adoptie.startpagina.nl

Teeven schort adopties Oeganda op

  • Anonymous avatar

    mauritss

    Hoi Mirjam,

    Ben jij wel eens in Afrika geweest?? Zelf heb ik jaren als vrijwilliger gewerkt en als je die armoede ziet, die er vooral heerst…. waarbij de meeste mensen niet eens genoeg voor zichzelf en hun eigen kinderen hebben…. laatstaan om een kind op te nemen in het gezin …. zelfs als het een kind van een broer of zus is. De nood is daar zeer hoog !!

    Verder vind ik het heel raar in Nederland dat Vergunninghouders zoveel macht hebben!!….. Ik begrijp dat aspriant adoptieouders er alles voor over hebben dus ook veel geld betalen, misschien niet altijd even goed kijken of alles in het land wel klopt….. dit komt ook omdat vooral het gevoel overheerst. Aan de ene kant kwalijk en aan de andere kant ook logisch omdat aspirant adoptieouders al een lange weg gegaan zijn …….. Soms moet je denk ik dus aspirant adoptieouders tegen hun zelf beschermen!!

    Daarom vind ik moet er grotere controle zijn bij Vergunninghouders….. kloppen hun torenhoge prijzen?? Waar gaat al het geld naar toe wat de aspirant ouders betalen?? Kloppen hun contacten. Zij zijn verantwoordelijk voor de adoptieprocedures.[/u] Zij zijn degene die van de Nederlandse staat toestemming hebben om adopties te regelen. En wanneer je de Vergunninghouders gaat aanpakken op de juiste manier en wanneer de vergunninghouders transparant worden !!1Pas dan zullen deze misstanden zoals nu in Oeganda een stop kunnen brengen

  • Anonymous avatar

    Mirjam1

    Jazeker. En in Azië, heb een jaar in een Latijns-Amerikaans weeshuis gewerkt, heb een biologisch eigen zoon, en een uit Azië geadopteerde dochter. Waarom 2 vraagtekens, beste Mauritss? Vermoeden dat ik hier slechts post omdat “je er beter van wordt” (las ik ergens)?

    “Soms moet je denk ik dus aspirant adoptieouders tegen hun zelf beschermen!!” Ik doe mijn uiterste best. In het belang van de betrokken kinderen en hun ouders.

    “Wij hebben het niet geweten” kan in dit digitale tijdperk waarin je met enkele muisklikken allerlei relevante informatie kan lezen (ook ingewikkelde lange stukken) iig niet meer als excuus opgevoerd worden. Kop in het zand steken is een keuze.

    VGH: we hebben het hier over de broodwinning en het bestaansrecht van een ook door de crisis en teruglopende noodzakelijkheid van adoptie getroffen miljardenindustrie (wereldwijd). Je bent zelf te allen tijde verantwoordelijk voor je eigen adoptieprocedure. Waar het geld heenging mbt Uganda (en bijvoorbeeld Guatamala, Haiti, Cambodja, Vietnam, noem de gesloten landen maar op) lijkt me wel duidelijk.

  • Anonymous avatar

    Anja1

    Als vergunninghouders transparanter worden en de controle op adopties strenger wordt (wat me een goede zaak lijkt overigens), dan zullen er veel minder kinderen naar Nederland komen dan nu nog gebeurt. Je vindt het primair de verantwoordelijkheid van vergunninghouders dat er geen misstanden voorkomen, ik denk dat je als ouder de absolute verantwoordelijkheid hebt om je ogen en oren open te houden en je adequaat (dus van meerdere kanten) te laten informeren. In 1999 vroeg ik een vergunninghouder waarom adoptie uit Guatemala zo duur was. Het antwoord was dat men dacht dat er veel geld aan de strijkstok bleef hangen. Gezien het antwoord zijn we niet met die vergunninghouder in zee gegaan en hebben we ook niet voor dat land gekozen.

    Terwijl ook daar armoede zat is. Net zoals in Cambodja, en heel veel andere landen. Je hoeft echt niet overal geweest te zijn om te weten waar de armoede op deze wereld heerst. Maar ook jij legt weer de link tussen armoede en adoptie en dat is verschrikkelijk westers arrogant - alsof wij beter voor de betreffende kinderen kunnen zorgen. Als de nood hoog is, dan adopteren!

    Wij zijn niet degenen die beoordelen of kinderen bij ouders of familie kunnen opgroeien, en of die daar rijk genoeg voor zijn. Als het mogelijk is, laten we dan zorgen dat we projecten opzetten en financieren waarbij mensen in de gelegenheid worden gesteld om hun eigen kinderen op te voeden… Maar als ik dan op lijsten de verontwaardiging van mensen die willen adopteren lees omdat ze bijvoorbeeld bij Wereldkinderen ook mee betalen aan projecten en dat die versleuteld zitten in adoptiekosten terwijl ze ‘een kind willen en zelf wel in staat zijn om te bepalen welke goede doelen ze willen ondersteunen’ - dan vrees ik dat we nog ver af zijn van die situatie.

    Kortom, het is wel heel makkelijk om de vergunninghouders de schuld in de schoenen te schuiven terwijl een groep ouders ondertussen onevenredige druk uitoefent op vergunninghouders voor het ‘aanboren van nieuwe kanalen’. Wel voor jong en gezond graag…;-(

  • Anonymous avatar

    mauritss

    Voor mij zelf vind ik dat de eind verantwoording bij de vergunninghouders moet liggen. Zij hebben de toestemming gekregen van de Nederlandse staat om adoptie's te regelen. Zij maken de contacten, zij kennen de regels…..Zij moeten meer transparant worden. Transparant in de kosten, transparant in de procedure en afkomst….. En nog belangrijker dat er een inspectie is die dit controleert.

    Bijvoorbeeld in Oeganda mocht niks gezegd of gesproken worden door de aspirant adoptie ouders……. Wie zegt dit?? de vergunninghouder!! Dus waar ligt dan de eerste verantwoording? Naar mijn idee bij de vergunninghouder. En de vergunninghouder heeft macht… want zoals in Oeganda als je wat wil zeggen over de procedure via internet dan lig je eruit…. logisch dat aspirant ouders hun mond houden…… zij willen graag een kindje en hebben er alles voor over…. dat verander je niet….. dat zijn diepe gevoelens. Door strakkere regels bij vergunninghouders en scherpere controlles op hun werkzaamheden kan je aspirant adoptie-ouders tegen zich zelf beschermen. En ja als dan de bloeiende adoptie zaken, minder worden in deze crisis tijd… dat lijkt me geen probleem. Hervormingen zijn ook hier nodig. Maar net zoals in andere miljarden industrieen…. houden machtige en rijke mensen elkaar de handen boven het hoofd. Kijk maar in de olie industire…. de olie prijs daalt en wij merken het niet aan de pomp…. En heel ander voorbeeld maar wel waar….. en dit geld ook voor adoptie.

    Verder is het zeg ik NIET dat een Afrikaans kind beter af is bij westerlingen. Maar na jaren gewoont en gewerkt te hebben in Afrika zag ik heel simpel dat mensen daar graag een kindje van familie willen opnemen maar dit gewoon niet kunnen door gebrek aan middelen…. En ja misschien moeten de vergunninghouders inderdaad grotere bijdrage vragen voor projecten om zo meer kinderen in het land van herkomst te houden.

  • Anonymous avatar

    Michiel

    @Mirjam1: Linken mag natuurlijk altijd: graag zelfs!

    Nog iets over inspecties en controles: vergunninghouders en ook de Nederlandse overheid hebben nauwelijks de juridische mogelijkheden en financiële middelen om in zendende landen te controleren of de adoptieprocedures correct verlopen. Zij kunnen daar niet zo maar in tehuizen en rechtbanken papieren gaan controleren of mensen ondervragen. Er moet vertrouwen bestaan dat die zendende landen het kinderbeschermings- / adoptieysteem zelf op orde hebben. Als dat niet het geval is, kan interlandelijke adoptie geen optie zijn, omdat dan de deur open staat voor kinderhandelaren (hoe treurig dat ook is voor kinderen die dringend een thuis nodig hebben).

    Het blijkt dat Justitie erg makkelijk vergunningen afgeeft en vrij langzaam is met het intrekken ervan bij problemen (hoewel veel andere landen nog trager zijn). Vergunninghouders zullen niet snel hun adopties opschorten; het is immers niet hun belang dat een kanaal word gesloten.

    Daarom vind ik dat aspirant-adoptieouders zelf kritisch moeten zijn op het kanaal dat zij kiezen. Het is immers wel hun belang dat zij straks geen verhandeld kind adopteren (al is dat schijnbaar legaal).

  • Anonymous avatar

    Mirjam1

    Hoe je het ook wendt of keert: de verantwoording ligt bij jezelf. Net zoals je zelf bepaalt of je wel of niet rookt, hoeveel stoere cowboys de tabaksindustrie ook op paarden in de prairie zet. En dan hebben we het in dat geval slechts over je eigen toekomst, niet eens over dat van een Afrikaans kind en zijn familie (ouders of extended) die regelmatig met een fractie van de adoptiekosten in veel gevallen bij elkaar zouden kunnen blijven. Laat staan bij kinderhandel om aan de vraag van het westen te kunnen voldoen.

  • Anonymous avatar

    Anja1

    Als je er als adoptieouders voor kiest om je mond te houden omdat een vergunninghouder dat zegt, dan maak je daarmee een keuze. En de verantwoordelijkheid voor die keuze ligt bij jezelf. Als je je mond houdt, terwijl je weet dat er zaken echt niet kloppen, dan ben je behoorlijk twijfelachtig bezig volgens mij. Er zijn mensen op het forum die de zin die ik nu gaan schrijven als een ‘dreigement’ vinden klinken maar het is gewoon zoals het is: je zal het later zelf aan je kind uit moeten leggen. Mijn pubers nemen in de dagelijkse dingen al geen genoegen met ‘'omdat ik het zeg’' en ik zou zeker niet wegkomen met ‘'ik wist het maar ik heb niks gezegd omdat het niet mocht van de vergunninghouder en ik wou jou zo graag hebben’'. Want dat laatste is zeker zo: aspirant ouders hebben een kinderwens, maar het gaat niet primair om die kinderwens bij adoptie - het gaat om een laatste mogelijkheid (met alle mitsen en maren) als er in het thuisland echt geen alternatief is. Het gaat NIET om de ouders.

  • Anonymous avatar

    Anja1

    Michiel,

    Naar ik me meen te herinneren is WK daarom gestopt met Haiti en in een eerder stadium met Inda. Omdat degenen die in de landen zelf de tehuizen beheerden, aangaven dat ze niet meer zeker konden zijn van juiste procedures. Het gebeurt dus wel, maar tegelijkertijd wordt dan vanuit de aspirantouders geroepen ‘'in een ander land kan het wel’' of ‘'bij die vergunninghouder kan het wel’' en "Nederland probeert roomser te zijn dan de paus'' enz. enz. Vergunninghouders doen volgens mij wel hun best, maar de druk van aanstaande ouders is heel groot (en vaak niet redelijk, want ingegeven door emoties). Ik denk dat we in Nederland al behoorlijke controle (nog steeds niet goed genoeg maar behoorlijk) hebben op vergunninghouders. Bij sommige andere landen reizen de haren me echt ten berge.

    Groet,

    Anja

  • Anonymous avatar

    mauritss

    Ik blijf van mening dat veel bij de vergunning houder ligt… je geeft die mensen een stuk vertrouwen dat ze voor je de adoptie goed regelen…. Ik ben het met je eens dat wij al veel doen om kinderhandel tegen te gaan en dat je als adoptie ouder in Nederland niks meer te kiezen heb en dat de vergunninghouder matcht. Allemaal erg mooi….. maar het kan altijd beter!!

    Een mooi voorbeeld van WK dat vroegtijdig met Haitie en India is gestopt. Naar mijn mening is dat je verantwoording nemen als vergunninghouder. en natuurlijk kunnen later dingen ontstaan waardoor je niet gelijk kan ingrijpen. Maar zoals in Oeganda waarbij vanaf het begin niet gesproken mag worden over procedures…. dit had bij de vergunninghouder gelijk al de alarmbellen moeten gaan rinkelen en hadden ze vanaf het begin al moeten kijken of dit land wel mogelijkheden biedt voor eerlijke adopties.

    Vergunning houders moeten meer kijken naar de signalen en verhalen van adoptie ouders die teruggekomen zijn. Zo niet, dan kan beter iedere adoptieouder een zelfdoe procedure opstarten…. Je moet toch al testen of alles klopt…. dan kan je net zo goed zelf de contacten leggen… nietwaar???

  • Anonymous avatar

    Mirjam1

    Zelfdoen: als je van de hoed en de rand weet, of je iig van de hoed en de rand wil laten informeren (ook via de lange moeilijke stukken): zou kunnen. Maar de meeste ‘kanalen’ zijn in handen van vergunninghouders. Dan nog zijn er mazen: ik ken via via een Nederlander, getrouwd met een Thaise die zich in Thailand hebben laten registreren (tegen een x-bedrag vanzelfsprekend) als de biologische ouders van een gekocht (nog een x-bedrag) kind en het naar Nederland hebben meegenomen. Een steeds vaker voorkomende vorm van “zelfdoen” (wachttijden te lang, vraag groter dan het aanbod, noem maar op). En zeker zo kwalijk. Maar nog veel moeilijker te controleren dan de vergunninghouders. Dus: wie gaat die zelfdoeners dan controleren? En hoe?