Ik vind dat controle van vergunninghouders primair een taak van de overheid zou moeten zijn. Maar ik kan niet inschatten in hoeverre die controle ook echt plaatsvindt, geen flauw idee.
Verder kan ik ook niet inschatten in hoeverre vergunninghouders er alles aan doen om misstanden te voorkomen. Ik vertrouw er op dat ze dat doen, is ook het enige wat ik kan doen maar ik ben er ook kritisch in, ik heb nou niet de illusie dat vergunninghouders iedere afzonderlijke adoptie-zaak kunnen controleren. Ze zullen voor een groot deel moeten vertrouwen op de betrouwbaarheid van hun contacten in het land van herkomst.
Ik vind het wel mijn eigen verantwoordelijkheid om heel kritisch te zijn en daar waar mogelijk zoveel mogelijk dingen zelf ook te verifieren en te onderzoeken, hoe beperkt die mogelijkheid soms ook is.
Wij kregen van de VGH de gegevens zoals die werden verstrekt door de autoriteiten in het land van herkomst. Hoewel de grote lijnen van het verhaal klopten (onze kids zijn al wat ouder en dus konden wij het verhaal, op het moment dat de kinderen NL begonnen te praten verifieren aan de hand van hun verhalen) zijn er ook dingen in dat verhaal die niet helemaal waren zoals ze neergeschreven stonden. En dan gaat het niet om grote dingen maar om details. Overigens is ons door de vergunninghouder duidelijk van tevoren al verteld dat er soms maar spaarzaam informatie komt en dat zij proberen om dat te voorkomen en juist te zorgen dat er zoveel mogelijk info komt maar zij zijn daarin ook afhankelijk van het land van herkomst. En in sommige landen geldt nu eenmaal dat men vindt dat het niet van belang is om terug te kijken naar wat is geweest maar dat men vooruit moet kijken en de kinderen verder moeten met hun “nieuwe” leven. Ik vind dat persoonlijk jammer omdat ik, als mijn kinderen daar later ooit naar vragen, graag zoveel mogelijk wil kunnen vertellen over hun biologische ouders, hun herkomst en de reden van adoptie, maar goed, die info lag in ons geval bepaald niet voor het oprapen.
Persoonlijk hoop ik overigens dat er meer controle komt op adoptie-procedures. Ik vind het persoonlijk moeilijk dat je zelf weinig kunt controleren en dus bent overgeleverd aan de info die je krijgt. Ik wil echt niet meemaken dat ooit zou uitkomen dat de procedure niet zorgvuldig is geweest of mijn kinderen bij hun ouders zijn weggekaapt voor geld of iets dergelijks. Maar dat weet je uiteindelijk nooit van tevoren. Ik neem aan dat de schandalen die in de loop der tijd naar voren zijn gekomen ook niet gingen over ouders die dat van het begin af aan hebben geweten.
Voor mij is het overigens wel een reden om bewust niet te kiezen voor een land waar ooit een dergelijk iets heeft gespeeld. Ik wil die risico's niet lopen en ik zou mijn kind ook nooit recht in de ogen kunnen kijken als hij of zij slachtoffer van kinderhandel of andere praktijken zou zijn en ik wist dat dat in dat land wel voorkwam bij adopties.