adopteren en verhuizen

  • wereldwondermama

    Even een vraagje voor jullie.

    zoals zovelen zijn wij ook aan het wachten tot we ooit een mooi kindje mogen adopteren. We staan nog aan het begin van de procedure(nog net geen BT) en weten dus nog totaal niet hoe lang alles nog gaat duren.

    Momenteel hebben we een leuk huisje(gewoon 2-onder een kap), maar we dromen al jaren van een leuk huisje met wat grond er bij. Aangezien de huizenmarkt momenteel nog niet echt denderend is willen we ons huis nu nog niet te koop zetten. Maar misschien dus wel over een paar jaartjes. Alleen vroegen we ons dus al af hoe dat zou zijn als we dus dan misschien met kindjes thuis zijn.

    Zijn er koppels verhuisd net na thuiskomst(bijv. binnen een jaar) van hun kindje??? Het lijkt ons namelijk best wel heftig; eerst wennen aan het ene huis en dan naar een ander huis. En zoals we nu denken(tja alles kan veranderen he) willen we wrs. 2 kindjes adopteren. Dus als die 2 procedures afgerond zijn dus weer een heel aantal jaartjes verder.

  • B

    Ik denk dat je vooral tegen die tijd moet kijken hoor.. Dat lijkt me niet iets om je nu al druk om te maken. Er kan nog zoveel gebeuren in die jaren.. Bovendien zullen jullie zelf misschien wel van gedachten veranderd zijn en kunnen jullie het in ieder geval beoordelen…

  • Hannah

    Wij zijn verhuisd na een adoptie (anderhalf jaar later). Dit is heel heftig geweest voor ons kind. De hechting etc. verliep al niet zo denderend en daarbovenop nog een verhuizing was achteraf too much. Heeft heel wat tijd gekost. De zekerheid die een beetje was opgebouwd, werd door de verhuizing grotendeels weer afgebroken…..

    Elk kind en situatie is natuurlijk anders. Bij ons was de verhuizing eerder gepland, maar achteraf hebben we met de nieuwbouw, behoorlijk vertraging opgelopen. Als ik het over zou kunnen doen, dan waren we zeker voor de adoptie verhuisd (desnoods in een caravan naast de woning gaan wonen).

    Altijd makkelijk dat je achteraf precies weet wat je had moeten doen ;).

    De wachttijd is natuurlijk een prachtige gelegenheid om je huis alvast te koop te zetten en af te wachten of je het kwijt kunt raken…..

  • K

    Hoi,

    Wij zijn ivm een ingrijpende verbouwing tijdelijk verhuisd. De eerste keer een jaar na thuiskomst, en een jaar later weer terug. De eerste keer was hij 2 1/2. Een weekje wat korter geslapen, maar dat vind ik niet meer dan normaal, een jaar later terug ook weinig problemen. Maar tijdens de verbouwing wel veel in het huis geweest natuurlijk!

    Het is denk ik erg afhankelijk hoe je kindje gehecht is, wat zijn karakter is en hoe je zelf onder de verhuizing bent.

    Bij ons was het echt geen probleem, maar ik kan me voorstellen dat het voor veel kinderen heel ingrijpend is (al dan niet geadopteerd) .

    K

  • mamainspee

    Hallo wereldwondermama,

    Toen wij te horen kregen dat het nog wel even zou duren voor wij een voorstel konden verwachten (stonden al op wachtlijst).

    Hebben wij besloten om eerst te gaan verhuizen, omdat wij onze kinderen het niet aan wilden doen om na 1,5-2 jaar weer van omgeving te moeten veranderen.

    We hebben ons huis te koop gezet en waren ondertussen bezig met nieuwbouw huis.

    Inmiddels verhuisd, andere huis verkocht en wachten wij tot onze 2 kindjes thuiskomen. :-)

    Jullie staan nog aan het begin van het proces, mijn advies als het mogelijk is zou ik eerst voor een nieuw huis gaan voor er een kindje/kindjes in jullie gezin komt.

    Wij zijn heel erg blij dat we hiervoor hebben gekozen.

  • Janmar

    we zijn binnen het half jaar na thuiskomst met onze dochter verhuisd. Dit is probleemloos verlopen voor onze dochter.

    Ons zelf kostte het meer energie; het is niet echt gemakkelijk om te gaan verven ed met een kind over de vloer. Dit gebeurde dus terwijl onze dochter in haar campingbedje in het nieuwe huis sliep.

  • wereldwondermama

    bedankt voor jullie reacties!

    Het zal denk ik ook sterk afhangen van de leeftijd en de hechting van je kindje hoe het hier op zal reageren. Voor onszelf geeft verhuizen al best wel wat stress, dus voor zo'n kleine lijkt het me helemaal vreemd.Ook al verhuizen we maar enkele straten verder, voor zo'n kind kan dat al erg bedreigend lijken.

    We zijn wel serieus aan het nadenken om dus toch misschien nu al proberen ons huis te gaan verkopen…..

    Het enige voordeel van de lange wachttijd is dus dat we nu nog genoeg tijd hebben om te verhuizen, verbouwen en daarna weer te gaan sparen voor de adoptie.

    Stiekem hebben we wel al een leuk huisje gezien. Lekker veel grond (ca 4000m2) en naast het bos. Waarschijnlijk toch maar eens een afspraak bij de makelaar gaan maken. Zou natuurlijk geweldig zijn als we daar een mooi stekkie kunnen maken voor ons toekomstige gezinnetje.

  • Hannah

    Groot gelijk!! Je hebt nu nog alle tijd en de handen vrij………….(tu)

  • MCP

    Natuurlijk is het heerlijk om zoveel grond te hebben.

    Maar woon je dan ook dichtbij voorzieningen?

    Veel kinderen hebben tegenwoordig een SN.

    Er zouden bepaalde SN af kunnen vallen omdat je daarvoor te ver bij instanties vandaan woont.

    Ik weet dat een van de VGH's bijvoorbeeld vindt dat onderwijs voor doven/blinden binnen een half uur bereikbaar moet zijn wil je daarvoor in aanmerking komen.

    Ik moet er niet aan denken dat ik “buiten” zou wonen.

    O ja, ik zou het heerlijk vinden, maar het zou echt niet praktisch zijn.

    Nu heb ik cesar-, ergo- en fysiotherapie, logopedie, oogarts, zwembad, bibliotheek, diverse scholen ( op diverse niveaus) etc etc binnen loopafstand en dat heeft heel veel voordelen.

  • wereldwondermama

    @mcp;

    Nou het huisje wat we gezien hebben ligt aan de rand van het dorp. Genoeg voorzieningen om de hoek hoor. fysio op 500 m. Scholen op 800m. Ziekenhuis 10 km verder. Zelf ben ik ook opgegroeid in een dorp. Tijdens mijn studie wel 6 jaar in een grote stad gewoond, maar daar hoef ik niet meer naar terug.

    Persoonlijk zou ik er dus niet aan moeten denken om met kinderen in een stad te wonen. Zeker als je bijvoorbeeld moet zoeken voor een parkeerplaatsje. Maar gelukkig heeft iedereen andere woonwensen anders zouden we allemaal op dezelfde plek wonen.

    Wat je aangeeft over die blinden- en dovenscholen lijkt me wel ook erg logisch. Ik zou het voor het kind niet erg fijn vinden om na zijn adoptie intern te moeten op een speciale school omdat die te ver van huis is. Mijn neef is ook doof en aangezien zijn school ook te ver weg lag moest hij van maandag tot vrijdag op een internaat. Mijn tante ging dan wel 1x/week er heen. Maar echt ideaal is het niet. We zouden natuurlijk kunnen verhuizen, maar dan hebben we weer niet zo'n groot opvangnet van famillie en vrienden om ons heen.

    Dus ik denk dat deels om die reden de SN blind/doof dus misschien ook niet voor ons in aanmerking gaat komen. Ik was op internet wel al aan het zoeken waar die scholen in NL liggen, maar ik kan niet een goed overzicht vinden. Iemand misschien een tip???