Anja, ik denk niet dat wij als aspirant-adoptieouders druk leggen op vergunninghouders. Wij zijn met een grote groep aspirant-adoptieouders die geduldig al 2 tot 3 jaar aan het wachten zijn.
Ook de verhoging van de bureaukosten van € 2.000,- (bij K&T) accepteert iedereen.
Misschien kunnen jij en Mirjam aspirant-adoptieouders tips geven waar ze op moeten letten? Want er moeten toch landen zijn waar de adopties nog wel goed gaan?
Blader eens terug op het prikbord naar de discussies over de VS. K&T vond het te ondoorzichtig en wilde stoppen. De lobby van adoptie-ouders heeft er vervolgens voor gezorgd dat de VS voor adoptie openbleef. Recenter is er een Nederlandse organisatie opgericht die lobbyt voor meer mogelijkheden in Zuid-Afrika, Ek Sien Jou.
De adoptie van een baby zonder SN is m.i. al jaren geen optie meer.
Hoe ruim zijn je grenzen aangaande leeftijd en SN, Elfje?
Hoi Elfje,
Er van uitgaande dat je vraag om ‘tips’ serieus is en geen sarcasme (ik word wat voorzichtig na weer eens tig mails te hebben gelezen over mijn zogenaamde ‘zurigheid’ en 'betweterigheid): het lijkt mij vandaag de dag heel moeilijk. Een jong en gezond kind willen is in mijn ogen behoorlijk vragen om problemen: in de meeste landen zijn daarvoor binnenlands adoptieouders beschikbaar, of het betreft momenteel nog landen waarin corruptie hoogtij viert en procedures ondoorzichtig zijn. Voor SN kinderen en oudere kinderen kan het denk ik nog wel, met name bij landen die een heldere procedure hebben. In veel landen is een handicap nog een taboe en reden voor afstand (waarbij ook financiële zaken zoals kosten voor zorg sterk meespelen). Let op de kosten, op de afstandsdocumenten, of er pogingen zijn gedaan om biologische ouders te vinden.
En gebruik je hersenen en gevoel: ik heb de laatste jaren veel voorstellen gezien in de NSN procedure van gezonde jongens, vaak uit eenzelfde gebied. Het wil er bij mij niet in dat vanuit sommige delen van China vrijwel geen gezonde kinderen meer zijn gekomen de laatste jaren en uit andere gebieden wel. De arme gebieden wordt dan gezegd, maar als je kaart van China bekijkt klopt dat betoog niet. Toen wij ooit informeerden voor Guatemala bleek dat de procedure veel duurder was dan andere procedures. Advocaatkosten volgens de vergunninghouder. Alarmbellen bij ons. Guatemala is inmiddels gesloten. Enzovoort. Waar rook is, is meestal ook vuur.
Groet,
Anja
Dag Nan,
Het zijn ook geen opmerkingen die kunnen maar ik beschouw ze maar als in emotie geschreven/gemaakt. Het is niet voor de eerste keer dat ik zulke dingen naar mijn hoofd krijg van mensen die in de procedure zitten. Ik denk ook dat het heel naar en akelig is, als je het gevoel krijgt dat je adoptieprocedure mogelijkerwijs niet gaat leiden tot je grootste wens: een kind. Tegelijkertijd vind ik echt dat je moet blijven proberen te kijken of adoptie in het belang is van een kind, en of het allemaal wel zuiver is. Juist in het belang van dat kind.
Overigens: wij werden destijds door menigeen ‘beklaagd’ omdat wij een ouder kind ‘moesten’ adopteren. We hebben vaak het advies gehad om te gaan scheiden omdat ik dan als 1-ouder een jong en gezond kindje zou kunnen adopteren. Volstrekt irrelevant voor ons. In de tijd dat wij adopteren waren de kinderen van twee/drie jaar oud, al dan niet met een (redelijk te behappen) SN helemaal geen ‘begerenswaardige’ adopties - het ging inderdaad snel. Maar als je vandaag de dag open staan voor SN, dan kan het ook behoorlijk snel gaan (waarmee ik weer niet zeg dat je dan maar voor SN moet kiezen overigens)
Goedkoop was het toen ook al niet, al realiseer ik me echt wel dat de kosten in de jaren sterk zijn opgelopen en voor mensen soms nu echt niet meer op te brengen is. Dat alles neemt niet weg dat het nietszeggende kwetsende opmerkingen zijn, zeker als het erom gaat dat je dan maar niets moet zeggen… Dit soort opmerkingen zegt meer over de mensen die ze maken.
Groetjes,
Anja
Negeren werkt meestal afdoende. Het zijn namelijk ook altijd dezelfden, totdat het doel (een kind) bereikt is of er van hogerhand uiteindelijk toch besloten wordt een land te sluiten. Dan houdt het vanzelf weer even op. Sinds de sluiting van Ethiopië “mis” ik hier bijvoorbeeld Wereldmix/Athena (of 1 van haar andere aliassen), om een voorbeeld te noemen.
Qua VS is het ook vrij stil (grote terugloop in adopties). Nu staat een ander gedeelte van Afrika in de schijnwerpers: nieuwe wensouders, “nieuwe” emoties.
Maar na al die jaren, misstanden en censuurpogingen lukt het mij zo heel af en toe niet meer om dergelijke totaal misplaatste opmerkingen (men is bijvoorbeeld blijkbaar niet op de hoogte wat een ziekenhuisbevalling met complicaties zoal kost) (ja, kom maar weer op met een bak shit) niet in het belachelijke te gaan trekken. Waar ik dan vervolgens ook weer op afgerekend word, qua cynisch.
Het zal. Schelden doet geen zeer. (
)
Volgens mij leert de geschiedenis (zie o.m. jouw eigen lijstje) inmiddels dat je van die deskundigheid dus never nooit alleen uit mag gaan. Voorheen kon je niet anders dan alles voor zoete koek aannemen: dat is met behulp van het www m.i. geen optie meer. Voor sommigen dan.
Klein voorbeeld.
Trouw, 4 oktober:
Bertie Treur, directeur van Kind en Toekomst, is door het negatieve oordeel van het ministerie ‘behoorlijk geschokt’. Volgens haar zijn de procedures wél zorgvuldig en komen de kinderen uit een ‘erg goed kindertehuis’.
Uit de brief van Teeven:
Uit het onderzoek is in zijn algemeenheid naar voren gekomen, dat in veel gevallen de biologische ouders en andere familieleden onvoldoende op de hoogte waren van de consequenties van interlandelijke adoptie. Tevens is gebleken dat er met deze ouders niet of nauwelijks gesproken is over alternatieven voor het doen van afstand. Daarnaast is naar voren gekomen dat verschillende zaken door het kindertehuis anders zijn voorgesteld dan daadwerkelijk aan de orde is. Hierbij valt o.a. te denken aan de geestestoestand van de biologische ouders en de wijze waarop de biologische ouders voorgelicht en begeleid worden.
Let wel: K&T heeft een nijpend economisch belang (enorme terugloop adopties), Teeven allesbehalve.
Bij de uiteindelijke voortgang van deze twijfelachtige afstandscasus blijf ik overigens mijn reserveringen houden. Hoeveel macht hebben die child harvesters? Wat doet een gemiddeld Ugandees gezin met 6 kinderen als het een paar honderd dollar krijgt voor het afstand doen van nummer 7, die ook nog een “toptoekomst” tegemoet zal gaan? Zie bijvoorbeeld Maggie's story in een eerdere post.
Ja en dat is het gemis aan de vergunninghouders….. zij zijn de deskundigen!! Het is logisch dat de aspirant adoptie ouders vol emoties zitten… en juist daarom heb je een objectieve deskundige nodig die je daarbij helpt. Ik geloof dat bijna iedere aspirant adoptie ouder wil, dat de afstand volgens de regels verloopt!!! Daarom neem je een vergunninghouder in de hand die een deskundige is en die het rapport van het te adopteren kindje heeft bestudeerd en onderzocht heeft of het klopt. ook in derde wereldlanden waar dit een stuk moeilijker is. Je betaald veel geld ook voor een stukje onderzoek of het klopt!!
En als er dan falen zit zoals nu in Oeganda, maar ook in andere landen zoals China, VS, Ethiopie enz. Is dat omdat de vergunninghouders niet goed hun huiswerk hebben gedaan en gefaald hebben bij het stukje onderzoek. Ik vind dat de vergunninghouders meer onder controlle moeten staan en als er wanpraktijken zijn ook hun vergunning kunnen kwijt raken of onder verscherpt toezicht geplaats kunnen worden. op die manier kan je deze onwenselijke zaken tegen gaan en niet anders.
Ha Maurits en anderen,
Maar dan is de consequentie dat je de vergunningen moet intrekken en alle adopties direct onder staatstoezicht (Stichting Adoptievoorzieningen?) moet plaatsen. Want alle vergunninghouders hebben - hoe je het ook went of keert - een zeker belang bij het doorgaan van adopties, zelfs als deze niet helemaal volgens de regels verlopen.
Of is dat een wat te drastische conclusie? #ikgooimaareenballetjeop
Groet, Michiel
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's