Haags Adoptie Verdrag

  • Thorn

    Anja1 Schreef:

    ——————————————————-

    > O, jij hebt nog nooit gehoord dat kinderen er

    > problemen mee hebben dat ze internationaal zijn

    > geadopteerd? Misschien je wat beter verdiepen in

    > de materie, want ik ken talloze verhalen van

    > kinderen die het heel spijtig vinden dat ze in

    > (adoptie)omgeving vaak weinig rolmodellen hebben

    > als het bijvoorbeeld gaat om uiterlijke kenmerken.

    > Of volwassen geadopteerden die aangeven dat ze

    > anders benaderd worden omdat ze er anders uitzien.

    >

    > Mijn kids vinden het heerlijk om in China te zijn,

    > juist omdat ze dan niet afwijken qua uiterlijk.

    > Hadden ze in China domestic geadopteerd kunnen

    > worden dan zouden ze dat probleem in elk geval

    > niet gehad hebben. Maar ja, ze waren allebei bijna

    > drie, dus in jouw redenering klopt het dan wel dat

    > ze het mogelijk vervelend vinden. Als ze maar als

    > pasgeboren baby geadopteerd waren had het niks

    > uitgemaakt? Persoonlijk denk ik dat ze dan net zo

    > aziatisch zouden zijn geweest….

    > Waar baseer jij je stellige uitspraken eigenlijk

    > op?

    >

    > Groet,

    >

    > Anja

    1. Een hoop rapporten die geen verband konden vinden.

    2. Eigen ervaringen en een hoop tegengestelde ervaringen van anderen.

    Jouw trekking van 3 stuks (dat bedoel ik niet zo cool hoor) is natuurlijk geen onderzoek (evenmin als mijn trekking van 4).

    Ik ga ervan uit dat elk geadopteerd kind niet meer bij zijn eigen ouders kan zijn en dat elke adoptief ouder waar dan ook ter wereld gecheckt is op capabiliteit.

    Daarvan uitgaand is er mijn inziens maar 1 feit te onttrekken uit alle onderzoeken. Zo jong mogelijk adopteren.

    Ook hierin zijn er natuurlijk weer uitzonderingen. Ook op deze site loopt iemand rond die stellig beweert dat dit niet zo is want van haar 3 kinderen heeft de “oudst geadopteerde” de minste bindingsproblemen. Maar door de bank genomen is de kans op bindingsproblemen het kleinst.

    Het is ook een logisch iets.

    Waar ik me aan stoor is vrijwel elke maatregel die onnodig wordt opgeworpen om een kind zo jong mogelijk van een goed huis te voorzien.

    Dat is niet alleen het subsidariteitsverhaal.

    Dat is bijvoorbeeld ook de idioterie dat een kind in china nog tot een half jaar in een tehuis moet blijven nadat er een match is.

    Overigens hebben wij het probleem op een voor jou denk ik bevredigende wijze opgelost. Wij zijn verhuist naar het land van mijn vrouw en hebben daar geadopteerd. Oh ja, van nog iets bevestig gekregen hier. Er is een overschot aan adoptiekinderen en niet aan ouders. Dat leek me eigenlijk altijd al, maar ik was in Nederland bijna overtuigd geraakt van het tegenovergestelde. Voor je hierin tegenin gaat, kijk even hoeveel wezen er in alleen al bijvoorbeeld Cambodja rondlopen. En ik weiger te accepteren dat deze kinderen om bijvoorbeeld politieke redenen “niet adoptabel” zijn.

  • Mirjam1

    De birthmothers zelf hebben er problemen mee. Daarom.

  • Triangle

    @ Thorn:

    Gewoon even ter informatie inzake Cambodja en adoptie:

    Kinderen uit Cambodja adopteren

    De Rijksoverheid kan niet beoordelen of de adoptieprocedure in Cambodja zorgvuldig verloopt, omdat er teveel corruptie is. Daarom is het sinds 2003 niet meer mogelijk om kinderen uit Cambodja te adopteren. De Wet conflictenrecht adoptie vereist zorgvuldigheid in de adoptieprocedure. Bijvoorbeeld om te voorkomen dat moeders een kind tegen hun zin ter adoptie afstaan.

    Link: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/adoptie/een-buitenlands-kind-adopteren

    vr.gr. Triangle

  • Mirjam1

    Je bent (tijdelijk?) verhuisd vanwege je adoptieprocedure? Naar welk land als ik vragen mag?

    Ik ken via via iemand die tijdelijk in Duitsland is gaan wonen omdat daar de procedure sneller ging, tijdens die procedure kanker kreeg en toch kon adopteren. Zoveel landen, zoveel mogelijkheden inderdaad.

    Je hebt geen VIA gevolgd begrijp ik, gezien je bindingstheorie?

    Er zijn meer “wezen” dan potentiele adoptieouders. Niet alle “wezen” zijn echter adoptabel. Dat heeft weinig met politiek te maken, maar met ouders die tijdelijk niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Er zijn mensen die daar gebruik van (willen) maken.

    Aha, Cambodja. Als je je door dit soort http://www.brandeis.edu/investigate/gender/adoption/cambodia.html berichten niet laat weerhouden, is dat inderdaad een optie.

  • Anja1

    Thorn,

    Welke rapporten?

    Eigen ervaring en ervaring van anderen ‘telt’ bij jou ook niet, of net zo zwaar als bij mij. Lijkt mij.

    Trekking van 3 stuk? Doel je op mijn kinderen - dat zijn er twee. Niet dat dat wat uitmaakt, want ik baseer mij naast de ervaringen die ik heb met mijn eigen kinderen op veel verhalen die ik heb gelezen en gehoord van anderen, o.a. van (jong) volwassen geadopteerden, een groep die serieus genomen moet worden lijkt me. Jouw ‘ervaring’ in deze (verhuizen naar het land van je vrouw en daar adopteren, waarmee jouw/jullie kind) dus onmiddellijk een rolmodel heeft in zijn/haar eigen moeder als het gaat om uiterlijke kenmerken, is derhalve niet te vergelijken met kinderen die internationaal geadopteerd zijn door twee ouders die er beide anders uit zien.

    En zo jong mogelijk adopteren het beste? Mmm, uit welke onderzoek blijkt dat dan? Femmie Juffer bijvoorbeeld heeft nogal andere bevindingen?

    En dan verhuisd en daar geadopteerd en vervolgens geconstateerd dat er adoptiekinderen genoeg zijn. Waarbij je er vrees ik vanuit gaat dat ieder kind wat in een tehuis zit, ook maar een adoptiekind moet zijn/worden. Het gros van de kinderen wat in kindertehuizen zit kan niet geadopteerd worden omdat ze nog familie hebben die vaak van zins is om voor ze te (gaan) zorgen. Cambodja…. tja…. de links zijn al gepubliceerd. Wij persoonlijk zijn gestopt met adoptie uit Cambodja toen de verdenkingen op ontoelaatbare zaken wel erg groot werden. Ik ken mensen die hebben doorgezet - ondanks wat bekend was - persoonlijk ben ik blij dat ik dat niet hoef uit te leggen.

    Je roept vanalles Thorn, vanuit een zeer specifieke eigen adoptiesituatie. Een situatie die voor heel veel kinderen die internationaal geadopteerd zijn anders ligt. Het is dan ook wat makkelijk om te roepen dat kinderen zeer jong adopteren deze specifiek problemen voorkomt, omdat het niet uitmaakt waar je wieg heeft gestaan.

    Groet,

    Anja

  • Thorn

    lol.

    niet tijdelijk

    niet cambodja (was voorbeeld)

    wel via (bij ons werd niet je eigen mening verboden)

    dode ouders zijn niet zulke goede ouders en plaatsen hun kind ook niet tijdelijk.

  • Thorn

    google eens op research adoption age. ik heb nog nooit een rapport gevonden dat zegt dat laat adopteren goed is

    mijn mening is juist niet gebaseerd op mijn eigen (4) smurfen. Situatie is iets anders inderdaad.

  • Thorn

    Je doelt nu op de USA denk ik (want je ging er van uit dat ik daar op doelde). Een birthmother hoeft niet te kiezen. Alleen als ze dat willen. De reden dat ze haar kind afstaat voor adoptie zal daar natuurlijk bij meespelen. Als ze 16 is en verkracht zal ze (wellicht) minder genegen zijn de birthmother uit te zoeken dan als ze het doet uit geldgebrek (Dit is echt wel een aanname, zou echt niet weten hoe het voelt om een kind af te staan. Ook al probeer ik me daarin te verplaatsen).

  • Thorn

    Wellicht is het woord politieke redenen niet allesomvattend.

    Feit is dat er ontzettend veel wezen zijn in Cambodja (en vele andere landen) die uit humanitair oogpunt zeker adoptabel zijn. Door corruptie, trots, gebrek aan gevoel voor deze kids, politieke redenen, en wellicht nog meer redenen, komen deze kinderen niet in aanmerking. Een groot aantal van deze redenen zouden opgelost kunnen worden (hoewel niet altijd of geheel door adoptieouders of westerse regeringen).

  • Thorn

    “Het gros van de kinderen wat in kindertehuizen zit kan niet geadopteerd worden omdat ze nog familie hebben die vaak van zins is om voor ze te (gaan) zorgen.”

    Lol. Dit is echt gewoon niet waar. Het komt voor, maar echt zeer zeldzaam. Mijn vrouw is meer van de humanitaire hulp (ik ben zelf vrijwel full time bezig met natuur conservatisme) en heeft vele vele kindertehuizen bezocht (wel met name in azie) en kinderen zitten daar in principe voor altijd. Ze komen met 0 en gaan weg met 16/18. Als ouders in azie niet voor de kinderen kunnen zorgen dan is de eerste stap de familie. Als die ook niet voor ze kan zorgen dan een kindertehuis. Dat zijn dan wel allemaal kinderen die geaccepteerd zijn. Ongelukjes worden over het algemeen afgestaan en nooit meer naar om gekeken (birthmothers zijn het daar vaak niet mee eens en dat is dan wel iets om naar te kijken).