Of je investeert het in een project dat kinderen in hun land van herkomst kan laten blijven. Nog beter. Want internationale adoptie is altijd (of dat zou het moeten zijn…) de allerlaatste noodmaatregel.
Ik heb nog nooit gehoord van mensen die adopteren zonder kinderwens, of het nu wel of niet de enige mogelijkheid tot gezinsvorming is. Heb je daar een voorbeeld van?
In een tijd waarin mensen in Nederland gedwongen worden hun gehandicapte kind “af te staan” aan instellingen, omdat de verzorging thuis niet meer te bekostigen is (veelvouden van 25.000 euro en aantal adoptiekinderen) door het gerommel met rugzakjes, kan ik het me niet voorstellen dat er beleidsmakers zijn (anders dan wensouders) die positief op zo'n petitie gaan reageren.
Maar goed, ik vergiste me ook bij de VS-petitie, toen de troefkaart homodiscriminatie gespeeld werd, dus het kan ook in dit geval nog schrikken worden.