Dilemma: kan adopteren met een verleden bij een psycholoog/psychiater?

  • elisavm

    Waarom heeft pinkrose geen goed woord over voor ouders die een gezond kind willen en het gotcha day noemen. Wat hebben deze dingen te maken met het wel of niet zijn van een goede moeder of vader. Eens met Nannie: niet elke raadsonderzoeker is even competent of begrijpt de dingen zoals ze zijn. Soms heb je te maken met meisjes van 25 jaar zonder enige levenservaring. Ik ken talloze verhalen van onterechte rapporten en ook te positieve rapporten. De praktijk is dat het heel moeilijk is te bepalen of iemand een goede ouder zal zijn voor het specifieke kind. Heeft ook met de match te maken. Je kunt niet alles dichttimmeren in regeltjes of criteria wanneer het om dit soort emotionele zaken gaat. Daarom, bepaal zelf waar je je goed bij voelt. Feit is dat er geen medische gegevens kunnenworden opgevraagd, dus los van de objectieve zaken zoals aidstest etc. Is het geheel afhankelijk van je huisarts. Hoe goed kent deze jou? Geeft ze wel of geen akkoordverklaring? Niets is waterdicht. Je kan ook verhuizen en een nieuwe huisarts hebben bijv die niet alles van je weet etc. Veel succes gewenst.

    Ps wat een zure uitspraak van pinkrose over de ivf- meisjes. Laat iedereen nou gewoon doen waar ze gelukkig van worden. Als iemand naar een eigen kindje verlangt maakt dat die persoon geen mindere moeder. Adoptie mag best een tweede keus zijn voor iemand. Een eigen kindje op de wereld zetten is zon omgelooflijke ervaring dat is niet te vergelijken met adoptie. Ook adoptie kan een ongelooflijke ervaring zijn. Geldt natuurlijk ook weer niet voor iedereen.denk aan postnatale depressie of postadoptie depressie

  • Mirjam1

    Waarom denk je dat de Raad als eis stelt dat je de medische molen hebt afgesloten? Om te jennen?

    En wel eens aan het geluk van het adoptiekind gedacht?

    Tweede keus… en ik maar in de veronderstelling dat adoptie een kinderbeschermingsmaatregel betreft… andere tijden…

  • t@sje

    Elisavm, ik vind dat jij veel te veel vertrekt vanuit het belang van jouzelf/de adoptieouder en daarbij het belang van het toekomstige adoptiekindje een beetje uit het oog verliest. Ik ben ervan overtuigd dat alle regels bedoeld zijn om zo veel als mogelijk (het lukt helaas inderdaad niet om alles volledig dicht te timmeren zoals jij ook al zegt) te voorkomen dat adoptiekinderen terechtkomen bij ouders die niet optimaal voor ze kunnen zorgen. Omdat ze bijvoorbeeld erg ziek zijn, psychische problemen hebben of simpelweg nog rouwen omdat ze niet in staat bleken om biologisch eigen kinderen te krijgen. Waardoor een kind van zijn ouders niet de zorg, aandacht of onvoorwaardelijke liefde krijgt die het nodig heeft om groot te groeien. Hoe verdrietig is zo'n situatie? Vooral voor het kind maar tegelijk ook voor de adoptieouders? Dat wil je toch niet als je een kindje adopteert? Ik vind dat je er, als adoptieouder, alles aan moet doen om zo'n situatie te voorkomen. En daar hoort ook bij dat je je aan de regels houdt, zowel in Nederland als in het buitenland. Gewoon omdat die regels er niet voor niets zijn.

  • PinkRose

    Eens! En dan ben ik maar zuur hoor, volgens mensen als Elisavm. Ik ben bij lange na niet perfect maar ik kan van mezelf zeggen dat ik altijd eerlijk ben geweest en dat ik vanaf de eerste stap de belangen van mijn adoptiekinderen voorop heb gesteld.

  • Lesley

    Eens. Wij hebben de VIA een jaar uitgesteld omdat we niet zeker wisten of we nog een ICSI wilden doen. Uiteindelijk niet gedaan. Dat hoofdstuk afgesloten. En daarna pas weer aangegeven dat we de VIA wilden volgen. Geeft rust in je hoofd. Maar ja, uit ons VIA clubje (in 2009) zijn wij de enigen die hebben geadopteerd; 1 stel staat nog op de wachtlijst, en de overige stellen hebben inmiddels zelf een kind gekregen via een eigen zwangerschap.

  • Nannie

    Wij hebben ook zowel VIA als gesprekken met de raad uitgesteld omdat we vonden dat we echt klaar moesten zijn voor die stappen.

    Ik vind ook echt dat je als ouder (sowieso!) klaar moet zijn voor kinderen en ruimte moet hebben in hoofd, hart en leven.

  • Mirjam1

    Dat is dus 6 stellen van de 8. Ik vond dat ene stel bij ons al veel… was uitzondering werd me verzekerd…

  • PinkRose

    De “score” van onze VIA-club (ook 2009)

    wij hebben geadopteerd

    1 vrouw alleen staat op een wachtlijst

    2 stellen hebben alsnog via IVF een kind gekregen (fase RvdK hadden ze al achter de rug, 1 stel stond zelfs al op een wachtlijst: dat ze nog bezig waren met IVF hebben ze dus verzwegen)

    1 stel wilde alleen een gezonde baby, en liepen tegen gesloten deuren (goh). Zij zijn gestopt.

    1 stel kreeg geen beginseltoestemming

    1 stel is verzand geraakt in een zelfdoe-procedure vanuit de wens om een zo jong en gezond mogelijk kind te adopteren. De laatste keer dat ik ze hierover sprak zat er geen enkele schot in. Ook zij zijn doorgegaan met IVF/ICSI (zonder succes)

    1 stel zijn we uit het oog verloren

  • Lesley

    Sorry, ik heb me vergist. Er is nog 1 paar van gelijk geslacht waar we geen contact meer mee hebben, die een kindje uit de USA wilden adopteren. Of dat gelukt is weet ik niet.

  • t@sje

    Bij ons (2007)

    3 stellen (waaronder wij) hebben een ouder kindje geadopteerd, uit verschillende landen

    2 stellen kregen geen BT

    1 stel bleek geen mogelijkheden te hebben vanwege leeftijd

    1 stel heeft alsnog een biologisch eigen kindje gekregen

    1 stel weet ik niet, maar ik vermoed dat ze geen BT gekregen hebben

    Dus 3 van de acht stellen hebben uiteindelijk geadopteerd.