Sorry, maar ik lees letterlijk dat alleen adoptie van Sn kinderen verantwoord is want dan kan je het tenminste uitleggen….
Dat interpreteer ik als:
Wanneer je niet open staat voor Sn adoptie, (gewoonweg omdat er nu eenmaal redenen kunnen zijn om daar bewust niet voor open te stellen bij voorhand, en je daarmee ook de consequentie draagt dat het lang duurt,) Je niet verantwoordelijk bezig bent.
Ik lees dat je alleen de adoptie uit kunt leggen aan je kind als je voor de oudere en SN adopties open stelt. Dat is toch het adoptievraagstuk sluitend maken? Alsof het uberhaupt uit te leggen is!
Of lees ik dat verkeerd!?
Gelukkig zeg je eerlijk dat je indertijd ook je gezin alleen open stelde voor jong en gezond! Maar nu de situatie anders is, mag dat verlangen er niet meer zijn?
Ook al draag je de consequenties?
En hadden de kinderen die ouder waren en Sn kinderen die zorg toen niet nodig?
Tja en wat je nu gedaan zou hebben is natuurlijk achteraf redeneren. Je hebt nu een gezin om voor te zorgen. Je hebt een beter beeld voor jezelf wat opvoeden inhoudt. Wat je draagkracht enz is. Gewoon wat de praktijk is!
De meeste hier op het forum staan nog voor het punt dat een kind opvoeden werkelijkheid is! En dan klinken veel dingen (zoals SN, zoals oudere kinderen veel heftiger)
Wat betreft het VS verhaal….. Ook wij hebben er niet voor gekozen om via de USA te adopteren. Nog steeds hebben wij het standpunt dat IEDER kind welkom was/is in ons gezin. Waarvoor adoptie noodzakelijk was. Of dat nu blank, zwart,paars,rood,gezond,klein,groot,speciale zorg, alle leeftijden,overal van de wereld….was.
Ik lees nu ook andere reacties in deze discussie die het VS verhaal wel wat genuanceerder maken. Het kan mij nog niet helemaal overtuigen. Maar dat is persoonlijk!
De beoordeling of de adopties daar werkelijk noodzakelijk zijn laat ik graag over aan hen die er meer inzicht in hebben dan jij en ik! En zolang die nog een positief advies geven moet je er gewoon vanuit gaan dat het helaas nog steeds noodzakelijk is.
Een derde wereldland is hopelijk niet minder dan het rijke westen? En hebben kinderen uit een eerste wereldland geen recht op een liefdevol thuis? Zien we ze liever in allerlei opvanghuizen met alle gevolgen van dien? Het is en blijft krom dat het helaas niet in eigen land opgelost kan worden. En hopelijk komt daar snel verandering in!
Maar hier in Nederland ken ik de kinderen die wachten op zo'n plek. En aangezien we het hier in Nederland zo goed geregeld hebben gaan zij van instelling naar instelling. Zitten op plekken waar ze niet horen. Tot hun 18e toe.
Waarvoor geen pleeggezinnen zijn die hen op willen en kunnen vangen. Is dat ten diepste zo heel anders als in de VS?
En wat betreft nuance…. Dat zou misschien wat meer aangebracht moeten worden in de verschillende discussies!
Groet,