Hoe (on)realistisch zijn wij?

  • Hannah

    Jij stelt een vraag en daar krijg je reacties op. Ik zeg niet dat je voor SN-ouder kind moet kiezen, omdat dat sneller gaat. Ik zeg alleen dat juist die kinderen het weleens nodig zouden kunnen hebben om geadopteerd te worden. Als jij het ervoor over hebt om nog eens 5-6 jaar te wachten op een kind (dus in totaal een jaartje of 12, terwijl je in de tussentijd al vele mooie jaren zou kunnen hebben met een kind), dan moet je dat vooral doen… Mijn zegen heb je.

    Maar volgens mij is adoptie niet zo bedoeld als jij nu stelt. Kinderen die het nodig hebben, moeten geadopteerd worden en adoptie-ouders hebben dankbaar te aanvaarden, maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik ga daar niet verder over in discussie.

  • mar10e

    Hallo Daisy,

    Zo goed als alle jonge en gezonde kinderen kunnen in de landen zelf geplaatst worden. Besluit je om toch een NSNprocedure te starten, die zal erg lang duren, zoals jezelf aan aangeeft, dan loop je een grote kans dat je procedure zo lang gaat duren totdat jullie te oud zijn voor de match met een jong kindje. Word je toch gematcht dan kun je er eigenlijk vanuit gaan dat het kindje ook in eigen land geplaatst kon worden, je bent als het ware “concurrentie” (nare term) voor de wachtenden uit het land van herkomst. Misschien is het goed om daar eens bij stil te staan, want immers gaat dat niet totaal voorbij aan de gedachte dat adoptie in de allereerste plaats vanuit het belang van het kind moet worden bekeken? Ik heb begrip voor jullie wens en vind het een heel eerlijke vraag die jullie stellen, maar mijn antwoord is echt: jullie zijn idd onrealistisch.

    Ben toch ook even benieuwd, mag dat? Ik begrijp dat jullie SN helemaal niet overwegen, mag ik vragen waarom het voor jullie geen optie is. Wat vinden jullie daaraan moeilijk? Idd SN hoeft zeker niet altijd te betekenen dat kinderen daar continue door belemmerd worden, er zit veel verschil tussen SN's, maar dat hebben jullie vast al eerder gehoord :). Kennen jullie ouders met kinderen met SN? Wat is jullie beeld?

    Uiteraard is het helemaal jullie beslissing om je grenzen aan te geven, dat is ook heel goed natuurlijk.

    Weet je, maar soms wist je van te voren niet dat je grenzen heel anders konden zijn.

    Veel succes toegewenst

    Martine

  • pepe

    Het beste antwoord krijg je door een VGH te bellen… maar volgens mij gaat het wachten op een gezond kindje onder de 24 maanden niet over 5/6 jaar maar eerder over 8-10.

    Ik denk dat er zo hier en daar nog wel nsn adoptie plaatsvinden; uit diverse landen maar dan is NU, bij mensen die al jaren gewacht hebben, die wachttijd loopt alleen maar op.

    Adoptie van een jong/gezond kindje is in de toekomst waarschijnlijk nog minder vaak nodig als dat het nu al het geval is; kindjes kunnen in het land van herkomst opgevangen worden en de kinderen die naar Nederland komen zijn vaak óf ouder of sn (of beiden…)

    Als je bereid bent te wachten moet je dat zeker doen, alleen moet je je vooraf wel afvragen of je het aankunt na 5, 6, 7 jaar alsnog te horen dat het nooit gaat lukken…

    Voordat je een beslissing neemt, zou ik me zeker verdiepen in de adoptie van een ouder kindje of een kindje met sn; bezoek adoptie-dagen, spreek met mensen af, verruim je horizon. Want hoewel iedere kueze een volledig legitieme keuze is omdat je alleen jezelf en je kindje verantwoording schuldig bent, is het wel een flinke keuze.

    Ik ken volop ouders die na jaren tóch overstapten op sn, om vervolgens het alleen maar jammer te vinden dat ze er niet eerder voor kozen. Want hoewel wachttijd geen factor moet zijn om voor sn te kiezen, is de wetenschap dat je een kindje krijgt dat jou als ouder écht nodig heeft dat misschien wel.

    Sterkte met alle afwegingen,

    enne, mijn (sn) kinderen zijn perfect!

  • Edith4

    Dag Daisy,

    Ook ik vraag me af of je idee over SN wel realistisch is. Ken je mensen met SN kinderen? Het zijn hele gewone kinderen hoor. Onze zoon uit Colombia werd gezond (met 18 maanden) voorgesteld, maar bleek achteraf veel te vroeg geboren uit een moeder die aan alcohol verslaaft was. NSN is dus zo vreselijk betrekkelijk. Hij heeft nu flinke leer/concentratie problemen. Voor ons geen probleem, maar vraagt wel om goede begeleiding en de opvoeding is intensief. Onze SN zoon is geboren met kort beentje en korte arm en heeft daar in het dagelijks leven geen ‘last’ van. Hij is gezegend met een flinke portie doorzettingsvermogen en kan goed leren, is heel sociaal en heeft daardoor bergen vrienden. We gaan twee keer per jaar naar het revalidatiecentrum voor een bezoekje aan de arts, en dat is is het dan. SN of NSN het zijn maar letters, afkortingen die je zo groot en klein kunt maken als je wilt. Het is net hoe je in het leven staat.

    En het doel van adoptie is het vinden van ouders voor een kind, niet andersom. Als er in het land zelf honderden ouders wachten op een gezond jong kindje, lijkt het mij niet wijs om daar achteraan in de rij te gaan staan. Het lijkt me voor dat kind dat het beste om in zijn/haar eigen land op te groeien.

    Sterkte met alle overwegingen!

    Groetjes,

    Edith

  • Anja1

    Het is overigens momenteel ook zo - in elk geval zie ik dat bij de NSN voorstellen die nog vanuit China komen - dat het inmiddels ook voorstellen betreft van oudere kinderen, vaak met een medisch verleden (maar gezond verklaard) en dat het om veel jongetjes gaat. Dat spoort vaak niet met de eerdere verwachtingen ten tijde van het opsturen van de papieren (een jaar of zes terug), kinderen onder de 18 maanden en veelal meisjes. Waarmee ik maar wil zeggen dat je nu wel een ‘wens’ kunt hebben, en misschien wel ergens een land kunt vinden waarbij dat nu nog mogelijk is, maar dat dat in de loop der jaren kan veranderen.

  • MCP

    Ja hier nog zo'n moeder hoor: 2 ‘gezonde’ kinderen, zelfs als babytje gekregen en 1 SN kind.

    Wel: ons SN kind is het meest makkelijke, sociale, stabiele kind van allemaal.

    De andere 2 hebben wel wat hechtingsprobleempjes (jaja, dat kan dus ook als je als jonge baby geadopteerd wordt) en op school is het voor beiden niet eenvoudig. De ene is zeer moeilijk lerend en de ander is zeer hoogbegaafd. “Wat leuk” zeggen mensen dan, “een hoogbegaafd kind”. Nou sorry, maar ik heb werkelijk mijn handen het meest vol met dit kind. Het leven is erg pittig met hem. Onze jongste, SN dus, is naast hem bijna een verademing. Dit klinkt nu even niet zo leuk om over je eigen kinderen te zeggen. Maar ik wil hiermee benadrukken: SN of NSN het zegt helemaal niks.

  • marieke66

    Hé hier ook een moeder met een hoogbegaafd adoptiekind mét hechtingsprobleempjes! Moeilijke combi hé.

    Trouwens mijn ervaring is ook: álle adoptiekinderen zijn sn soms in wat meerdere en soms in wat mindere mate.

  • Anja1

    Hoi,

    Adoptiekinderen brengen altijd een ‘rugzak’ met zich mee, en ik herken de angst voor een stapeling van problemen als je kiest voor SN op zich ook wel. Ik denk alleen dat niet genoeg benadrukt kan worden dat er sprake kan zijn van stapeling van problematiek, maar dat het lang niet altijd zo hoeft te zijn. Juist ons SN kind barst van het zelfvertrouwen en de hechting is uitermate soepel verlopen. Zo veel hangt samen met de eerste periode uit het leven van een kind (en daarin kunnen maanden zwaarder tellen als er sprake was van onveiligheid, dan jaren in een goed pleeggezin) en het karakter van een kind. En daar heb je sowieso allemaal geen invloed op..:-). Jong en gezond is geen garantie voor een soepel verlopende adoptie, dan wel ingroei in het adoptiegezin - en toch lijkt die aanname nog vaak gedaan te worden.

    Verder is het gewoon zo dat in elk geval in Nederland steeds gerichter wordt gezocht naar ouders voor kinderen en niet andersom. Persoonlijk vind ik dat een goede zaak, want adoptie moet alleen als allerlaatste optie. Er zitten zoveel moeilijke kanten aan adoptie, zoveel keerzijden - dat moet een kind volgens mij alleen maar aangedaan worden als het echt niet anders kan.

    Verder denk ik dat je in adoptieland moet leren leven met onzekerheden, zeker als wachtende ouders. Ik zie dat bij mensen die nog steeds in de reguliere procedure vanuit China wachten op een kind inmiddels ook bijstellingen plaats vinden: er komen vrijwel geen kinderen onder de 18 maanden meer, het overgrote deel zijn jongens, en vaak blijkt er toch ook sprake te zijn van een medisch verleden of een beperkt medisch dossier. En uiteindelijk blijkt vrijwel iedereen die bijstellingen te kunnen handelen en voor honderd procent te gaan voor het voorgestelde kind. Het zou mooi zijn als aanstaande adoptieouders wat onbevangener in het proces zouden kunnen/willen staan.

    Groetjes,

    Anja

  • flap

    Klopt gedurende het proces veranderen dingen die per direct voor iedereen worden doorgevoerd.

    Daarnaast moet je rekening houden dat je leeftijdsgrens wordt bepaald op de datum van het voorstel en niet op de datum dat je je kind ontmoet. Zo kan het voorkomen dat je 0-24 maanden je wens is, je het voorstel krijgt als het kind 23 maanden is en dat je pas een half jaar of een jaar later je kind ontmoet en dan is je kind dus ouder.

    Verder zegt SN of niet-SN eigenlijk niet zoveel. Want sociale of geestelijke beperkingen, die je in de eerste levensjaren niet ziet kunnen veel indringerder zijn dan bv een medisch probleem.

    Sta open voor veranderingen. Als je dat niet kan dan kan je beter niet voor adoptie kiezen.

    En hoe meer wensen je hebt, hoe langer je moet wachten en des te grotere kans heb je op veranderingen en dat je later bv moet stoppen of je wensen onderweg moet aanpassen.

  • Lesley

    Daisy,

    Ik denk dat jullie onrealistisch zijn. Gezonde kinderen worden niet voor adoptie “gegeven”, zeker niet naar een “buitenland”.

    SN kindjes, NSN kindjes, het zijn KINDEREN! Die een goede toekomst verdienen met ouders die van ze houden. In mijn optiek is elk adoptiekind een SN kind. Gewoon vanwege de achtergrond, de gebeurtenissen en de compleet andere start dan biologische kinderen die hebben.

    Spreek met mensen die SN kindjes hebben, ga naar informatiedagen, avonden etc. En anders heel lang wachten op een (op het eerste gezicht) “gezond” kindje.

    Succes!

    Lesley

    Sinds 1 jaar mamma van 2 ontzettend lieve, leuke, normale SN kindjes, bij voorstel bijna 3 en bijna 5