Verlof/thuisblijven na thuiskomst

  • josje

    Bij onze eerste hebben zowel mijn man als ik beide 5 maand verlof opgenomen. Mij man had naast adoptieverlof betaald zorgverlof gekregen (super gewoon van zijn werkgever) en ik had dagen gespaard door een tijd lang boven mijn contracturen te werken.

    Bij de tweede ging het wat anders, toen ben 10 maanden thuis geweest en mijn man 6, maar dat was omdat we ernstige ziekte in ons gezin hadden. Voor de hechting goed, maar voor de rest geen goede start. Bij de derde (hebben nte en voorstel gekregen) hebben we geen dagen kunnen sparen. Helaas, helaas en ik maak daar ook nog best zorgen over hoe dat dan moet. we willen beiden eigenlijk lange tijd thuis zijn, maar financieel is he niet haalbaar. Naast de 4 weken adoptieverlof plakken we onze vakantiedagen er aan vast en verder nemen we onbetaald verlof op (waar we het geld vandaan moeten halen is nog even de vraag). We hopen in ieer geval 3 maanden beiden thuis te kunnen zijn. Daarna gaat het weer als gewoon, en aangezien we beiden part-time werken is er altijd 1 van ons thuis. Dus op zich niet ongunstig, maar ik ben er voorstander van om als gezin met elkaar te zijn, dus het verlof niet te verdelen. Maar ja…het moet wel mogelijk zijn.

  • Lisa

    Ik heb gekozen om wel meer thuis te zijn voor mijn(adoptie) kinderen. Met hun achtergrond hebben ze dit nodig. Ook KVD kan een stabiele omgeving zijn maar ik vind dat adoptie kinderen meer/extra steun moeten hebben van het adoptie gezin.

    Een extra vakantie of boottochtje leverd niet dat gene wat deze kinderen nodig hebben.

    Bio. kinderen zullen dit soort vakantie's pretig vinden maar ik vind dat je bij adoptie kinderen verder moet kijken,(kijk/lees de aankomstkaarten met het hechtingsverhaal)

    En wanneer je (adoptie)kind 7 wordt moet je toch naar het land van herkomst gaan. Dus dat wordt al weer vroeg sparen.

    Schijnt voor een adoptie kind de cruciale leeftijd te zijn om het land van herkomst te zien.

    Ik word erg moe van dit alles.

    Mijn adoptie kinderen krijgen het zelfde mee, als de (bio) kinderen van mijn broer. Hun achtergrond verzwijg ik niet. Maar toen ze 7 werden zijn ze niet in land van herkomst geweest. En nu z\ijn er ook nog geen plannen. het geld zal er dan ook komen maar het valt niet mee voor een doorsnee gezin €10000 op zij te zetten. Met de kinderen die gaan studeren.

  • Sandra

    Dat is dan geen verschil met biokids, ook daar worden ouders raar aangekeken als ze beiden redelijk veel werken ;)

    Maar Marielle ik had t niet beter kunnen verwoorden, doe idd wat past bij je kids en jezelf, en laten we elkaar respecteren.

    Veel schaatsplezier deze dagen, alhoewel t hier echt koud is!

  • Marièlle67

    Huh….hoezo zou je als het kind zeven is naar het land van herkomst moeten gaan? Ik denk niet dat mijn kids daar nou gelukkig van zullen worden, sterker nog, op de vraag of ze wel eens naar Nigeria op vakantie zou willen zei onze oudste hmm….ik ga liever naar Frankrijk, mag dat ook?

    Ik denk trouwens dat er geen bepaalde leeftijd is voor een rootsreis, ik denk dat het voor elk kind anders is en dat dat leidend moet zijn.

  • monique2

    Hoi Ellen,

    Onze dochter was 2 jaar toen ze in 2003 bij ons is gekomen. Mijn man is 4 weken thuis geweest en ik 4,5 maand. Daarna ging ze 1 dag naar oma en 1 dag naar het kinderdagverblijf. Over het kinderdagverblijf heeft ze het nu nog.

    Voor haar en ons is het de goede manier geweest. Persoonlijk geloof ik ook niet dat je er altijd moet zijn, tenminste als je goede opvang hebt.

    Succes en vooral veel plezier. En volg je eigen gevoel.

    Groetjes

    Monique

  • Liena

    Ik vind dat wanneer je kiest voor adoptie kinderen, het werken de eerste jaren op een laag pitje moet zetten.

    Of zijn de hechtingsbrieven tegenwoordig de gebruiksaanwijzing bij een adoptie kind gewoon een leuke binnenkopper. Kadootjes via de adoptie ouder(als die niet aan het werk is). Eten geven mag ook niet. Enkel na 5 uur..op schoot nemen mag enkel wanneer de adoptie ouder is uit gewerkt.

    Bio kinderen hebben een gewone start, ga adoptie kinderen daar niet mee vergelijken. Sorry, adoptie ouders schieten erg door. Ze willen graag heel gewoon bijzonder zijn.

  • Mama

    zomaar een paar uitspraken die ik vaak hoor over dit onderwerp:

    “Volg je eigen gevoel”

    Makkelijk gezegd maar sinds wanneer is ‘je eigen gevoel’ ook het beste? Ik denk dat sommige mensen het zogenaamde eigen gevoel ook wel eens verwarren van iets wat ze gewoon het makkelijkst vinden.

    “Mijn kind vind het leuk op het KDV (of andere opvang)”

    - Natuurlijk is het vaak leuk op een KDV/andere opvang. Maar moet ‘leuk’ dan altijd maar het uitgangspunt zijn? Omdat iets leuk is, is het nog niet altijd goed te noemen. Mijn kind vind het ook leuk om de hele dag vor de tv te zitten. En hij vind het ook leuk om heeeeel veel snoepjes te eten. Mag een kind zich tegenwoordig niets eens een keer vervelen omdat het alleen (met vader of moeder) thuis is? Dat hoort toch net zo goed bij de ontwikkeling.

    “Ik ben een leukere moeder als ik niet de hele dag thuis zit”

    - Ik ben altijd zeer benieuwd hoe moeilijk die mensen het wel moeten hebben als ze ‘de hele dag’ op het werk zitten… Of gaat dan de noemer niet op ‘ik ben een leukere collega als ik niet de hele dag op het werk zit’. Ik vind het echt een populaire uitspraak die nergens op slaat. Moet je dan altijd een leuke moeder zijn? Of mag je je kind ook eens een sjacharijnige kant van je zien? Dat hoort toch ook bij het normale leven. Je kunt gewoon niet altijd die opgewekte vrolijke moeder zijn, ook niet als je wel werkt, dus wees eerlijk, kijk naar jezelf en probeer wat aan je eigen houding te veranderen in plaats van te vluchten naar een baan buitenshuis.

    Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat er zeer weinig adoptieouders zijn die er niet voor kunnen zorgen dat er niet altijd 1 ouder aanwezig is voor het kind. En of dat nou de vader of moeder is of afgewisseld, dat maakt niet uit. Je hoort er gewoon te zijn voor je kind. Zoals Liena ook zegt: men stuurt wel vaak een hechtingsbrief mee, maar ik denk dat je die beter in de prullenbak kunt gooien als je besluit om binnen een paar maanden na aankomst het kind alweer in handen van een ander duwt.

    Verbazend om te lezen Monique2: “Persoonlijk geloof ik ook niet dat je er altijd moet zijn.”

    Is dit werkelijk een serieuze gedachte? Is dit een uitgangspunt bij adoptie: een kind met een verdrietig verleden waarin het is afgestaan of afgepakt: je hoeft er niet altijd voor hen te zijn? Ik hoop maar dat ik je zin helemaal verkeerd begrepen heb!

  • BG

    Mama,

    Hier gaan we echt niet uitkomen hoor. Wij hebben 3 adoptiekinderen waarvan de oudste 10 is. Het gaat prima met ze. Zelfbewuste mensen met zoals ieder ook hun aandachtspunten. Ze doen het goed op school, hebben veel vriendjes en vriendinnetjes. Laten leeftijdsadequaat gedrag zien, zijn goed gehecht (daar durf ik na 10 jaar adoptieervaring ook zelf wel een oordeel over te geven). Ook de Raadsmedewerker, dezelfde bij alledrie de adopties, die prima weet hoe wij in het leven staan en onze kinderen opvoeden is altijd weer zeer positief over onze aanpak. Onze kinderen zijn opgewekte mensjes die vol vertrouwen het leven tegemoet zien en daar ondersteunen wij ze bij. Het kan ook heel anders lopen en dan maak je andere keuzen. Wees jij vooral blij met de door jou gemaakte keuzen en geloof in de juistheid daarvan, ik geloof in de keuzen die wij en vele andere ouders maken en respecteer de keuzen van ouders die het anders doen en daar blij mee zijn.

  • monique2

    Voor “mama”

    Zoals BG al schrijft, hier komen we niet uit……………..

    Wij hebben een dochter van 8 die bij ons is gekomen toen ze 2 jaar was. Ze doet het super, heeft veel vriendinnen/vrienden is sociaal, staat lekker in het leven en doet het heel goed op school.

    Met andere woorden een pracht kind die goed gehecht is. En dat terwijl ik na 4,5 maand 2.5 dag ben gaan werken !!

    En je begrijpt heel goed wat ik bedoel met “je hoeft er niet altijd te zijn ”. Dit ga ik in ieder geval niet aan jou uitleggen.

    Monique

  • Marièlle67

    Tsja, je kunt ook doorschieten de andere kant door…..

    Als jij vindt dat jij het op jouw manier het beste hebt gedaan dan is dat toch prima. Maar laat andere mensen hun eigen keuze.