Mirjam1 Schreef:
——————————————————-
> "Denken jullie hier nu echt dat een kindje door
> zulke ouders weerbaar gemaakt kan worden voor de
> (harde) maatschappij?"
> Niet door jou begrijp ik. Een hechtingsstoornis
> vraagt meestal meer opvoedingskwaliteiten dan een
> SN. Wat veroordelend. Overigens speelt de hechting bij elk adoptiekind…ook bij SN. Net zoals een kindje dat maandenlang in een couveuse heeft gelegen. Dus is er geen sprake van óf hechtingstoornis óf SN, maar én SN én hechting.
> Wat nu?
>
> Je hebt toch getekend voor "Adoptie naar het
> buitenland is voor veel kinderen vaak de laatste
> mogelijkheid om op te groeien in een gezin en de
> laatste kans op een betere toekomst"?
> Dat zijn niet de jonge NSN- of lichte SN-kinderen
> hoor. Kinderen die op de wereldwijde lijst voor adoptie ter bemiddeling worden ‘aangeboden’, zijn eerst al door de procedure gegaan om in eigen land te worden bemiddeld. Je wordt bovendien ‘gedwongen’ daar serieus over na te denken tijdens de voorlichting, gesprekken bij de RvdK en vergunninghouder en niet in de laatste plaats omdat je het kindje de beste kans wilt geven. Dat doe je niet als je ‘boven je macht’ gaat zitten. Van dichtbij hebben wij meegekregen dat dat door de verschillende instanties ook afgeremd werd, liever ‘veilig’gaan zitten. Dan maak je voor je gevoel de ‘beste/bewuste’ keuze t.o.v. een toekomstig kind, wordt je hier ‘aangevallen’.
> Dus heb je getekend voor iets waar je het niet mee
> eens bent.
> Wat raar joh.Weer zo veroordelend….
>
> De belastingteruggave zit in een project voor
> opvang en adoptie (dmv bijvoorbeeld het
> financieren van operaties) van kinderen in het
> land van herkomst. Is na 8 jaar ruimschoots op,
> dus andere fondsen (kinderbijslag,
> hypotheekrenteaftrek) aangeboord. het lijkt alsof je het goed met je zelf hebt getroffen. Ik hoop dat ik het mis heb. Maar eerlijk gezegd voel ik me in meerdere opzichten een ongelooflijk gezegend mens dat ik biologisch moeder ben geworden en mij dus niet persoonlijk aangevallen hoef te voelen. Alleen begrijp ik geen snars van jullie. Je zou denken dat je elkaar tot steun bent. Bij evt meningsverschillen toch met respect met elkaar communiceert en de ander evt andere inzichten wilt geven. Van dichtbij weet ik dat er weinig keuze is. Gezonde kinderen komen niet of nauwelijks meer voor bij adoptie, fysiek dan wel, maar dan hebben ze sociaal of psychisch de nodige schade. Is het egoisme om ouders te willen worden? Dat wordt bij biologische ouders niet of nauwelijks gevraagd. Als je dan wilt adopteren is er een lange weg te gaan die mensen met overtuiging willen gaan en daarvoor de nodige ‘offers’ brengen. Ook financieel. Als je als biologische ouders, waarvan er vele meer zijn in dit land, vergoeding krijgt voor je kraampakket, kraamzorg, ziekenhuiszorg, borstvoeding, kraamverlof en ga zo maar door. Is het dan egoistisch als mensen ook een vergoeding krijgen bij een adoptie? Dat deze vergoeding inkomensafhankelijk is, zou ik wel reeel vinden, maar ik teken.
> Jij?Wees elkaar gewoon tot steun en ben je het er niet mee eens, weeg je woorden dan eens op een schaaltje, zou mijn oma zeggen. In bepaalde gevallen is het nog altijd waar ‘Spreken is zilver, zwijgen is goud’. Stem dan gewoon niet en houdt je kwetsende manier van spreken voor je(zelf).