haha, ja, dat is ook de gezondste manier om er naar te kijken. Merk dat ik het nu, met de 2e procedure weer erg frustrerend af en toe vind, de ambtelijke molen, regeltjes, machteloosheid….maar, ik probeer het maar te zien als een goede oefening om “zen, en mindfull”te zijn, en eindelijk geduld te krijgen. ;-)
En, dan zeg je tegen je 3jarige zoon dat mama erg zen is, na een hoop gedoe voor een geboortebewijs, en dan kijkt hij naar je, lacht en zegt, “nee, mama is niet zen, gekkie!” (niet dat hij weet wat het is, maar toch vond hij duidelijk niet dat mama het was;-)
Wij hebben net ook onze kopieen terug, moet aardig wat aan verbeterd, soms terecht, sommige dingen zet ik vraagtekens bij, maar goed, zijn we weer vergeten als het zover is en we er iets heel moois voor terug krijgen!
Sterkte met verzamelen!