Verlof/thuisblijven na thuiskomst

  • g

    Er moet ook niet te lichtvaardig gedaan worden over thuiszittende ouders, ik ben hier zelf ‘slachtoffer’ van geweest en dat was geen pretje, ben opgegroeid met een humeurige, sombere moeder die is gestopt met werken toen ik op komst was (zo ging dat toen). Na mij zijn er nog 3 kinderen geboren. Toen ik 14 jaar was, is ze weer gaan werken en heb ik een erg leuke moeder gekregen, nu een fantastische oma voor mijn kinderen. Maar ik kan nog weleens verdrietig worden om bepaalde dingen als ik aan die tijd voor mijn 14e terugdenk. Mijn ouders waren voor mijn geboorte 3 jaar bezig geweest om zwanger te worden, dus blij genoeg met hun kinderen, maar de dagbesteding van mijn moeder maakte haar niet gelukkig…….

    Ik ben nu zelf een werkende moeder (24 uur per week, met een werkende partner ook 24 uur per week) Op de dag die we beiden werken is er een oppas bij ons in huis. Gaat fantastisch! Ik vind het heerlijk om thuis te zijn, maar ga ook weer fluitend naar mijn afwisselende baan. Een week thuiszitten is prima, maar daarna vlieg ik ook tegen het behang op (zal wel in de genen zitten;)) Na het adoptieverlof hebben we het eerste half jaar na thuiskomst van onze kinderen, beide om en om verlof opgenomen op de dag die we anders beide van huis waren, prima gegaan! Ik weet niet of dit de perfecte oplossing is, maar voor ons werkt het.

    Er is geen pasklare oplossing, bij iedereen past weer iets anders…………….

  • Marièlle67

    Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om helemaal niet meer buitenshuis te werken en ik weet ook zeker dat ik er geen leukere moeder van zou worden.

    Als het niet anders kon en het in het belang van de kinderen zou zijn zou ik thuis zitten maar ik ben blij dat de situatie zo is dat ik kan blijven werken.

    Overigens is het niet zo dat ik blijf werken en dat de kinderen daarmee dus op een tweede plaats komen of zo. Het feit dat wij er voor hebben gekozen allebei te blijven werken betekent ook dat het hier een constant geregel is van wie wanneer thuis is voor de kids. De kinderen hebben daar geen idee van maar voor ons is het elke week weer een heel gepuzzel om het rond te krijgen. Maar het is het me allemaal waard, als zij op school zitten of mijn man thuis is werk ik en dat bevalt me prima.

    Ik wil ook nog wel even reageren op opmerkingen over dat geld ook niet alles is en dat het voor een kind vooral belangrijk is dat je als ouder thuis bent. Ik vind dat soms ook wel wat kort door de bocht. Er zijn ook mensen die, om te kunnen adopteren, al hun financiële reserves hebben moeten gebruiken. En dan is het heel makkelijk om te zeggen dan doe je het voortaan toch met wat minder maar die mogelijkheid heeft echt niet iedereen. Zeker in een tijd als nu waarin het financieel allemaal wat lastiger is en de huizenmarkt geen feestje is, is de luxe van één baan op kunnen zeggen niet voor iedereen weggelegd. Bij ons is het zo dat als één van ons zou moeten stoppen met werken wij ook ons huis moeten verkopen. Ik betwijfel of het voor de kinderen goed zou zijn om naar een ander huis, een nieuwe omgeving, nieuwe vriendjes en misschien ook zelfs een nieuwe school te moeten verkassen zo kort nadat ze al zoveel veranderingen in hun leven hebben doorgemaakt.

    Kortom, de situatie is voor iedereen anders en ik denk dat iedereen voor zichzelf moet bepalen wat voor zijn/haar kinderen èn zichzelf de beste optie is.

  • BG

    Natuurlijk is veel bij je kind zijn het belangrijkste. Maar hoewel het niet noodzakelijk is vind ik het voor onze kinderen en ons erg prettig dat we veel kunnen reizen, geen luxe ingericht maar wel prettig groot huis hebben, in de weekeinden naar onze boot kunnen (oude tweedehands, maar wel superleuk), we lekker gaan kamperen als we daar zin in hebben, een rootsreis kunnen doen, studies kunnen betalen etc.. In het gezin waaruit ik kom was er veel aandacht en liefde maar ook een continue zorg om geld, geen telefoon, geen auto, geen vakanties. Helemaal niet erg maar ik ben blij dat wij ons leven zo in kunnen richten dat we veel leuke dingen kunnen doen die vaak geen geld kosten maar vaak ook wel. Verder vind ik de veiligheid die het geeft dat we beiden een baan hebben ook prettig. Zie te vaak in mijn werk dat iemand halsoverkop een substantieel aantal uren moet werken en daar nooit op heeft gerekend. Daarnaast geef ik mijn kinderen graag het voorbeeld dat er gewerkt moet worden voor de centen, dat je als vrouw net zoveel kunt bereiken als een man etc..Maar zo heeft natuurlijk ieder zijn eigen overwegingen en normen en waarden. Bij ons werkt dit prima.

  • Eva1

    Bedoel je dat je alleen een fijn leven hebt als je al die leuke dingen kunt doen? Zit een fijn leven daarin? De dingen te doen die anders onbereikbaar zijn?

    En heb je alleen voldoening in je werk als je er geld voor krijgt?

    Of

    Zit een fijn leven daarin dat je weet dat je moet geven en nemen in het leven. Dat je dingen laat om juist andere dingen weer een kans te geven. Dat niet alles in het materiele zit. Maar juist in het tegenovergestelde?

    Dat je niet alleen waardering krijgt door salaris te ontvangen????

    Maar je ook belangeloos inzet voor de een ander? (Want wanneer de kinderen op school zitten kan je nog genoeg werk doen (vrijwillig, dus onbetaald) wat de samenleving een stuk aangenamer maakt!

    Is het overigens ook niet zo dat ook al heb je een beetje geld en daardoor allerlei extra dingen kun doen er steeds weer behoefte is naar meer? Het uiteindelijk nooit genoeg is?

    Misschien heeft dit wel met je levensvisie te maken die je hebt….

    Vanuit welke norm je leeft? Want dat bepaalt waar en hoe je prioriteiten liggen volgens mij. Die leiden je ook tot bepaalde keuzes en beslissingen.

    Waarom juist wel of niet een betaalde baan. Waarom juist wel of niet fulltime huisvrouw/man. Waarom wel/niet die top baan. Waarom wel/niet adoptie. Waarom wel/niet SN enz.enz

    En als je dan keuzes maakt staat dan het eigen belang voorop.? Hoe ik me voel? Of het belang van de ander?

    Wel valt het me weer op dat eigenlijk wordt gesuggereerd (tenminste zo komt het op mij over) dat je alleen zinvol nuttig enz voor de maatscahppij bent als je een betaalde baan hebt. En omdat je een betaalde baan hebt je alleen dan de dingen kunt doen die ervoor zorgen dat je gelukkig voelt!

    Die norm wordt ons opgelegd door maatschappij, politiek, omgeving, enz. Terwijl diezelfde maatschappij suggereerdt je “vrij”te laten wordt je min of meer iets opgedrongen. (politiek straft gezinnen met een kostwinner behoorlijk af, de omgeving haalt eigenlijk zijn schouders erover op enz)

    We doen net alsof je als je geen betaalde baan hebt ineens geen leuke,gezellige waardevolle dingen kunt doen!

    Nou ondanks dat we op een salaris leven (absoluut geen topsalaris) hebben we telefoon, hebben de kinderen speelgoed, kleren. Gaan we op vakantie en hebben we zelfs een auto!

    de kinderen geven de indruk niet ongelukkig te zijn. En wij voelen ons daardoor ook gelukkig!

    interessante discussie… Alleen misschien niet bedoeld op dit prikbord!

  • BG

    Ook i.g.v. beiden een baan kun je vrijwilligerswerk doen, actief op school zijn etc.. Tenminste ons lukt dat prima. en nee geluk zit niet in materiele zaken. en nee het hoeft niet altijd meer te zijn. Ieder maakt de keuzen die onder de omstandigheden het beste passen bij zijn gezin. Als je kunt genieten van vakanties, het prettig vindt dat je een huis hebt met ruimte, het fijn vindt dat je niet iedere cent hoeft om te draaien betekent dat nog niet dat je heel materialistisch bent. Cliches. Doe dat wat bij je karakter en mogelijkheden in je gezin past. Als iemand niet blij wordt van een betaalde baan en het zich kan veroorloven om die niet te hebben helemaal okay. Het lukt ons om betaalde banen, aandacht voor het gezin, leuke dingen doen, vrijwilligerswerk, actief op school zijn te combineren. Als er dingen op ons pad komen waardoor dat niet kan maken we andere keuzen.

  • sandra

    BG je zit je ook nog te verdedigen … ik vond en vind jouw gedachten echt geen verdediging waard, het is zoals jij het vindt, en waarom zou je geen goede moeder zijn als je niet hele dagen thuis bent? Waarom zitten we zo ontzettend te zeuren op dit forum, er wordt een vraag gesteld, iemand reageert en we gaan elkaar weer lekker aanvallen, tenminste, zo zie ik het een beetje. Jammer, want ik lees ook veel nuttige dingen.

  • BG

    sandra Schreef:

    ——————————————————-

    > en waarom zou je geen

    > goede moeder zijn als je niet hele dagen thuis

    > bent?

    Precies, inderdaad dat hoef ik niet te verdedigen. Ik vind het overigens altijd wel leuke discussies.

    Over wat gezeur is kun je ook discussieren;-)

  • Eva1

    Het was niet aanvallend bedoeld!

    En ik heb al eerder aangegeven dat het voor iedereen verschillend is. Maar wierp wat vragen op die in mij opkwamen na de posting van diverse mensen.

    En over verdedigen gesproken…. Niemand hoeft zich hier te verdedigen.

    Jammer dat een 'andere gedachtengang" gelijk als als aanvallend wordt ervaren!

    (Overigens zijn die thuisblijfmoeders maar wat handig voor gastouder, naschoolseopvang,hulp op school, enz! ;))

  • Sandra

    Hoi Eva, teksten zijn idd altijd anders op t scherm dan dat je ze uitspreekt ;)

    Ik ben zelf ook echt stukken minder gaan werken dus ik ben t wel deels met je eens, alleen, het is idd ieders persoonlijke keuze. Ik moet volgende week ineens 2 dagen werken (waarvan 1 netjes binnen de tijd dat de kleine man op het KDC zit), en vindt het al veel (terwijl ik eigenlijk alleen maar 100 % hebt gewerkt en vaak nog meer - was wel handig voor verlof al die overuren).

  • Marièlle67

    Vrijwilligerswerk kan ook naast een baan en een gezin hoor.

    Op de dagen dat ik niet werk en de kinderen overdag op school zitten doe ik vanalles voor de ouderraad, als de kids atletiekwedstrijden hebben help ik vaak in de kantine of bij het jureren op de baan en daarnaast zit ik ook nog een adviesraad voor de gemeente (is ook vrijwilligerswerk).

    Ik vind trouwens niet dat mensen die geen betaalde baan hebben niet nuttig zijn. Als het iemands keuze is om hele dagen thuis te zijn voor je kind is dat ook nuttig, en helemaal niks mis mee. Alleen vraag ik me altijd af waarom ouders die na de komst van een adoptiekind allebei blijven werken zo vaak worden aangevallen. Ik heb die discussie hier namelijk al meermalen voorbij zien komen.

    Laat iedereen gewoon lekker voor zichzelf de keuze maken, de wereld wordt er zoveel gezelliger van!