Beste LS,
Ik heb nu pas jouw topic mogen lezen, dank je wel voor je positieve feedback.
Ik denk dat mensen zoals jij de echte ervaringsdeskundige zijn over adoptie, draagmoederschap etc. Trouwens ik moest ook echt gniffelen om jou interpretatie van de verbeter de wereld types (enne je hebt echt gelijk Birkenstocks zijn zo vrouw onwaardig).
Wellicht heb je uit mijn andere stukjes vernomen dat wij gestopt zijn met het actief onderzoeken met betrekking tot draagmoederschap, niet door de zure oprispingen van een aantal commentaarzeveraars hier, maar wel dat wij geen goed gevoel kregen bij de situatie in India, het stuit ons nogal tegen de borst dat je een bestelling plaatst met jouw ideaalbeeld, kortom je mag het ras uitkiezen, wordt het een jongen of een meisje en mochten er tijdens de eerste 13 weken van de zwangerschap onvolkomenheden worden geconstateerd bij de foetus word het gratis geaborteerd en mag je gratis nog een poging wagen. Commercieel draagmoederschap hebben wij nog steeds niets op tegen, maar in deze gevallen word de draagmoeder echt gezien als een stuk gereedschap waar zonder gevoelens mee word omgesprongen. De redenering is, zij doen dit vrijwillig worden goed betaald (voor Indiase begrippen) dus moeten ze niet zeuren.
Je hebt zeker gelijk, indien wij wel voor draagmoederschap gekozen zouden hebben, zou het kind met liefde zijn gemaakt en met liefde worden opgevoed. Het zou werkelijk op alle vlakken niets tekort gekomen zouden zijn, maar dat zou ook gelden voor een adoptiekind. De morele bezwaren van wie is de moeder, ja dat blijft een groot vraagteken, wij weten ook niet meer dat het eicel met nr xxxxx is geweest, Een op de foto aardig lijkende Indiase vrouw. Wat ik wel grappig heb gevonden aan de hele discussie is dat iedereen zo moeilijk doet over het kind moet weten wie de ouders zijn heb ik nooit en te nimmer een vraag gehad ( en dat is echt voor ons een moeilijk te nemen hindernis geweest). Hoe vertel ik mijn gekleurd (adoptie) kindje dat hij opgroeit bij twee witte meneren en dat zijn (buik)mamma ver weg woont ook hoe beschermen wij ons (adoptie)kindje tegen alle vooroordelen die bestaan tegen het opgroeien als kind bij twee homo ouders. Of dat men dit uit een quasi politiek correct oogpunt niet heeft aangedurfd om dit aan te halen of er simpelweg niet bij heeft stilgestaan, in het laatste geval zou ik zeggen bravo, homo ouders zijn geaccepteerd, mocht er sprake zijn bij deze groep mensen van het eerste geval zou ik zeggen wat een lafheid.
Ik ga geen oordeel geven om niet te weten wie je ouders zijn, ik ben gedeeltelijk ervaringsdeskundige, mijn moeder overleed aan kanker toen mijn zuster en ik nog heel klein waren, mijn zuster heeft nog herinneringen aan haar ik ken haar alleen van foto’s en oude super 8 films. Ik weet wie mijn moeder is maar ook ik ken haar niet, daarnaast door het feit dat wij in Kenya zijn opgegroeid misten wij ook een groot gedeelte van het contact met onze familie in Nederland. Theoretisch weet ik wie mijn moeder is, maar kennen doe ik het niet het enige wat ik wellicht voor heb op de meeste adoptie kinderen dat ik weet waar mijn roots liggen.
Ik zou graag verder met je van gedachte willen wisselen.
Met vriendelijk groet,
Edward (ELU)