Ervaringen vergunninghouders

  • Michiel

    @Marij - die ken ik ook, maar ik ken ook aardig wat geadopteerden die wel veel belangstelling hebben over het ‘wat en hoe’ van hun adoptie en over hun familie. Het punt is dat je van tevoren niet weet hoe jouw kind erover gaat denken. Bovendien hangt de visie op adoptie sterk samen met je levensfase. Het is daarom volgens mij je plicht als adoptieouder om een integere VGH te zoeken en zoveel mogelijk betrouwbare info over de afklomst van je kind te verzamelen.

  • N&P

    Beste Michiel,

    Ik heb hier ook wel over nagedacht hoor. Hoe weet je als adoptieouders dat de vergunninghouders hun werk goed doen en de adopties zorgvuldig worden uitgevoerd? Maar zoals jij het brengt heeft elke vergunninghouder wle een steek ergens laten vallen hierin. Dus….moet je niet adopteren???? Volgens mij kan niemand je garanderen dat een procedure foutloos en zorgvuldig wordt uitgevoerd. Moeten we als aspirant adoptieouders nou die verantwoordelijkheid nemen die zorgvuldigheid te checken? Daarvoor hebben wij toch veel te weinig inzicht in dit soort procedures? Dat zie je bij de illegale China-adopties; daar zit een corrupt en bizar regime achter die foute dingen heeft gedaan. De kinderen werden als vondeling geregisteerd; hoe is dit te achterhalen en hoe hadden de adoptieouders of VGH dit ooit kunnen weten?

    De vergunninghouders heten niet voor niets zo….ze hebben een vergunning gekregen vanuit onze regering om te mogen bemiddelen in adopties. Ik vind dat als je je als aspirant-adoptieouders je keert tot zo'n VGH je mag verwachten dat zij deze verantwoordelijkheid ook serieus nemen en je dit als adoptie-ouders dan ook moet kunnen loslaten.

    Bij deelbemiddeling vind ik t een ander verhaal. Dan heb je zelf meer verantwoordelijkheid voor het contact wat je legt. Maar dit moet ook gecontroleerd worden door een vergunninghouder.

    Als wij moeten twijfelen aan de zorgvuldigheid van VGH dan vraag ik me af of je er dan ooit aan moet beginnen. Geen enkele adoptie-procedure is waterdicht; niemand kan je garanderen dat alles zorgvuldig is verlopen. Misschien geen goed verhaal voor je kind later, maar ik denk dat dit iets is waar je niet aan ontkomt bij adoptie. Deze onzekerheid hoort er denk ik bij.

    Groetjes N&P

  • B

    .

  • B

    .

  • Yuut

    Ik hoop eerlijk gezegd niet dat mijn kind/kinderen zich gaan beschouwen als “geadopteerde”. Hoop er voor te kunnen zorgen dat hun identiteit bestaat uit hun persoonlijkheid en ervaringen, en daar maakt geadopteerd zijn onderdeel van uit, maar veel andere dingen ook.

    Daarnaast, niet helemaal een antwoord op de (zinvolle!) vraag die is gesteld.

    Dus;

    Wij hebben ervaringen met zowel Wereldkinderen als Kind en Toekomst, en kan niet anders zeggen dan dat ik over beide op feitelijk alle punten tevreden ben. Het is maar net wat op dat moment voor jezelf praktischer is qua mogelijkheden en waar je jezelf meer bij op je gemak voelt. Daarnaas ook afhankelijk van degene die je toevallig treft, met de 1 klikt het meer dan met de ander. Ook is mijn gevoel dat het beleid bij WK weer wat is veranderd, rond 2004 was er een andere directeur die wij niet erg sympatiek vonden en die ons als adoptieouders geen welkom gevoel gaf. deze dame is inmiddels weg en dit heeft mijns inziens veel veranderd aan de communicatie naar buiten toe weer.

    Kind en Toekomst is soms iets minder duidelijk en gestructureerd, maar ook echt aardige mensen gesproken tot nu toe.

    Groet, Yuut

  • Marièlle67

    Ik sluit me aan bij de stelling dat VGH's in Nederland worden gecontroleerd en dat je daar dus op moet kunnen vertrouwen qua integerheid, onderzoeksverplichtingen enzovoorts. Neemt niet weg dat je, gaande de procedure, ook zelf kritisch mag blijven. Want ook al heb ik geen enkele aanwijziging of gevoel dat vergunninghouders in Nederland niet betrouwbaar zouden zijn, als ze willen kunnen ze altijd de mazen van de wet opzoeken. Nogmaals, ik heb geen enkele aanwijzing dàt dat gebeurt maar het kàn wel. En in die zin heb je als ouder ook een verantwoordelijkheid, hou je ogen en oren open en gebruik je verstand zou ik zeggen.

    Voor heel veel dingen in de adoptie-procedure geldt denk ik dat je vooral je gevoel moet volgen. Voelt het voor jou goed en heb jij het gevoel dat je je kinderen met open vizier kan betreden waar het gaat om vragen en kwesties uit hun adoptie-procedure en kan jij uitleggen waarom je bepaalde keuzes hebt gemaakt dan ben je denk ik al een heel eind. En daarbij ga ik er van even vanuit dat je als adoptie-ouder niet alleen voor jezelf kiest maar ook zo goed mogelijke keuzes maakt voor je (a.s.) kind of kinderen. En meer kan je denk ik ook niet doen.

  • m.a.r.i.j.

    Ik ben wel benieuwd of alle antwoorden al wat meer duidelijkheid heeft gegeven voor jullie, om een keuze te maken?

  • N&P

    Ik vind iig wel dat er heel veel reacties zijn gekomen; en dat waardeer ik enorm! Ik kan nog niet echt een keuze maken, maar ik begrijp dat de ervaringen ook wel vrij wisselend zijn. De kritische punten tav K&T verbazen mij wel; ik had dat niet verwacht. Ook verbaas ik me over het feit dat iemand vertelde dat de begeleiding tijdens de reis.

    (Ik zag overigens dat ik zelf had getypt “kindje af te halen” ipv “kindje op te halen”, dat eerste klinkt niet zo aardig vind ik..sorry)

    Ik had zelf in eerste instantie de voorkeur voor WK, omdat die veel professioneler overkomen. Maar het eerste contact met hen (via mail) viel erg tegen. Geen duidelijk antwoord op mijn vraag en ik voel me meteen al niet welkom aangezien er meteen in de mail staat “Je weet wel dat de wachtlijst van China dicht is?”

    Ik ken mezelf….bij zo'n eerste negatieve ervaring dan is mijn gevoel meteen slecht.

    K&T heb ik geprobeerd te bellen, maar daar kwam ik er niet doorheen tijdens het spreekuur. Ik vind t ook heel raar dat je daar niet heen kan mailen.

    Meiling heb ik ook gemaild (gisteren), maar nog geen antwoord ontvangen (zal nog wel komen). Ik ben nog wel van plan hen nog even te bellen volgende week.

  • metameulenbelt

    Hallo N&P,

    Het is alweer even geleden (2004) dat we moesten kiezen voor een VH. Het land waaruit we wilden adopteren was China, en we kenden mensen die via K&T en via Meiling hadden geadopteerd. Destijds was K&T goedkoper of ongeveer gelijk aan Meiling (dat is een tijdje zo geweest, in 2004 en 2005 waren er zoveel China adopties dat de kosten uitgesmeerd werden over veel ouders). De vrienden die twee kinderen via K&T hadden geadopteerd hadden hiermee goede ervaringen. Persoonlijk vond ik het “gezellige club” sfeertje wat om Meiling heen hing niet zo prettig. Ben meer zakelijk aangelegd. Dus op basis van referentie en de kosten de keuze voor K&T gemaakt.

    De informatie was prima, maar eigenlijk was die voor mij niet echt nodig. Ik zoek het meeste zelf wel uit. Was destijds al heel lang lid van de Rode Draad e-mail groep, en fervent surfer (op het internet :) ).

    Persoonlijke benadering was voor mij niet zo'n issue. Ik hoef geen vrienden te maken met de VH. De begeleiding was prima, goede instructies v.w.b. de documenten, helder, en duidelijk wanneer wat moest worden aangeleverd. Na het rondje Den Haag werden de documenten snel opgestuurd. Alle afspraken zijn ook gewoon nagekomen.

    De begeleiding tijdens de reis was prima. Alles werd goed afgehandeld. Persoonlijk had ik sommige dingen anders gedaan, maar dat was dan meer vanuit mijn gezichtspunt (bijv. ik was liever later naar Beijing gevlogen, en langer in de provinciehoofdstad gebleven, en dat had ook gekund). Je hebt tijdens zo'n reis het protocol maar te volgen, en dan komt het goed.

    Na de komst van onze zoon hebben we nog een aantal formaliteiten afgewikkeld, en een paar keer contact gehad, en dat verliep ook prima.

    Eigenlijk geldt dat voor de hele procedure, volg het protocol, dan komt het goed.

    Als ik op dit moment zou moeten kiezen voor een VH, zou ik weer voor K&T kiezen denk ik, maar nu om deels andere redenen dan destijds. Meiling werkt een stuk langzamer, je mag geen kinderen onder de 6 meenemen naar China, de procedures lijken via K&T soepeler te verlopen, zij lijken meer kinderen te matchen. Ik kijk meer naar de zakelijke objectieve kant van een procedure dan naar de emotionele kant. Dat lijkt me duidelijk.

    Meta

  • meco

    Wij hebben onze vergunnighouder puur op gevoel gekozen.

    Nadat wij ons bka-nummer binnen hadden zijn wij op internet gaan zoeken welke vergunnighouders er allemaal zijn.

    WK viel bij ons als eerste af te groot en veel landen in hun portfolio waar wij niet voor in aanmerking zouden komen.

    Ook vielen Meiling en Stichting Afrika bij ons af.

    Via Meiling kun je alleen adopteren vanuit China of Taiwan, voor beide landen komen wij niet in aanmerking.

    Bleven nog de NAS en K&T over, na beide sites te hebben bekeken (geen enkel persoonlijk contact met een van de vergunnighouders gehad voor de tijd), hadden wij gekozen voor K&T.

    Tot nu toe zijn we erg tevreden over ze, nooit problemen om ze te bereiken, het langste wachten is vijf minuten haha…

    Komen afspraken na en geen enkele vraag is vreemd.

    Wel is er een bepaalde medewerker die wij liever niet aan de telefoon hebben, maar ja dat is er één van vele, geen reden voor ons om bij K&T weg te gaan.

    Na voorstel hebben ze ons erg goed op weg geholpen met het invullen van de benodigde papieren.

    Hoe het met afreizen en de nazorg zal gaan hebben we nog geen ervaring mee, maar we hebben er wel alle vertrouwen in dat het goed gaat komen.

    Heel veel succes met het maken van een keuze en vertrouw op je gevoel!