om te (glim)lachen

  • Isabelle

    Toen wij vertelden dat we wilden adopteren (uit idealistische motieven) zei een vriend van ons: “Nou, ik doe het liever zelf, niet zo duur, veel sneller en veeeeeel leuker.” hihi.

  • Marieke

    Heb ik ook een leuke: Als ik met mijn docher (erg donker en kroeskoppie) en weekend pleegdochter (erg blond en licht) loop zeggen mensen ook regelmatig: "je kan wel zien welke van jou is ha ha ha…..

  • braber

    Tja, je krijgt de meest uiteenlopende reacties.

    Bijv. Toen wij gingen vertellen dat we met adoptie bezig waren, kregen we de vraag; “mag je dan uit zo 'n fotoboek je kindje uitzoeken?”, en “als het nu tegenvalt, dan mag je het toch wel omruilen?”. Deze spande de kroon; “Als je een kindje met een handicap adopteert, dan krijg je toch zeker wel korting.” Ach, dan denk je maar dat ze niet beter weten.

    Maar waar ik erg aan heb moeten wennen is dat, toen ik met ons kleine jongentje door het winkelcentrum liep, wildvreemde mensen je aanspreken en eigenlijk alles willen weten. Wat zijn mensen dan super nieuwsgierig!

    Trouwens, fijn om zo ook deze gebeurtenissen te kunnen lezen.

    Succes allemaal,

    groeten Braber

  • b@rbara

    Wij zeggen dan altijd als grapje terug:

    Maar zo mooi kun je ze zelf niet maken hoor!

    Toen wij net terug waren met onze dochter uit Colombia, toen net 9 maanden, werden we op straat aangesproken of ze nou echt alleen maar rijst lekker vond….???

    En met het kopen van de meubeltjes voor de kinderkamer werd er bij de winkel een jongen uit het magazijn geplukt die mee moest lopen naar de auto, want in mijn toestand kon ik toch niet te zwaar tillen…..hihihi!

  • monique

    Soms zijn er mensen die mij wel kennen van ziens, niet weten dat ik geadopteerde kids heb. Als ik dan vertel over hoe mooi, lief en geweldig mijn kids zijn, ook nog even vertel dat ik over een jaar of anderhalf nog een kindje krijg dan zie je ze kijken dat ik mezelf misschien toch even moet laten nakijken….dat ik dat op die termijn al kan voorspellen….;-)

    Monique

  • Bianca

    Ha, dat had ik ook toen we de boeken met geboortekaartjes kwamen halen bij de drukkerij. Het was druk, en de man in de zaak vroeg mij even te wachten, zodat hij voor mij de boeken in de auto kon laden, want dat kon ik niet in mijn toestand?! (Ik ben niet de dunste, maar zie er zeker niet zwanger uit)

  • Noortje

    Hahaha… Ja Monique, dat is ook herkenbaar! Wij staan binnenkort op de wachtlijst voor een tribling. Laatst vroeg iemand of wij misschien ook kinderen wilden. Dus zei ik dat we waarschijnlijk binnen een jaar drie kinderen zouden krijgen. Toen werd ik wel even heel raar aangekeken!

    Groetjes, Noortje

  • Ellen

    Hierbij een goede tip voor alle (aanstaande) adoptieouders: als je aangesproken wordt door wildvreemden die je de meest idiote vragen stellen over je kinderen, vraag dan aan die persoon waarom ze het willen weten. Als je dan als antwoord krijgt: “ Uit nieuwsgierigheid”. Dan zeg je zelf: “O” en loop je door. Succes verzekerd!

  • lies1976

    Ik heb nog geen kinderen, maar werk wel als gastouder. de oppaskinderen draaien volledig mee in mijn dagelijks leven op de dagen dat ze bij me zijn. Mee op verjaardagsvisite bij het buurmeisje, wandelen met de hond, de dagelijkse boodschappen etc. Onlangs vroeg een vrouw uit de buurt welke kinderen nou van mij waren en welke van een ander. Ik zei dat er geeneen van mij was, maar dat als ze me ooit met een Chineesje zag lopen, ik moeder was geworden.

    Ze moest even denken, maar begreep het toen. Daarna nog een leuk gesprekje gehad over adoptie.

  • annoniema

    Een (adoptie) kindje van 3, thuisgekomen bij dik 1 jaar die achterin de auto bij papa zegt:

    Papa… ik hou van jouw.

    En papa die denk het verkeerd te verstaan nog eens vraagt:

    Wat zeg je ?

    Papa ik hou van je.

    Een glimlach van een kind……