Het getouwtrek is vergelijkbaar met de tweedekeuskinderen-discussie (adopteren na medische molen).
Dus, Triangle: eerste moeder? Eerste mama?
Volgens mij zul je dat getouwtrek altijd houden omdat iedereen het weer anders beleeft, ervaart (verleden en toekomst), een plek heeft gegeven en vandaaruit praat. Zelfs de ‘spelers’ binnen dezelfde pijler verschillen daarin van mening. Even binnen de groep van geadopteerden blijvende: Het ene adoptiekind voelt zich tweede keus, het andere niet. Het ene kind heeft het gevoel dankbaar te moeten zijn voor het feit geadopteerd te zijn, het andere niet. Etc.
Heeft de ene adoptieouders moeite met de term adoptieouder (als dit door het kind gebezigd wordt), heeft de ander dat niet. Zo geldt dat ongetwijfeld ook voor geboorteouder(s). Neem daarbij nog de verschillende landculturen en je hebt een fantastisch chaotisch plaatje.
Zoals ik al aangaf kan er in mijn geval geen land voorvoegsel geplaatst worden. Waarmee ik dan kom op je begrip voorstellen: ‘eerste moeder’ of ‘eerste mama’. ‘Tweede moeder’ of tweede mama'.
Ik kan me goed voorstellen dat je deze termen gebruikt naar een erg jong kind als het gesprek gaat over het geadopteerd zijn. Ik denk echter dat zodra het kind ouder is, het kind zelf een andere invulling aan deze woorden gaat geven. Het gaat om de lading van de woorden. Denk daarbij alleen maar aan het feit dat kinderen dan niet meer zeggen: “mijn mama zegt dat…”. Op gegeven moment bereiken ze de leeftijd dat ze zeggen: “mijn moeder zegt dat…” Een gevolg van het proces van ouder en volwassen worden.
Verder is van groot belang wat een kind zelf aan lading en invullende betekenis geeft aan het woord ‘moeder’ / ‘mama’. Waarbij het voorvoegsel naar mijn idee dan niet eens een daadwerkelijke rol speelt.
Volgens mij komen we dan meer op het punt van discussie (heeft links en rechts ook al plaatsgevonden): Wanneer ben je moeder/mama/ouder? Wat maakt iemand tot moeder/mama/ouder? Het zijn namelijk erg intieme begrippen die een erg grote lading -kunnen- hebben.
Het feit dat mijn biologische moeder mijn heeft gedragen en gebaard, en met tegenzin heeft moeten afstaan, maakt dat haar daarmee dan ook tot mijn eerste moeder/eerste mama?
Ongetwijfeld, vanuit haar beleving zeker! Maar vanuit het gevoel van de inmiddels volwassen geadopteerde hoeft dat helemaal niet zo te zijn.
Zo kan het ook andersom werken. Krijgen de ouders, lees: de verzorgers en opvoeders van de geadopteerde vanuit de belevenis en ongetwijfeld gevoed door voorvallen de term adoptiefouders en de geboorteouder(s) ouders. Worden laatstgenoemden aangeduid met vader/moeder.
Genegenheid, warmte koesteren, liefde voelen, afgewezen voelen, enz , naar mijn idee spelen dat soort gevoelens allemaal mee in de titulering.
Het feit dat een geadopteerde zijn/haar biologische moeder niet ervaart als eerste moeder/eerste mama, wil niet zeggen dat er dan geen respect voor haar is. Natuurlijk kun je dit ook weer omdraaien.
Hoe je het ook went of keert, volgens mij blijft dit een vrij moeilijke materie voor iedere direct betrokken pijler.
Overigens, heeft iemand onlangs de documentaire “Google Baby's” gezien?
In 1 woord: schokkend!
Ik citeer even de lading: “'Baby’s online besteld: zaadje uit Israël, eitje uit Amerika en afbakken in India'”
http://www.hollanddoc.nl/artikelen/43371444/
http://www.bettercarenetwork.nl/content/17382/download/clnt/24441_PenP-baby_op_bestelling001.PDF
Pijnlijk detail: Ook hier speelt USA (land van de onbegrenste mogelijkheden) weer een rol in mee. Overigens triest genoeg ook India. Alles onder het mom van “we helpen arme indiase vrouwen”.
Beluister vooral ook het interview met de documentaire maakster.
http://www.idfa.nl/nl/idfatv/interviews/event.aspx?id=2af6acb9-8d23-4ae1-b84b-d87c7e8fef87
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's