Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Michiel
Ik heb er in april al eens een stukje over geschreven. Er staat ook een link in naar de documentaire op uitzending gemist:
http://dewereldisvaniedereen.blogspot.com/2010/04/wie-van-de-drie.html
Michiel
Heb deze documentaire ook gezien. De eicel van de wensmoeder werd bij de draagmoeder teruggeplaatst zodat de indiaase vrouw een blank kindje baarde. Er bleef volgens mij veel geld hangen bij het bureau dat dit mogelijk maakte. De indiaase vrouwen kregen maar weinig van het betaalde bedrag.Ik had soms ook het idee dat de man dit wel aanmoedigde, om vervolgens van het geld een duur horloge of auto te kopen. Terwijl de vrouw liever haar kinderen een opleiding zou willen geven van het geld. De Amerikaanse versie heb ik ook gezien, jonge vrouwen die erg vruchtbaar zijn worden draagmoeder. Zij kregen er natuurlijk veel meer voor betaald.
Het is niet voor niets dat commercieel draagmoederschap in Nederland verboden is. Ik vind het dan persoonlijk een foute keuze om dan maar naar het buitenland te gaan.
Ik heb de besproken documentaires ook gezien en wat mij vooral tegenstond was het feit dat de draagmoeders uitgebuit worden. Het geld dat de wensouders ervoor moeten neerleggen komt echt niet bij de draagmoeder terecht, het grootste deel van het geld verdwijnt in de zakken van de bemiddelaar. Uitbuiting noem ik dat, en daar moet niemand aan mee willen werken lijkt me, hoe schrijnend het ook is dat daardoor je eigen kinderwens niet vervuld kan worden.
Ik heb deze documentaire ook gezien en ben erg geschrokken. Het ging om samengestelde kinderen die bestonden uit een eicel van mevrouw A, zaadcel van meneer B werden gedragen door mevrouw C om vervolgens te worden verkocht (want dat was het echt) aan stel D. Leg dat later maar eens uit aan je kind…. Mensen konden gewoon een kind op bestelling krijgen volledig aangepast aan hun wensen 
Ze konden via internet een (uiteraard blanke) vrouw kiezen uit een enorm bestand. De vrouwen leefden onder slechte omstandigheden en kregen verschillende bedragen (aangepast aan eerdere baringen).
Nog even los van de zeer onsmakelijke kant stel dat dit je lukt als NL adoptieouder. Hoe ga je dit kind dan legaal in Nederland krijgen?? Ik denk niet dat je met een pasgeboren kind en geboortecertificaat even de Nederlandse ambassade kunt binnenlopen voor een (nood)paspoort. En zelfs als dat lukt hoe krijgt je kind in Nederland ooit een legale status? Dat zijn in iedere adoptieprocedure langdurige en ingewikkelde procedure. Volgens mij is enige tijd geleden nog een stel aangehouden dat een kind via een Belgische draagmoeder had gekocht. En google eens op de baby Donna zaak (draagmoeder verkoopt kind aan andere ouders. Na tig rechtzaken strijden de biologische ouders nog steeds voor hun kind maar hebben geen poot om op te staan).
Waar is het belang van het kind in dit verhaal……??
Zou je je kind ooit recht in de ogen kunnen kijken?
Echt onvoorstelbaar dat dit bij mensen op komt.
Als wachtende adoptieouder met diepe kinderwens kan ik dit toch echt niet bevatten…..
BG heeft gelijk; er zijn nog veel SN kindjes die op een warm gezin wachten, verdiep je daar eens in.
In het verleden is het met zekerheid gebeurd. Als op het geboortecertificaat de naam van de ouders (kunnen dus zelfs genetisch de ouders zijn) staat, dan is het heel moeilijk om er achter te komen dat de moeder op het certificaat niet de baby gebaard heeft. Zeker als de baby blank is en trekken van één van de ouders heeft. Even een aantal weken in India verblijven, en de papieren regelen, en je vliegt met wettelijk je eigen kind terug naar Nederland. Tja, of het moreel allemaal zo okay is…
Meta
Het is moreel ongelooflijk niet okay. Ik kan me op geen enkele manier inleven in mensen die dat niet direct van harte zo voelen. Ik vind dat erg dat er blijkbaar begrip bestaat voor dergelijke onethische zaken waarbij het verschil in rijkdom dit mogelijk maakt. En inderdaad het kindje in kwestie?
Mama? Ja schat…..kom ik uit jouw buik…..Euhm, nee schat. Ben ik geadopteerd? Euhm nee schat…
Waar kom ik dan vandaan?….uit de buik van een andere mevrouw……..Dus ik ben wel geadopteerd? euhm nee schat
Hoe kan dat dan mama?…nou een andere mevrouw heeft jou in de buik gehad voor mama
Maar waarom heeft ze dat dan gedaan mama, ken je haar, is ze familie? Euhm nee niet echt schat
Maar waarom deed ze dat dan? Euhm omdat mama haar daar geld voor heeft gegeven
Heb je mij dan gekocht mama? …………………………………………………
Zie je het voor je dit gesprek? Leg jij dan maar eens uit hoe dit in elkaar zit zonder je kinds bestaan overhoop te gooien……. Fijn voor eigenwaarde en zelfvertrouwen. Maar als jij denkt dat je zoiets kunt doen zonder je kind te schaden……… jouw keuze natuurlijk.
Ik ben bang dat ouders die op deze wijze een kind bemachtigen nooit zullen vertellen hoe de vork in de steel zit. Maar op een dag komen de kinderen uit school en vragen naar aanleiding van Biologie in het zevende uur: “Mama, hoe kan het dat papa en jij blauwe ogen hebben en ik bruine?”
Probeer je er dan maar uit te kletsen.
Ik denk dat ouders die tot zoiets in staat zijn hier niet open en eerlijk over zullen zijn. Het kind ziet er immers niet anders uit (blanke donoren of geheel/gedeeltelijk van de biologische ouders). Een kind zal dus niet zomaar uit zichzelf vragen gaan stellen als daar geen aanleiding voor is. Maar voor de omgeving van de ouders zal dit anders zijn.
Je kunt immers niet een paar weken met vakantie om vervolgens met een kind terug te keren. De ouders moeten hun omgeving dus hierover vertellen (waardoor het ook uit zal lekken naar mensen die verder van de ouders afstaan). Op die manier kan het later dus ook heel goed bij het kind terecht komen. Verder lijkt het mij zeer reeel dat de omgeving de instanties zal inlichten over een kind dat “opeens” opduikt met een dergelijk vaag verhaal erbij. Verder vraag ik mij ook af hoe je je kind kunt aanmelden in Nederland bij de instanties (daar worden zonder toch ook vragen gesteld over de geboorte/herkomst van het kind en wil men de papieren zien). Dit lijkt mij in Nederland bijna praktisch onmogelijk (en gelukkig maar).
