keuzes maken

  • JK

    KL Schreef:

    ——————————————————-

    > Je hebt alles goed gelezen, behalve de

    > oorspronkelijke zuigende vragen zeker.

    >

    > De ervaring leert dat je rj en gelijkgestemden

    > hier na afronding van hun adoptie nooit meer

    > terugziet. Kind binnen en klaar.

    > Dit in tegenstelling tot de mensen die hier al en

    > nog jarenlang blijven pleiten voor hetgeen het hen

    > om ging en gaat: de kinderen die adoptie echt

    > nodig hebben, waarvan nu de dossiers teruggestuurd

    > moeten worden, omdat ze voor mensen als rj tweede,

    > derde of zelfs geen keus zijn. Dat roept inderdaad

    > weinig respect op. Daar is geen borstklopperij

    > voor nodig.

    > Er wordt hier blijkbaar een flink gevoelige snaar

    > geraakt. Dat vind ik goed. Want de voorlichting

    > over SN blijkt niet door sommige van die betonnen

    > platen heen te komen.

    >

    > Natuurlijk schuurt dat. Dat is ook de bedoeling.

    > Het aantal overstappers van NSN naar SN groeit

    > namelijk nog steeds, onder meer door dit soort

    > discussies.

    Hoi KL,

    Zo vaak ben jij hier ook niet te vinden getuige dat dit je tweede berichtje is, of je moet onder verschillende synoniemen posten..

    Sommige mensen pleiten inderdaad voor SN kinderen en dat is alleen maar goed denk ik. Het is vaak bij anderen de manier waarop dit gebeurt. Dit is waarom het mij gaat.

    Ik sta niet per definitie aan de één of andere kant van de lijn. Ik vind gewoon dat je elkaar niet moet veroordelen op het feit dat bv iemand al 8 jaar wacht. Het ligt vaak wel wat genuanceerder dan men aanneemt.

    Ik vind gewoon dat alle kinderen die gebaat zijn met adoptie een lief gezin verdienen ongeacht sn of nsn. Het is inderdaad goed dat sn bespreekbaar wordt gemaakt zodat mensen daar over nadenken. Dit schuurt bij mij totaal niet.

    Het schuurt mij nogmaals wel de manier waarop dit gebeurt met fikse steken onder water.

    Ik ben gewoon voor respect voor elkaar ongeacht andere denkwijzen.

  • Triangle

    De ervaring leert dat gelijkgestemden hier na afronding van hun adoptie nooit meer terugziet. Kind binnen en klaar.

    Uitzonderingen daar gelaten is dit een trieste waarheid als een koe.

    vriendelijke groet,

    Triangle

  • KL

    Ik ben hier niet vaak meer te vinden, omdat ik deze discussies beu ben. Ik heb geen verschillende pseudoniemen/synoniemen. Over fikse steken onder water gesproken. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten?

    Gelukkig zijn er mensen die wel het doorzettingsvermogen en de tijd hebben om voor deze kinderen te blijven vechten, en het opent nog steeds ogen en harten.

    Van mensen die jaar in jaar uit door die betonnen platen heen proberen te breken, kan ik me de felheid zeer goed voorstellen.

    Genuanceerder. Men wenst geen kind met een SN. Wat zou er gebeurd zijn als er een kind met een SN in dat gezin geboren was?

    NSN-kinderen in China kunnen allemaal in het land zelf geadopteerd worden. Die zijn dus absoluut niet gebaat bij internationale adoptie. Wat is jouw visie daarop?

    Je vindt de vragen van de topicstarter wel getuigen van respect? De beweegredenen van mensen in twijfel trekken? Volgens mij gewoon een kwestie van wie kaatst, kan de bal verwachten. Het is te hopen dat de eventuele kinderen van rj dit nooit zullen lezen. Dat ze volgens hem/haar tweede keus zijn, en met een SN zelfs derde. Dat is het enige dat ik veroordeel: deze schandalige kwalificaties, ook te vinden in andere topics, maar ik begrijp dat jij die wel respecteert. Voor mij is het logisch dat daar fel op gereageerd wordt. Repecteer je ook dat ik dat logisch vind?

  • JK

    KL Schreef:

    ——————————————————-

    > Ik ben hier niet vaak meer te vinden, omdat ik

    > deze discussies beu ben.

    Daar geef ik je gelijk in want dat ben ik ook alleen kon het nu niet laten om even te reageren..

    > Gelukkig zijn er mensen die wel het

    > doorzettingsvermogen en de tijd hebben om voor

    > deze kinderen te blijven vechten, en het opent nog

    > steeds ogen en harten.

    Daar heb je ook gelijk in want daar ben ik ook voor. Nogmaals het gaat mij om de manier waarop.

    > Van mensen die jaar in jaar uit door die betonnen

    > platen heen proberen te breken, kan ik me de

    > felheid zeer goed voorstellen.

    Ik vind dat daarin grenzen zijn hoe je dat doet maar daarin verschillen we waarschijnlijk.

    > Genuanceerder. Men wenst geen kind met een SN. Wat

    > zou er gebeurd zijn als er een kind met een SN in

    > dat gezin geboren was?

    Geen idee en daar wil of kan ik niet in oordelen. Ik weet wel dat je ten eerste door de raad goed moet zijn gekeurd om een sn kindje op te nemen. Ik weet dat dit niet bij elke raad in Nederland zo gemakkelijk gaat.

    > NSN-kinderen in China kunnen allemaal in het land

    > zelf geadopteerd worden. Die zijn dus absoluut

    > niet gebaat bij internationale adoptie. Wat is

    > jouw visie daarop?

    Dat is toch alleen maar hartstikke mooi voor die kinderen dat ze in eigen land kunnen blijven?

    > Je vindt de vragen van de topicstarter wel

    > getuigen van respect? De beweegredenen van mensen

    > in twijfel trekken? Volgens mij gewoon een kwestie

    > van wie kaatst, kan de bal verwachten. Het is te

    > hopen dat de eventuele kinderen van rj dit nooit

    > zullen lezen. Dat ze volgens hem/haar tweede keus

    > zijn, en met een SN zelfs derde.

    Dit vul jij voor RJ in, hoe RJ hier in staat heb ik niet kunnen ontdekken. Jammer trouwens dat RJ niet meer reageerd.

    Dat is het enige

    > dat ik veroordeel: deze schandalige kwalificaties,

    > ook te vinden in andere topics, maar ik begrijp

    > dat jij die wel respecteert. Voor mij is het

    > logisch dat daar fel op gereageerd wordt.

    > Repecteer je ook dat ik dat logisch vind?

    Ik respecteer wat jij vindt en ik hoop dat een ander (niet alleen jij hoor) ook respect toont. Ik wil niet steeds in herhaling vallen met wat ik bedoel. Fel reageren en toch respect tonen kan ook toch? Zonder elkaar te veroordelen.

  • Anja

    KL schreef:

    Gelukkig zijn er mensen die wel het doorzettingsvermogen en de tijd hebben om voor deze kinderen te blijven vechten, en het opent nog steeds ogen en harten.

    Bedankt KL voor deze woorden!

    Groetjes,

    Anja

  • Eli1

    Wij waren op de VIA ook de enigen die niet met IVF bezig waren of waren geweest.

    Bij ons was dat geen aanleiding tot nare opmerkingen en we zijn zelfs inmiddels bevriend geraakt met een drietal stellen van de VIA.

    Zo hebben we dus ook meegekregen hoe moeilijk en belastend die ongewenste kinderloosheid en die mislukte ivf -pogingen voor hen zijn geweest.

    Geen enkele behoefte tot (ver-) oordelen zat daarbij van onze kant, maar ook niet van hen jegens ons. Daar kan ik wel blij om zijn, dat dat kan. Als je dit topic leest, is dat nog zo voor de hand liggend niet.

  • anoniem

    Dit vul jij voor RJ in, hoe RJ hier in staat heb ik niet kunnen ontdekken.

    Het staat er toch echt hoor:

    "…ben ik toch benieuwd in hoeverre de SN goeroes op dit forum ( byv Anja ,BG ) durven te beweren dat hun kind geen tweede of derde keuze is ?

    Wie heeft er van begin af aan gekozen heeft voor een SN adoptiekind."

  • puck

    Ik heb 2 IVF pogingen gedaan, die niks opleverden, behalve veel verdriet. We wisten al heel snel dat wij een groot gezin wilden. Waarom we kinderen wilden? Omdat we zelf een super fijne jeugd hebben gehad en dit anderen willen bieden. We graag voor kinderen zorgen, houden van de drukte en de gezelligheid. Gewoon een gevoel!

    Toen bleek dat wij geen kinderen kunnen krijgen via de biologische manier, hebben we dit verdriet verwerkt. We zijn samen verder gegaan en heel gelukkig met zijn tweeen. We doen heel veel leuke dingen en genieten. Maar het gevoel van een gezin willen bleef.

    We zijn toen gaan praten over andere mogelijkheden, zoals eiceldonaties, embryodonatie, adoptie, pleegzorg.

    De eerste 2 dingen waren een idee van onze arts, maar paste totaal niet bij ons. Pleegzorg is een optie voor de toemkomst als we ook een eigen gezin hebben. En adoptie is wat bij ons hoort.

    Dan komt het verdiepen in adoptie. Je hoort termen waar je nog nooit van hebt gehoord, wachttijden waar je nog nooit over hebt gelezen. Het is net zo verwarrend, bizar, onvoorspelbaar als een vruchtbaarheidsbehandeling. En de mensen die het ondergaan zijn niet zo verschillend van mening. Ik zat in die tijd op het IVF forum. Had daar heel veel steun aan. Daar waren ook meningsverschillen, maar de toon was nooit zo scherp als hier.

    Dit is geen voorlichtingsforum om mensen over de streep te trekken voor SN. Dat doen ze wel uitleggen tijdens de VIA, tijdens de raadsgesprekken en bij de VGH. Mensen moeten bij zichzelf blijven. Een kindje is alleen goed af in een gezin dat met heel zijn hart achter de gemaakte keuze staat.

    Mensen moeten niet voor SN kiezen omdat dat beter is, omdat de omgeving hier dat van mening is, maar omdat het past bij jou.

    Dat je het aankunt. Want als je het niet aan blijkt te kunnen is het kindje echt veler malen slechter af

    Bij een gewone zwangerschap hoor je vooral de tekst “Mij maakt het niet uit wat het wordt als het maar gezond is” Dat is namelijk ook iets dat je je kind gunt.

    Als dat niet zo blijkt te zijn. Zullen er maar weinig ouders zijn die minder van dit kind houden.

    Ik zou het heel fijn vinden als er op dit forum wat minder ongenuanceerd gereageerd zou worden en elkaar in z'n waarden laat.

    Adoptie is zoiets moois, maar ook zoiets naars. Het biedt ons de mogelijkheid op iets wat we al zo lang willen, maar waar onze en jullie (toekomstige) kinderen niet om hebben gevraagd. Het is dus altijd SN of NSN een gebeurtenis met een gelukkige en een verdrietige kant. (Dan heb ik het nog niet gehad over de afstandouders.)

    Dus kan ik me voorstellen dat er hier ook mensen zijn die het ongepast vinden, als je doet of het geweldig is dat je een SN kind adopteerd.

    Volgens mij is iedereen op dit forum het met elkaar een dat we adopteren uit liefde voor het kind en dat dat is wat ons gelukkig maakt. Laten we dan ophouden elkaar verwijten te maken. De hele procedure is al zwaar genoeg.

    Puck

  • JK

    puck Schreef:

    ——————————————————-

    > Ik heb 2 IVF pogingen gedaan, die niks opleverden,

    > behalve veel verdriet. We wisten al heel snel dat

    > wij een groot gezin wilden. Waarom we kinderen

    > wilden? Omdat we zelf een super fijne jeugd hebben

    > gehad en dit anderen willen bieden. We graag voor

    > kinderen zorgen, houden van de drukte en de

    > gezelligheid. Gewoon een gevoel!

    > Toen bleek dat wij geen kinderen kunnen krijgen

    > via de biologische manier, hebben we dit verdriet

    > verwerkt. We zijn samen verder gegaan en heel

    > gelukkig met zijn tweeen. We doen heel veel leuke

    > dingen en genieten. Maar het gevoel van een gezin

    > willen bleef.

    > We zijn toen gaan praten over andere

    > mogelijkheden, zoals eiceldonaties, embryodonatie,

    > adoptie, pleegzorg.

    > De eerste 2 dingen waren een idee van onze arts,

    > maar paste totaal niet bij ons. Pleegzorg is een

    > optie voor de toemkomst als we ook een eigen gezin

    > hebben. En adoptie is wat bij ons hoort.

    >

    > Dan komt het verdiepen in adoptie. Je hoort termen

    > waar je nog nooit van hebt gehoord, wachttijden

    > waar je nog nooit over hebt gelezen. Het is net zo

    > verwarrend, bizar, onvoorspelbaar als een

    > vruchtbaarheidsbehandeling. En de mensen die het

    > ondergaan zijn niet zo verschillend van mening. Ik

    > zat in die tijd op het IVF forum. Had daar heel

    > veel steun aan. Daar waren ook meningsverschillen,

    > maar de toon was nooit zo scherp als hier.

    >

    > Dit is geen voorlichtingsforum om mensen over de

    > streep te trekken voor SN. Dat doen ze wel

    > uitleggen tijdens de VIA, tijdens de

    > raadsgesprekken en bij de VGH. Mensen moeten bij

    > zichzelf blijven. Een kindje is alleen goed af in

    > een gezin dat met heel zijn hart achter de

    > gemaakte keuze staat.

    >

    > Mensen moeten niet voor SN kiezen omdat dat beter

    > is, omdat de omgeving hier dat van mening is, maar

    > omdat het past bij jou.

    > Dat je het aankunt. Want als je het niet aan

    > blijkt te kunnen is het kindje echt veler malen

    > slechter af

    >

    > Bij een gewone zwangerschap hoor je vooral de

    > tekst "Mij maakt het niet uit wat het wordt als

    > het maar gezond is" Dat is namelijk ook iets dat

    > je je kind gunt.

    > Als dat niet zo blijkt te zijn. Zullen er maar

    > weinig ouders zijn die minder van dit kind

    > houden.

    >

    > Ik zou het heel fijn vinden als er op dit forum

    > wat minder ongenuanceerd gereageerd zou worden en

    > elkaar in z'n waarden laat.

    > Adoptie is zoiets moois, maar ook zoiets naars.

    > Het biedt ons de mogelijkheid op iets wat we al zo

    > lang willen, maar waar onze en jullie

    > (toekomstige) kinderen niet om hebben gevraagd.

    > Het is dus altijd SN of NSN een gebeurtenis met

    > een gelukkige en een verdrietige kant. (Dan heb ik

    > het nog niet gehad over de afstandouders.)

    > Dus kan ik me voorstellen dat er hier ook mensen

    > zijn die het ongepast vinden, als je doet of het

    > geweldig is dat je een SN kind adopteerd.

    >

    > Volgens mij is iedereen op dit forum het met

    > elkaar een dat we adopteren uit liefde voor het

    > kind en dat dat is wat ons gelukkig maakt. Laten

    > we dan ophouden elkaar verwijten te maken. De hele

    > procedure is al zwaar genoeg.

    > Puck

    Je hebt gelijk als je zegt dat we moeten ophouden elkaar verwijten te maken. Er zijn zoveel meningen en eens wordt je het toch nooit met elkaar.

    Ik vind het niet ongepast als iemand zegt erg blij te zijn met zijn/haar adoptiekind met sn. Een kind blijft een kind daar veranderd een sn niets aan. Iedere adoptieouder is super blij met zijn/haar adoptiekind en dat lijkt me heel logisch .

    Sommige reacties van bepaalde personen stuiten mij tegen de borst en kwam bij mij erg over als er een beetje te koop mee lopen dat je een sn kindje hebt geadopteerd. Dit hoeft niet vind ik.

    Je kunt ook voor sn kinderen opkomen zonder adoptieouders te veroordelen die hier (nog) niet voor kiezen (of geen keuze hebben) om wat voor redenen dan ook.

    Mijn mening is dat een kind een kind is en sommige kinderen hebben inderdaad meer zorg nodig dan andere maar elk adoptiekind heeft dezelfde liefde van een gezin nodig.

    Niet elk nsn kind kan opgevangen worden in eigen land zoals China, dit wordt nog al eens vergeten.

    Ik vind wel dat sn onder de aandacht moet worden gebracht maar niet op een dwingende/ overdreven manier.

    Misschien nog meer een taak van de vergunninghouders of de via.

  • anoniem

    Je adopteert NSN begrijp ik. China?

    En je vindt verhalen over hoe geweldig het ook kan zijn om een SN-kind te adopteren, ongepast. Dat mag. Ik respecteer dat. Ook al is het de meest ongenuanceerde uitspraak van deze hele thread.