Kadootjes krijgen

  • Nannie

    Wij zijn sinds een paar weken thuis met onze adoptiezoon van 4 en hebben de eerste ontmoetingen met de familie gepland. Nou hebben we al gezegd dat er geen kadootjes rechtstreeks aan onze zoon mag worden gegeven ivm hechting.

    Nou vroeg ik me alleen het volgende af:

    laat je het kadootje dan aan jezelf geven en geef je het dan gelijk door?

    Geef je het kadootje later (dus na afloop) en zeg je er dan bij van wie het was

    Geef je zelf het kadootje na afloop en zeg je er niet bij van wie het is.

    Haha klinkt een beetje als een multiple choice, maar we zijn er echt even mee aan het puzzelen en ik ben benieuwd hoe anderen dit hebben gedaan.

    We neigen zelf gevoelsmatig naar optie 2 of 3.

  • jala

    Tja…wij hebben beide opties niet gedaan…

    gewoon aan de kinderen zelf laten geven.

    nooit nadelige effecten van gezien.

    de link tussen hechting en kadootjes ook nooit zo

    gezien;-) en ja, ik heb de VIA uitleg wel gehoord

  • ans

    Wij hopen binnenkort ons zoontje van 5 op te mogen gaan halen, en zitten hier ook een beetje mee.

    Ik dacht zelf om het cadeautje aan te pakken en dan, zodra iedereen zit, het cadeautje te geven en erbij te vertellen dat hij dat van de visite gekregen heeft.

    Jala, hoe hebben jullie dit verder met het geven van eten en drinken gedaan?

    Hebben jullie dat in de begin periode wel altijd zelf gedaan?

  • Nannie

    Eten, drinken en troost geven wij zeker zelf.

    Met familie en vrienden spreken we af op neutraal terrein en vragen we om niet ‘in te tunen’ op onze zoon.

    Het is zo al spannend genoeg. Op het moment zelf vaak niet merkbaar, maar later wel.

  • jala

    Idd, eten en drinken deden we zelf, behalve trouwens als we op bezoek gingen, dan kregen ze koekjes of snoepjes gewoon van degene waar we waren. Troosten uiteraard doen wij, maar niemand hoefde onze kinderen te negeren, wij vonden het belangrijk dat ze zich gezien, geaccepteerd en niet afgewezen voelden.

    hechting zit in onze beleving in veel subtiele dingen, en fix je niet in korte tijd, is een continu proces.

    een 4 of 5 jarige ziet echt de visite wel met kado binnenkomen en snapt dan wel dat het van die mensen af komt, al geven ouders het dan door.

    maar, doe vooral waar je jezelf prettig bij voelt, als je jezelf zekerder voelt door dit soort VIA tips op te volgen, vooral doen!

  • Lesley

    Niet mee eens jala, hier spreekt een moeder met 2 adoptiekindjes met een hechtingsstoornis.

    Hoe meer mensen zich met ze bemoeien hoe ingewikkelder het voor de kinderen wordt.

    Houdt het klein en bij jezelf. Kadootjes pak je als ouders aan en geef je als ouders aan je kinderen. Na een jaar of wat hebben wij het pas rechtstreeks laten geven.

    De hechtingsstoornis van onze kinderen komt voort uit een heleboel ellende in hun vroege jeugd, ze waren dan ook wat ouder bij adoptie. Ik ben blij dat wij altijd zelf eten, drinken, troosten, pleisters, douchen, tandenpoetsen en bed brengen hebben gedaan en eigenlijk nog steeds doen.

    De VIA is niet voor niks heel belangrijk! al signaleer ik tot mijn verbazing een trend bij nieuwe adoptie ouders om alle adviezen over hechting in de wind te gooien.

  • jala

    Hoi Lesley, tuurlijk mag jij het er niet mee eens zijn, en misschien is mijn insteek niet passend bij jou situatie. Sowieso maakt het een groot verschil als er sprake is van een RAD, wat overigens weer iets anders is “alleen maar” een onveilige hechting. Niet elk adoptie kind heeft gelukkig RAD, of een onveilige hechting.

    maar dat is ook we mijn punt, hechting is echt een individueel proces, niet te vatten in een soort check list waarop je kunt afvinken en na afloop een veilige hechting hebt. Als ook ervaren adoptie moeder en psycholoog die ook gewerkt heeft met gezinnen waar hechtingsproblemen een rol spelen, is dat wat ik signaleer, hechting verworden tot soort kookboek.

    hechting hangt van zoveel af, factoren binnen het kind, bij jezelf als ouder en binnen het gezin, en daar doet de VIA, en dit soort tips, naar mijn mening te weinig recht aan. Hechting heeft te maken met het ervaren van onvoorwaardelijkheid, veiligheid en afgestemd zijn op individuele behoeften, en bij veruit de meeste kindern hangt het niet af van het krijgen van kadootjes.

  • pepe

    Nannie,

    onze ervaring was, dat wachten tot later geen optie was, beide kids zagen dat mensen met iets binnen kwamen.

    Wij pakten het aan, alleen andere kindjes lieten we het zelf geven (hebben de andere ouders ook zo door!!)

    daarna pakten we het samen uit. We hielden onze kids die dag dicht bij ons, al ging dat met de jongste iets moeilijker, die vond het geweldig, zo'n feestje….

    Die duikt trouwens nog overal in, vindt alles een feest maar weet wel wie wij zijn, en is ook anders naar vreemden als naar ons.

    Wat we echter veel belangrijker vonden (en eigenlijk nog!!) is de rest; wij hielden hen vast, wij gaven hen drinken, eten, snoepje, troost, knuffels, verzorging etc

    Opa en oma's hebben de eerste keer een redelijk poos afstand moeten houden omdat de eerste het gewon echt moeilijk overal mee had, dus had onze nabijheid écht nodig

    De jongste vindt opa en oma geweldig. Niet zoals papa of mama maar logeren is een feest en hij weet prima waar opa de snoeppot bewaart;-)

    Durf te kijken naar je kind, durf onderscheid te maken tussen mensen uit je directe nabijheid (op, oma, zus die veel bij je is, vrienden die je zeer na staan) en mensen die iets verder weg staan en vooral; durf je gedrag aan te passen aan wat je ziet bij je kind. Soms zie je het al meteen; teruggetrokken, juist heel druk, stout of bang, soms lijkt het op het moment zelf heel goed te gaan maar heb je alter thuis een kindje dat niet slaapt, druk of stout is, ineens huilbuien heeft of een aantal fases terugvalt. Durf dan je gedrag aan te passen en meer grenzen in acht te nemen….

    Ik verbaas me net als Lesley soms over mensen die al heel veel meteen doen/laten gebeuren met het idee “met de hechting zit het al goed”(soms al na 3 weken) Hechting is een proces en afhankelijk van wat je kindje heeft meegemaakt heeft het bepaalde zaken nodig. Hechten kost tijd, tijd waarin jij er als ouder onvoorwaardelijk moet zijn en moet inspelen op de behoeften van je kind. En dan kan er echt niks fout gaan als je een keertje een cadeautje aan laat pakken, maar gaat het om hoe je chronisch omgaat met de behoeften van je kindje. Dus kijken, observeren, benoemen en je gedrag aanpassen…

    Succes!

  • Nannie

    Ha Pepe,

    Bedankt voor je aanvulling.

    Kadootjes zijn inderdaad maar een klein stukje van het hechtingsproces.

    We zijn nu ruim 2 maanden samen, maar korter thuis en zijn pas net gestart met ontmoetingen.

    Onze kleine man was er eerder nog echt niet aan toe.

    We zorgen dat we op neutraal terrein afspreken en laten familie en vrienden afstand bewaren. Dan gaat het ook goed. Zowel tijdens als erna. Dat vraagt soms wel wat van onze familie en vrienden, maar ons ventje gaat gewoon voor.

    Verder houden we z'n wereldje nog even klein en zijn we fijn met ons gezin samen.

    We merken dat dit veel rust geeft en dat we daarmee een ontspannen kereltje in huis hebben en dat is voor ons allemaal erg fijn.

  • Lesley

    Pepe, wat kan je dingen toch mooi en duidelijk verwoorden. Zeg maar jij schrijft wat ik denk, maar waar ik geen zin in heb om op te schrijven :-)