Mercy mercy

Mirjam1

13-05-2013 15:57

Dat kan, dat jij dat niet gepast vindt. De documentairemaaktster heeft ze 5 jaar lang intensief gevolgd, dus er zal wel een kern van waarheid inzitten, niet?
Je vindt ook dat de diverse soorten uitkeringen in Nederland maar gestopt moeten worden? Om de mensen niet “lui” te maken?
Wat ga je zeggen tegen je kinderen als ze vragen: waarom heb je mijn ouders niet financieel of anderszins ondersteund zodat ze ons zelf groot konden brengen?
Ik zei overigens niet willen, maar kunnen. Dat is nogal een verschil hoor.
Dat is jouw mening. Niets weten is echter ook weten. En geen goede adoptie? Want? Niet legaal bedoel je ofzo? Dat zijn er tientallen duizenden: Korea, China… En wat als legaal afstand doen volgens de wet niet mogelijk is? Niet uit dat land adopteren?
Standaard gebruiken snap ik niet.
Maar kan goed zijn dat voor jou het grootbrengen van een vondeling te zwaar is. Dat zal inderdaad niet iedereen aan (willen) kunnen. Ik (zelf een kind gedragen en ter wereld gebracht, dat blijkt nogal uit te maken heb ik door de jaren heen onder meer alhier gemerkt) zou de jouw omschreven gang van zaken niet aankunnen. Dat mag, lijkt me. Toch?
Waarom was die zin nou onderstreept?
Lesley

13-05-2013 18:00

Even inhaken op Flap: waarom zou een adoptie illegaal zijn als je geen kennis hebt gemaakt met de ouders en waarom hebben de ouders dan volgens jou per definitie geen 'toestemming" gegeven?
Onze kinderen zijn uit de ouderlijke macht ontzet en uiteindelijk zijn de biologische ouders op de rechtbank akkoord gegaan met adoptie door anderen. Dat betekent niet dat wij de ouders hebben ontmoet; dit was nl. niet mogelijk.
metam

13-05-2013 20:58

Op de VPRO site staat een interview met de documentairemaakster:
http://www.vpro.nl/lees/tv/mercy-mercy.html
Ik heb hem maar één keer gezien, kan dus iets niet helemaal correct onthouden hebben. Wat ik begreep is dat ze maar drie keer in vijf jaar bij hun gefilmd hebben gedurende een paar dagen (dat vind ik niet intensief volgen). Er is naar mijn mening dus ook totaal niet iets te zeggen wat er nou precies is gebeurd, vooral omdat er zulke lange periodes tussen zitten. De oorspronkelijke insteek van het maken van de docu was ook heel anders, de maakster liep,bij toeval er tegenaan (ze merkte pas wat er fout gegaan was toen al het Ethiopisch materiaal vertaald was) dat er zoveel fout ging bij deze adoptie.
Ik kan daarom dus ook de adoptieouders niet veroordelen. Ze komen aan het eind vd film over als twee oververmoeide mensen die totaal op zijn. Ze hadden hulp nodig die ze niet of verkeerd kregen. Ze kregen misschien verkeerde adviezen. Ze hebben vast ook fouten gemaakt, maar wie kan zeggen dat hij nooit fouten heeft gemaakt bij de opvoeding van zijn kinderen?
Meta
metam

13-05-2013 21:09

Hallo Flap,
Ik zou heel graag met de ouders van mijn kinderen gesproken willen hebben, of alleen al een foto van hen hebben gehad. Maar ja, dat is niet zo helaas. Tegen mijn kinderen zeg ik inderdaad dat we niets over hen weten. Alleen wat we tot nu toe achterhaald hebben. We zijn dus open en eerlijk naar onze kinderen toe. Voor mij maakt dit onderdeel uit van je keuze voor het adoptieland, voor ons was het geen essentie om iets te weten over de geboorteouders, maar het is prima als dat voor jullie wel heel belangrijk was.
Meta
Mirjam1

13-05-2013 21:53

De oververmoeidheid, of beter: ontreddering vond ik dan persoonlijk weer meer spreken uit de beelden op de avond na overdracht.
Vanzelfsprekend maakt iedereen fouten. Maar de situaties die in beeld gebracht werden, vond ik wel extreem. De ouders, maar met name de kinderen (van die leeftijd) geen closure gunnen op het vliegveld, van een verwaarloosd kind door ziekte van de ouders was geen sprake (was bekend), daar had de therapie op aangepast kunnen worden, een halfslachtige holdingsessie uitvoeren omdat een duidelijk rouwend kind de verkeerde papieren op de grond smijt, de “therapeut” niet corrigeren (door onwetendheid), je niet verdiepen in de gebruiken…
ACT zit er bovenop. Masho zit iig voorlopig op een goede plek.
metam

13-05-2013 22:24

Wat wisten de adoptieouders ervan? De adoptiemevrouw vertelde het ze in ieder geval niet. Ze hebben de ouders ontmoet, met hun gegeten, er werd nauwelijks/niet getolkt. Wat belangrijk was voor Masho's ouders werd in ieder geval niet vertaald. Degene die op een gegeven moment wist dat het niet goed zat was de documentairemaakster. Maar die heeft zich er niet mee bemoeit (dat zou ik zelf weer niet gekund hebben). Pas terug in Denemarken werd dit duidelijk, maar ook toen heeft de docu maakster niets gezegd, alleen gefilmd. Ik vond de adoptieouders in het eerste deel heel liefdevol, ze deden hun best, begrepen niet alles, heel herkenbaar die eerste periode. De gebruiksaanwijzing wordt niet meegeleverd. Wat mij opviel in het laatste deel was dat Masho eigenlijk niet sprak. Dat vond ik erg zorgelijk. Er is ook niet gesproken over hoe het met haar op school ging, en in andere sociale contacten. Er is ook niet getoond wat de adoptieouders uiteindelijk van de documentaire vinden. De maakster vertelt hier wel summier over, maar daar ben ik wel benieuwd naar. Wat vinden zij ervan dat ze nu weten dat Masho's ouders een open adoptie wilden? Wat vinden zij ervan dat zoveel mensen kritiek op hen hebben? Ik vind het heel moedig van hen dat ze toestemming hebben gegeven om de documentaire uit te zenden. Daarmee hebben ze zich enorm kwetsbaar opgesteld. Alles om procedures te verbeteren. Dat valt te prijzen.
Meta
Mirjam1

13-05-2013 22:50

De adoptieouders wisten van toeten noch blazen.
De ouders gaven via de tolk aan afscheid te willen nemen van de kinderen. De ouders gaven via de tolk aan graag het adres van de adoptieouders te willen hebben. De volledige versie is daar duidelijker in.
Het is inderdaad zorgelijk als een kind niet spreekt. Men (er is door diverse adoptiedeskundigen wereldwijd naar gekeken) denkt dat de koele, ontwijkende houding van de adoptiemoeder daar iig geen positieve bijdrage aan levert.
Het toestemming geven was iig wel een goede zet. Het opent aan alle kanten van de adoptiedriehoek, en bij adoptiedeskundigen, vele ogen.
flap01

14-05-2013 15:32

>Je vindt ook dat de diverse soorten uitkeringen in Nederland maar gestopt moeten worden? Om de mensen niet “lui” te maken?
Dit is dusdanig off topic dat ik heir niet meer op in ga.
>Wat ga je zeggen tegen je kinderen als ze vragen: waarom heb je mijn ouders niet financieel of anderszins ondersteund zodat ze ons zelf groot konden brengen?
Dat ze beroofd of vermoord zouden worden omdat mensen in dat dorp dan jaloers zouden zijn.
>Dat is jouw mening. Niets weten is echter ook weten. En geen goede adoptie? Want? Niet legaal bedoel je ofzo? Dat zijn er tientallen duizenden: Korea, China… En wat als legaal afstand doen volgens de wet niet mogelijk is? Niet uit dat land adopteren?
Dat heb ik niet gezegd. Ik zeg niet dat elke adoptie, waarbij de ouders onbekend zijn, verkeerd of fout is. Maar naar mijn mening is die kans groter dan.
>Maar kan goed zijn dat voor jou het grootbrengen van een vondeling te zwaar is.
Nee dat is niet zo.
>Dat zal inderdaad niet iedereen aan (willen) kunnen. Ik (zelf een kind gedragen en ter wereld gebracht, dat blijkt nogal uit te maken heb ik door de jaren heen onder meer alhier gemerkt) zou de jouw omschreven gang van zaken niet aankunnen. Dat mag, lijkt me. Toch?
Uiteraard, beiden hebben zo hun voordelen en nadelen.
flap01

14-05-2013 15:33

Dit heb ik dus ook niet gezegd.
flap01

14-05-2013 15:37

Voor ons was het inderdaad wel een eis. Wij hebben van te voren vragen bedacht om zoveel mogelijk informatie te verkrijgen. Onze kinderen gingen ook naar school en we hebben een dag meegekeken daar en met leerkrachten gesproken. Daarnaast hebben we ook gesproken met ooms en tantes. Heel waardevol en mooi.
We hebben ook hun oude huis en dorp gezien waar ze gewoond hebben.
Op deze manier hebben we al veel gedrag kunnen verklaren en weten we hoe we op bepaald gedrag moeten reageren. Omdat onze kinderen ouder zijn en alles bewust meemaken is achtergrond informatie belangrijk hierbij.
En uiteraard willen we later goed kunnen uitleggen waarom ze bij ons geplaatst zijn en waarom ze niet meer in hun eigen land kondern blijven.

Mercy mercy

Mirjam1

Lesley

metam

metam

Mirjam1

metam

Mirjam1

flap01

flap01

flap01