waarom zo negatief over jonge kindjes en de VS???

  • ook even anoniem

    Het verschilt per raad, of de indruk die je achter laat bij de raad, maar wij waren destijds ook nog jong (26 jaar) en hebben toch een voorstel gekregen van een ouder kind ( 6 jaar)

    Bij ons werd niet gekeken naar onze leeftijd en de leeftijdsgrens. Het kan dus wel, jong zijn en oudere kinderen adopteren. Het is geen wet van meden en perzen.

    Ook het adopteren van een kind met SN werd niet afgeraden, ook de zwaardere handicaps niet.

    De reden dat ze het bij de een wel goedkeuren en bij de ander niet, kan dus zoals ik al schreef, liggen aan de verschillen per raad, of aan de indruk die je achter hebt gelaten.

  • Anja

    Anoniem,

    Uit je reactie blijkt wat ik al dacht - je staat niet zo onbevangen in de vraagstelling naar de VS als je begin posting doet vermoeden…. je weet er al het nodige af, gezien de standpunten die je inneemt in je reactie.

    Ik ga dus geen tijd meer verspillen aan het ‘'mooie’' van biologische moeders die onder druk (zowel financieel als moreel) van advocaten die er grof geld aan verdienen mogen ‘kiezen’ uit dossiers van adoptieouders…

    Het is en blijft te zot voor woorden dat de VS toestaat dat kinderen uit de VS naar andere landen gaan voor adoptie en dat amerikaanse burgers kinderen adopteren uit vrijwel alle landen over de wereld. En dat voor een land wat zich echt tot de welvarende landen van deze wereld mag rekenen.

    Verder lees je alle voorgaande topics maar!

    Groet,

    Anja

  • KP

    Sorry hoor maar ik zal geloof ik nooit kunnen begrijpen waarom je de kans op een ontmoeting met de biologische moeder wilt verkleinen/ uitsluiten (ja ok mss in geval van ernstig misbruik). Als je een kind adopteert horen zijn of haar roots daarbij en als adoptieouder is het jouw verantwoordelijkheid om je kind daarin te steunen/ erkennen.

    Ik zou willen dat wij de biologische moeder (ouders) van ons kindje konden ontmoeten. En in het begin (en heel soms nog) heb ik er ook wel gemengde gevoelens over gehad dat mijn kindje is afgestaan maar o wat zou ik wensen dat ik ze kon ontmoeten juist om alles voor mijn kind (en mezelf) alles duidelijk te krijgen.

  • Dees

    Mensen die denken dat het adopteren van een jong kindje makkelijker is zouden zich beter moeten inlezen. Volgens mij staat het zelfs in het boek praten met je adoptiekind dat de leeftijd tussen de 1 en 2 jaar de moelijkste is om te adopteren. Het kindje is te jong om alles te begrijpen en aan te geven.

    Wij hebben een kindje van net 1 geadopteerd en als mensen nu tegen mij zeggen dat zo'n jong kind makkelijker is om te adopteren weet ik wel beter. Want een kindje dat altijd door verschillende gezichten is verzorgd, nooit intiem geknuffeld of gekust is, niet durft te huilen en te jong is om te begrijpen dat al deze dingen fijn zijn dat is een flinke kluif om te leren/ laten ervaren.

    In onze reisgroep waren ook mensen met oudere kindjes en die hadden veel sneller door dat ze bij die vreemde witte mensen moesten zijn en dat die hun van, van alles voorzagen. Maar uiteraard zijn er zoveel verschillende verhalen.

  • Anja1

    Dag KP,

    Wie heeft het over een ontmoeting met de biologische moeder (ouders) uitsluiten, of de kans daarop verkleinen?????

    Ik niet in elk geval en aangezien je post als reactie op mijn bericht, dan heb je of verkeerd gepost, of niet goed gelezen.

    Groet,

    Anja

  • TSN

    > Het is en blijft te zot voor woorden dat de VS

    > toestaat dat kinderen uit de VS naar andere landen

    > gaan voor adoptie en dat amerikaanse burgers

    > kinderen adopteren uit vrijwel alle landen over de

    > wereld.

    >

    En waarom adopteren Amerikaanse burgers dan uit andere landen en niet uit Amerika? Ik vraag me ook af waarom de bekende, rijke Amerikanen er ook voor kiezen om te adopteren uit andere landen en niet uit Amerika…..

  • KP

    Ha Anja,

    Mijn bericht was een reactie op de anonieme post voor jou:

    Quote: Misschien hebben die mensen liever een kindje uit een land waar een oceaan tussen zit zodat de kans op een plotselinge ontmoeting met de birth moeder kleiner wordt?!

    En als je goed op de reactiepagina kijkt dan zie je dat mijn lijntje ook naar die reactie toeloopt. Ik reageerde dus niet op jou hoor.

    Groet

    KP

  • ik ook annoniem

    hallo ook annoniem

    Sorrie hoor. Maar ik wil inhaken op jou reaktie. In mijn geval als alleenstande was het wel MIJN kinderwens. IK WIL een kind of het nu adoptie kind is of eigen kind. Ik WILDE een kind. IK EISDE een jong kind en ik KREEG een jong adoptiekind. Wat is daar nu verkeerd aan.

    MIJN kind heeft een hele lieve ouder. Wij hebben het goed. Wat is daar mis mee. Voor het geen wat IK wil. Het belang van mijn kind staat voorop. Ik kan hem of haar alle liefde geven wat het kind krijgt. Wij hebben het goed samen. Dat zegt mijn kind vaker. MIJN kind komt inderdaad uit de VS. MIJN wens ik uit gekomen en mijn kind is nu 8. Mijn kind zegt dagelijks dat ie het goed heeft. Dat ik er goed aan gedaan heb. Ik heb nooit iets verzwegen over de achtergronden van mijn kind naar mijn kind toe. Nooit geen negativiteit of vooroordelen. Ben positief geweest over de achtergronden. Ik heb deze woorden van dat ik er goed aan gedaan heb het kind niet in de mond gelegd komt volledig vanuit mijn kind.

    Dus over jou stukje van IK WIL WIJ WILLEN EN WIJ EISEN ik ben blij dat ik aan dit rijtje kan voldoen. Want zonder dit rijtje had ik geen prachtig kind van nu 8 jaar gehad die bij thuiskomst 3 maanden oud was. Dan mag ik wel egoistisch zijn maar zonder mij had en jou rijtje had mijn kind geen geweldige moeder gehad. als je de achtergronden had gekent.

  • Anja1

    Hallo KP,

    Sorry dat ik dat even verkeerd begrepen heb, er lopen ook zoveel reacties en lijntjes door elkaar en dan al die anoniemen…:-). Ik onderschrijf dan zeer je eerdere reactie - want al vaker is gesuggereerd door mensen die adopteren uit de VS dat zij ‘dapperder’ zijn dan degenen die adopteren uit landen waarbij de biologische ouders vaak onbekend zijn - alsof het lekker veilig is of zo. Terwijl het niet kennen van de geboorteouders zoveel verdriet brengt bij kinderen…. ik zou er inderdaad heel veel voor over hebben om meer te weten, en wellicht lukt dat ooit ook wel.

    Groet,

    Anja

  • AT

    Zonder jou had jou kind geen goede moeder gehad??!!

    Dus jij wilt hiermee beweren dat er in de hele VS geen goede adoptieouder te vinden was?

    En natuurlijk zal je kind nu zeggen dat blij te bij jou is ze is pas 8 en zoiets heet loyaal zijn aan degene die je verzorgt, ik hoop voor je dat hij/zij er over een jaar of 10 nog hetzelfde over denkt.