkig goed over praten met elkaar.

    Wordt nog vervolgd. En ik hoop met positief nieuws.

  • Nannie

    Hallo Marjo,

    Mag een vergunninghouder een rapport wijzigen / inkorten?

    Dat wist ik niet!

  • Anja1

    Hoi Nannie,

    Voor sommige landen mag dat - dat wordt niet gevraagd om een vertaling van het integrale rapport maar of een samenvatting die gemaakt is door de vergunninghouder. Is met onze eerste adoptie vanuit China ook gedaan (terwijl het raadsrapport maar 4 kantjes was..:-), maar sinds vele jaaren moet naar China het rapport integraal mee, bij onze tweede adoptie in 2004 ook al. Ik heb geen idee voor welke landen op dit moment geldt dat het rapport integraal mee moet, maar dat kun je navragen bij vergunninghouders.

    Overigens blijf ik bij mijn eerder opgeschreven mening dat het me beter lijkt om terug te gaan naar de raad en je zorgen daar te ventileren en te vragen om een ingekorte versie op hoofdlijnen. Succes.

    Groetjes,

    Anja

  • mam2boys

    Nannie en man,

    Goed zo! Strijdvaardig samen aan de slag. Heel veel succes gewenst!

  • Nannie

    Nog even een update!

    Na enig gedoe ( klacht via teamleider ) er uiteindelijk toch grotendeels uitgekomen. We hebben nu een verslag waar we ons redelijk goed in kunnen vinden / waar we in ieder geval geen naar gevoel meer bij hebben.

    1 interpretatie waar we het niet mee eens zijn is niet verandert ( want interpretaties willen / “kunnen” ze niet veranderen - achterlijk maar goed ), maar daar een bijlage op geschreven. De rest is grotendeels aangepast. Kostte wel nog een gesprek met een raadsmedewerker die dat duidelijk niet leuk vond, maar opeens wel veel flexibeler was in de aanpassingen. En wij zijn samen eigenlijk een stuk zelfverzekerder geworden tijdens dit hele gedoe / proces. Verslag is trouwens nog steeds 20 kantjes, maar dat moet dan maar.

    En…. we hebben de officiële toestemming van het ministerie van Justitie inmiddels binnen!!

    Nogmaals bedankt voor al jullie tips en steun! Dat heeft ons echt geholpen om dit aan te kaarten.