Hoe (on)realistisch zijn wij?

kind van mijn hart

12-06-2012 16:40

Hoi Daisy,
Het is helemaal geen raar idee om een jong kindje te willen adopteren.
Het is geweldig leuk om in alle levensfases van je kind te mogen delen.
Als je kindje op de natuurlijke manier bij je zou komen zou je dat ook mee maken toch..
Zelf ben ik moeder van 3 prachtige meiden en ja allemaal babies,de jongste is nu 16 maanden thuis en paar weekjes geleden 2 jaar geworden.
Ik vind ook niet dat je hoeft te verantwoorden hier op dit forum omdat je graag een zo gezond mogelijk kindje zou willen.
Het is wel de praktijk dat het lastig zal worden,en hoe we het ook wenden of keren ,een adoptiekind heeft een rugzak.
De een wat zwaarder dan de ander.
Hoe jonger het kind is bij voorstel ,hoe lastiger sommige problemen onderkent en erkent kunnen worden.
Zelf merk ik dat je in de loop van de tijd anders over adoptie gaat denken,en ook over een kind met een SN
Wij hebben 3 verschillende kinderen alle 3 goed gehecht,de oudste heeft behoorlijke leerproblemen,de middelste is erg slim en vlindert door het leven onze 3de heeft een schisis.
Onze kinderen houden ons door hun eigen unieke zijn ,met beide benen op de grond en we genieten iedere dag van elkaar .
Suc-6 met jullie beslissing
flap

12-06-2012 17:28

Die opmerkingen komen omdat hier een aantal mensen zijn die vinden dat je als aspirante adoptie ouders je eigen wensen en verlangen ondergeschikt zijn aan die van het adoptie kind. Wat natuurlijk gewoon onzin is en daar moet je niet veel van aantrekken.
Je zal hier ook nooit een negatief verhaal horen over iemand die zijn/haar SN kind te zwaar vind, gewoon omdat het niet hoort om dat te zeggen.
Daarnaast moet je speciaal toestemming hebben om een SN kindje te mogen adopteren, wat ook niet iedereen krijgt.
Kortom, genoeg om over na te denken en neem zelf de beslissing, want een SN kindje is anders dan een NSN kindje, ondanks alle verhalen hier. Daarnaast heeft stichting adoptie voorzieningen boekjes gemaakt hierover, heb je die al gelezen?
Raak ook niet ontmoedigd door de raad van kinderbescherming, alleen vergunninghouders kunnen zeggen of je wensen redelijk zijn of niet en dat verschilt per land.
pepe

12-06-2012 17:41

Hoi Flap,
ik denk wel degelijk dat mijn wensen ondergeschikt zijn aan die van het kind en dat vind ik helemaal geen onzin; simpele redenering; Ik KIES voor adoptie, mijn kinderen hebben niks te kiezen, die moeten het maar ondergaan. Dientengevolge heb ik me vervolgens maar aan te passen en moeten naar mijn idee alle andere keuzes in het belang van het kind zijn, die hebben al genoeg trauma op te lopen door het afgestaan zijn en geadopteerd worden (en alles wat daar tussen zit en wellicht ook niet meewerkt…), die hoeven niet meer trauma op te lopen omdat ze zo nodig moeten voldoen aan mijn plaatje.
Die discussie past overigens hier niet, waarmee ik jouw opmerking ook niet helemaal vind passen;
de antwoorden kwamen in reactie op een serieuze vraga of een bepaald wensenbeeld realistisch is. En dat is het mijn inziens niet en daar reageer ik dan op, en met mij een aantal anderen.
En ik (wij) hebben absoluut niet gekozen voor sn uit tijd-oogpunt; neemt niet weg dat wij ondertussen 2 adopties hebben afgerond in een periode dat anderen nog steeds wachten. En dat vind ik cru; voor ouders én voor d ekindjes die zó hard wachten op een papa en mama. Als je dolgraag ouder wil worden en er is de mogelijkheid dat te worden van een kindje dat je NU nodig heeft, dan zou wachten toch niet nodig hoeven zijn….
BG

12-06-2012 19:34

En Flap wat je misschien vergeet, ouders die een gezond jong kindje willen adopteren zijn helemaal niet nodig. Er zijn genoeg adoptieouders klaar om kinderen te adopteren ook die kinderen met een sn. Als vh zou ik me op die ouders richten, redelijk veel keuze. sneu voor DAISY maar er wacht geen gezond jong kindje op haar. En het is me een raadsel hoe je wel uit zou kunnen leggen dat je een ouder kindje adopteert om niet te lang te hoeven wachten maar niet een kindje met een sn. Overigens DAISY ben ik het wat dat betreft wel met je eens, geen kindje met een sn adopteren omdat dat sneller gaat.
seraya

12-06-2012 23:32

Mis ik iets ten aanzien van de discussie “je kind recht in de ogen kunnen kijken”? Ten eerste zie ik niet in waarom ik mijn kind zou gaan vertellen over de snelheid van de verschillende procedures. Wanneer komt dat precies ter sprake dan? En als het dan toch ter sprake komt, dan lijkt me dat uitleggen waarom je “voor snel” bent gegaan, mij vrij simpel: omdat we je dolgraag in onze armen wilden sluiten. Dat begrijpt echt ieder kind…..Dus niet kiezen voor SN omdat je de snelheid van de procedure niet kunt uitleggen, lijkt me vergezocht. Niet open staan voor SN in het algemeen, dat begrijp ik wel. Dat is een private afweging, die een ieder op basis van zijn eigen kunnen maakt. Het is echter wel de realiteit dat adoptiekinderen altijd een rugzakje hebben en dat tegenwoordig met name oudere of SN kinderen voor internationale adoptie in aanmerking komen. Ik zou de verschillende vergunninghouders eens polsen voor de mogelijkheden voor jullie bemiddeling, dan hoor je daar wel hoe realistisch of onrealistisch je bent. Ze nemen echt geen blad voor de mond. Als moeder van een Special focus kindje durf ik er hier echt wel voor uit te komen dat zij extra aandacht nodig heeft en dat dat echt meer van je vraagt als ouder. Misschien kun je dit wel aan, maar misschien wil je dit gewoon wel niet. Dat kan, dat is ook een keuze. Succes met alle afwegingen!
Bewuste mama van een special focus kindje uit China, waar we overigens 6 jaar op hebben gewacht (dus dat snelle is in ons geval dan ook wel weer betrekkelijk).
pytsje

13-06-2012 07:21

(tu)
BG

13-06-2012 09:02

Ik vind dat je een goede aanvulling maakt door te zeggen dat een kindje met een sn soms/vaak wel wat meer van je vraagt en dat je je af moet vragen of je daar geschikt voor bent. Wij hebben een geweldig manneke met 4 jaar geadopteerd. Zijn sn stelt in feite niets voor, missen van een voet. Maar we zijn wel maandelijks op pad naar het revalidatiecentrum omdat de prothese stuk is. We moeten nu een best lastige operatie overwegen. In het dagelijks leven merken we er nauwelijks wat van, vergelijkbaar met de eczeem van een van de dochters, maar bij het nemen van beslissingen wordt best wat van je gevraagd. Ons kindje was iets ouder ten tijde van adoptie. Ik denk dat mede daardoor (ook aanleg en achtergrond) hij nu naar het so gaat (cluster 2). De perfecte plek voor hem. Maar je moet het wel gaan regelen en ik vind het soms niet makkelijk dat hij nu nauwelijks verjaardagspartijtjes heeft en dat het vanzelfsprekende van bij iemand gaan spelen wat anders is geworden. Gelukkig zie ik overal ook altijd weer gelijk de voordelen van (he met een busje gehaald en gebracht worden is best makkelijk, klasje van 12 kindjes joepie!, reisjes naar revalidatiecentrum zijn eigenlijk erg gezellig en de aandacht die je daar krijgt is heel bijzonder etc..) en ben ik niet zwaar op de hand. Ik merk dat mensen om mij heen (geen geadopteerde kinderen) veel sneller een probleem maken over pietluttigheden met hun kinderen dan dat ik dat doe en mijn bescheiden mening is dat dat je dus ook wat geschikter maakt voor een kindje dat wat meer aandacht nodig heeft. En in onze situatie gaat het dan nog om een kind met een zeer beperkte sn.
Dus wees reeel of je geschikt bent voor een kindje met een sn. Gelukkig realiseren ook veel mensen zich dat ze dat niet zijn en besluiten ze niet te adopteren, wat m.i. momenteel een betere optie is dan een jong en gezond kindje adopteren.
siblingdream

13-06-2012 09:24

Wij gaan een sibling adopteren uit Colombia. Nog niet op intake geweest, maar hoe ik heb begrepen van mensen die willen adopteren uit Colombia is dat je je leeftijdsgrens echt zult moeten verhogen. Ik denk zelfs naar een jaar of 5, als ik jullie was zou ik maar eens met WK bellen. Ik denk dat jullie heel goed moeten gaan nadenken over wat wel of niet, op deze manier ben je niet tot nauwelijks matchbaar ben ik bang. Daarbij een kindje van 5 is heel passend bij jullie leeftijd… Ik ben 33 en 8 jaar bezig geweest met ivf e.d. Mocht het op natuurlijke wijze meteen zijn gelukt zou ik al een kindje kunnen hebben gehad van 7.
Misschien is de VS voor jullie een optie, maar dan heb je een nog dikkere beurs nodig, want dan weet je nooit precies van te voren wat het allemaal gaat kosten, maar dan kun je wel een baby adopteren…………
Maar hebben jullie een babywens of een kinderwens….of misschien KINDERloos blijven, denk daar maar eens over na. Wij hebben een kinderwens en SN hebben ze allemaal, ook kindjes uit Colombia, zijn hebben allemaal een sociaal belaste achtergrond en dat moeten jullie niet onderschatten. Als jullie een leeftijdsgrens van 2 gaan aangeven denk ik dat jullie nog heel heel lang moeten gaan wachten. Waarom zou je niet van een kindje van 4 kunnen houden? Als je die vraag niet kunt beantwoorden vraag ik me serieus af waarom jullie met adoptie zijn begonnen, VIA cursus was toch heel duidelijk dat een gezond babietje adopteren meer illussie is en die kans heel heel klein is.
PS gesprekken met kinderbeschermi ng zijn echt pittig hoor, wij vonden 2e gesprek heel zwaar, maar niet vervelend, het hoort er bij.
Melle

14-06-2012 09:27

Ik ben het met flap eens.
Dan om op de vraag van daisy op te.komen. Wij wilden wel gaan voor een zo gezond mogelijk kindje zonder handicap. Wij hebben 27 dagen hoeven te wachten op voorstel en met 4 maanden waren we thuis met een gezond kind. 2e procedure stonden we op de wl voor een gezond mogelijk kind maar stonden open voor lichte sn. beide kinderen tot maximaal 24 maanden. 2e kindje 1,5 jaar op wl en al met al de procedure afgerond met 18 maanden thuis. 1e kind was nog geen jaar bij thuiskomst en 2e kind bij thuiskomst 18 maanden. Dus het kan wel. 2e kind heeft wel lichte sn. Maar goed en veilig gehecht. Dus al met al zegt het niets.
Anja1

14-06-2012 09:33

T,
Recent geadopteerd? Daisy is nu bezig met het gezinsonderzoek namelijk…. Jouw adopties klinken al als van een tijdje terug.
Groet,
Anja

Hoe (on)realistisch zijn wij?

kind van mijn hart

flap

pepe

BG

seraya

pytsje

BG

siblingdream

Melle

Anja1