wachten op de LOA

  • Chinamom

    Ik post hier weer even een berichtje. Op 10 juni hebben wij het officiële voorstel gekregen van ons zoontje, een special focus kindje.

    Nu is het wachten op de LOA en dat valt me toch best zwaar. Wij hebben al 2 prachtige meiden uit China rondlopen, maar ons

    kleine mannetje ontbreekt nog. We wachten nu toch al zo'n beetje 9 weken.

    Ben benieuwd hoe lang de meesten hebben gewacht voordat de LOA binnen kwam.

    Groetjes,

    Chinamom

  • HenS

    wij hebben de LOA gelijk getekend toen wij foto's van onze zoon gingen ophalen! hij is wel ons eerste kindje

    wij wachten nu al 2wkn op de TA

    gr HenS

  • mam2boys

    Hoi Chinamom,

    Wij wachten nu 7 weken op de LOA en stel me in op 3 maanden dan valt het hopelijk mee. Dit is ons 2e kindje en het wachten valt mij mee, verlangen wordt wel groter nu we met het kamertje bezig zijn en wanneer ik kleertjes koop.

    Succes met wachten.

    Andere mama

  • sprokkeltje

    Wij zitten nu in China met onze zoon. We mogen woensdag eindelijk naar huis.

    Wij kregen drie maanden na voorstel (dus niet match) de loa, en weer 5 weken later de TA. En toen een week later in het vliegtuig. En dus nu in china..

  • N&P

    Ben heel benieuwd hoe het met jullie gaat Sprokkeltje!

  • sprokkeltje

    Heel erg goed!!

    We genieten hier vollop van onze zoon.

    Maar we zullen allemaal ook onze groepsgenoten blji zijn als het woensdag is en we weer heerlijk naar huis kunnen

    met onze kids!

  • Paulina C.

    Hoi,

    Fijn om te horen dat het goed gaat daar in China. Maar wat ik nou nooit begrijp, is dat mensen ‘niet kunnen wachten om naar huis te kunnen’. Je zit in China! Een prachtig land, bovendien het geboorteland van je kind! Je hebt een soort van vakantie, heerlijk met het gezinnetje alleen, alle tijd om te genieten van elkaar, van het land met zijn geuren en kleuren, het eten, de natuur, de omgeving, de mensen, de taal…. Wij hebben twee keer volop genoten en hadden graag nog wat langer gebleven. Ik zou dus zeggen: vooral genieten van de dagen die je nog hebt daar!

    Groeten,

    Paulina

  • sprokkeltje

    Sja..je zit in een hotelkamer opgesloten. Midden in Beijing, die mooie omgeving waar je kind vandaan komt, zijn we anderhalve week geleden vertrokken en daar hebben we in de hitte van 39 gr idd genoten van de omgeving buiten. Alle plekken gezien die belangrijk zijn.

    Maar in Beijing…hier kan je kind niets. Je kan niet buiten spelen, je kind kan niet los lopen over straat want de stoepen worden gebruikt als weg/parkeerplaats.

    Er wonen in Beijing meer dan 20 miljoen mensen!!! In ned heel ned, 16 miljoen.

    Je kan amper ademhalen buiten door warmte en smog, je kinderen zijn niet te genieten doior de warmte…die willen niets, zijn hangerig en willen op de hotelkamer zijn bij de airco. Maar die kamer is na een paar dagen ook wel bekeken door de kids. Het ligt niet aan de papas en mamas, maar als de kinderen het gezien hebben, heb je het zelf ook gezien!

    Thuis hebben we een grote tuin, veilige straat waar je gewoon buiten kan spelen, gezonde lucht…

    De chinezen bekijken ons als achterlijken omdat we een kindje met een schisis hebben geadopteerd, fotograveren je kind, ook al draai je de buggy om omdat je het niet wil lopen ze gewoon mee om te fotograveren. Ze kijken vies naar hem…

    need i say more?

  • Paulina C.

    Hoi Sprokkeltje,

    Dat lijkt me heel naar, als mensen zo naar je kind kijken. Misschien helpt het als je hem lekker dicht tegen je aan houdt in een draagzak? Hebben wij beide keren ook gedaan, ook bij peuters nog heel fijn en veilig voor je kind.

    Er zijn genoeg mooie plekken waar kinderen ook lekker kunnen lopen (de warmte even daargelaten): de Verboden Stad, het Plein van de Hemelse Vrede, het Zomerpaleis, de dierentuin, de parken in de omgeving…. Waar zit jullie hotel?

    Groeten,

    Paulina

  • F

    Ik moet eerlijk zeggen dat wij ook genoten hebben in China, het is in meerdere opzichten een reis geweest om nooit te vergeten. Wij hebben elke dag een taxi gepakt naar de mooiste plekjes van Beijing. Ene dag cultuur, andere dag iets voor de kids. De tijd is omgevlogen en voordat we het wisten moesten we weer naar huis. Ook fijn natuurlijk.

    Maar het scheelt dat wij er in juni waren, en toen was het al warm. Nu zal het wel heet zijn.

    Ook ons kindje werd erg bekeken, en dat vonden wij ook vervelend. Maar hebben maar geprobeerd om ons er niet te druk over te maken, het hoorde er gewoon bij. En wij kregen dubbel aandacht, want wij hadden ook ons zoontje bij ons, met zijn blondje haartjes en blanke huid. Alle chinezen wilden met hem op de foto.

    Kan me wel voorstellen dat het met die hitte allemaal wat zwaarder is. En thuis komen is altijd een fijn moment!