om te (glim)lachen

  • caatje

    Sommige reacties zijn echt te erg……let op:

    In de supermarkt: krijg je nou ook kinderbijslag voor “zo'n” kindje?

    op het antwoord ja zelfs dubbel want ze vonden het zo goed wat wij deden, droop ze af (het is ook echt niet te geloven!)

    Spreekt ze nog Chinees? is ook een vraag die we na 3 jaar nog steeds krijgen, heb er nu een antwoord op; ja, we voeden haar twee talig op!

  • shei

    In de supermarkt zat mijn dochter lieflijk te zwaaien naar een Indonesisch opaatje. Hij vroeg of haar vader Chinees was. Nee zei ik, oh dan is ze zeker van uw zus !!!!! Alsof het dan volkomen logisch was dat mijn dochter Chinees is.

    In dezelfde supermarkt kom ik een oude schoolvriendin tegen en dochterlief (bijna 2) verteld vol trots dat papa in “siena” is voor zijn werk. Ik zeg tegen haar “en wie komt er ook uit China”, “Yenna ”zegt ze (het is op het moment een hot item, China begint nu echt te leven voor haar) zegt de vriendin: “oh, gaan jullie haar gewoon vertellen dat ze uit China komt” hmpfffff

    Op een familliefeest sta ik met een nicht te praten over hoe het met de kleine gaat. Ik vertel dat ik wel moe wordt van al die vragen of ze nu al nederlands begrijpt en ja hoor nicht kan zich dat goed voorstellen…. gelukkig denk ik nog …..en dan gaat ze verder “dat kan je toch nog niet verwachten van zo'n kleintje ze is net een jaar!!! hier”.

    Gr Sheila

  • maaik

    Hoi,

    Leuk draadje is dit, met 4 (geadopteerde) kinderen heb ik al veel opmerkingen, vragen enz. gehad, och normaal heel vriendelijk bedoeld, mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierig en ja als je anders dan het normale bent, denken veel mensen dat ze je dus echt op alles aan kunnen spreken. 9 van de 10 keer kan ik er om (glim)lachen, maar als er dan een meneer aankomt die dus zegt van: ik zie dat u 4 buitenlanders heeft, schande u denkt toch niet dat ik voor hun later mee ga betalen, in hun ziektes, hun therapiëen of wat dan ook, tja dan vergaat me het lachen wel eventjes. Ook als je dezelfde vraag over afkomst, kosten, broertje/zusje, achtergrond al 100 keer aangehoord hebt, tja dan ook vergaat me het lachen wel een beetje, maar oké ik probeer gewoon heel positief en gezellig te antwoorden, en ik vertel precies wat ik wil vertellen en wat mensen niet aangaat dat horen ze dan ook niet.Waar ikzelf het meest om gelachen heb, dankzij mijn zoon is het volgende. We gingen uit eten met ons 6jes, de kinderen bestelden mosselen (tja daar zijn ze allevier helemaal gek van), komt er een mevrouw op ons afgestormd, sprak mij en mijn man aan, met de vraag of wij wel wisten waar we mee bezig waren…hè hoe bedoeld u mevrouw (ons van geen enkel kwaad bewust). Nou die buitenlandse kindjs en hollandse mosselen, poe poe dat was wel heel slecht voor hun maagjes, daar werden ze echt ziek van, of wij wel wisten wat verantwoordelijkheid was. Terwijl ik mevrouw nog een beetje dommig aan zet te kijken komt onze oudste zoon (toen een jaar of 12) subliem uit de hoek, met de opmerking mevrouw, mag ik u wat vragen: ja zegt die mevrouw, lust u Chinees of Italiaans of Grieks?, ja zegt die mevrouw dat is soms best wel lekker, nu zegt zoonlief..kijk dan maar uit voor uw maag, want als Nederlandse bent u daar vast niet aan gewend. OKé we voeden onze kinderen niet op om zulke antwoorden te geven, maar mijn man en ik hebben onder tafel gelegen van het lachen, dit hadden we zelf niet kunnen verzinnen.

    Nu zijn onze kids wat ouder en het (glim)lachen gaat er wel een beetje vanaf hoor, het zijn niet meer die kleine schattige bruine kindjes, met dat mooie kroeshaar waar je zo lekker in kunt grijpen, nee nu ze ouder worden is datzelfde uiterlijk veel minder mooi, zo af en toe worden ze geweigerd bij een discotheek, tja buitenlanders zijn niet echt welkom, het lachen vergaat je well!!!

  • C

    Wooow, geweldig die opa!!!!!! :-)

  • C

    :-) :-)

  • meimei

    Ik vertel iemand dat we binnenkort een reunie hebben met de mensen met wie we 7 jaar geleden naar China zijn gereisd om onze kinderen op te halen.

    Haar reactie:

    “Mogen de kinderen ook mee, als je dan maar het goede kindje mee naar huis neemt, want Chinezen lijken allemaal op elkaar.”

  • mel

    Herkenbaar !

    Ik heb dat ook, het liefst wil ik die mensen aantikken/aanhouden en dan zeggen of roepen ‘wij gaan ook adopteren !!’

  • mel

    Herkenbaar,

    zo vertelde ik laatst aan een collega dat we ‘weer een plekje opgeschoven waren op de wachtlijst want er was weer een voorstel geweest, en dat was een jongetje’

    reactie:

    'oh, dus je krijgt een jongetje, weet je het al en heb je het al ? (was een paar dagen geleden dat ik die collega zag)'

    Ik snáp de onwetendheid,

    maar

    een béétje logisch nadenken van de ‘onwetende’ partij lijkt me toch wel op z'n plaats.. ??

  • m.

    Errug leuk al jullie ervaringen!!!

    Heb er zelf ook nog één:

    liep met mijn ‘chocolaatje’ in de kinderwagen door het winkelcentrum, hoorde ik een zestienjarige tegen vriendinlief zeggen ‘ooh, kijk dáárom wil ik ook een donkere man. Die kindjes zijn veel mooier’ Laat ik dat laatste nu ook vinden… ;-D

  • braber

    Laatst liep ik m'n zoontje (geboren in Zuid-Afrika) in de winkel. Meneertje (2 jaar) vond het leuk om luidkeels te roepen dat hij wel trek had in CHOCOLAaaa! Toen ik reageerde dat hij daar toch wel een erg bruine buik van zou krijgen, keken de omstanders mij erg vreemd aan.